Przejdź do zawartości

Józef Kokoszka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kokoszka
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1894
Świlcza

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1993
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Ośrodek Zapasowy
14 Dywizji Piechoty

Stanowiska

dowódca ośrodka zapasowego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Józef Kokoszka (ur. 13 listopada 1894 w Świlczy, zm. 3 lipca 1993 w Warszawie) – pułkownik Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 lutego 1893 w Świlczy, w rodzinie Tomasza i Marii z domu Świstara[1]. W 1905, po ukończeniu czteroklasowej szkoły ludowej w rodzinnej Świlczy, rozpoczął naukę w c. k. Gimnazjum Nr II w Rzeszowie[1]. W 1912 razem z Stanisławem Czajkowskim i Franciszkiem Wątrobą – swoimi przyjaciółmi ze Świlczy i uczniami rzeszowskiego gimnazjum, wstąpił do Związku Strzeleckiego[1]. W czerwcu 1913 złożył maturę[2].

W 1917 jako młodszy sierżant był wykazany w spisie uczestników 4. Kursu Wyszkolenia[3]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został wcielony do c. i k. Pułku Piechoty Nr 20 i wysłany na front włoski. We wrześniu 1918 został skierowany na kurs oficerów rezerwy w Radymnie[1].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 920. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W tym samym roku został przeniesiony do 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie[5]. W 1926 pełnił obowiązki komendanta składnicy wojennej 56 pp w Jarocinie[6]. 12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 65. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W maju tego roku został wyznaczony w macierzystym pułku na stanowisko dowódcy II batalionu[8][9]. W lipcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Batalionu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 2 w Tomaszowie Lubelskim (od maja 1930 w Biedrusku) na stanowisko dowódcy baonu[10][11]. Z dniem 1 listopada 1932 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Batalionu KOP „Kopyczyńce”[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 15. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W kwietniu 1937 został przeniesiony do 58 Pułku Piechoty w Poznaniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W marcu 1939 został odkomenderowany do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, w charakterze słuchacza kursu wyższych dowódców[14]. W sierpniu tego roku, w czasie mobilizacji, został mianowany dowódcą Ośrodka Zapasowego 14 Dywizji Piechoty.

Wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. 19 kwietnia 1940 został aresztowany i osadzony w siedzibie Gestapo przy ul. Jagiellońskiej, a następnie na rzeszowskim Zamku. W sierpniu tego roku został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. W następnym miesiącu został przeniesiony do obozu Neuengamme, a 6 listopada do obozu Dachau, w którym otrzymał numer „21221”. 29 kwietnia 1945 został uwolniony przez żołnierzy Armii Stanów Zjednoczonych. W kwietniu 1947 wrócił do Polski. Po zmianach ustrojowych w Polsce w 1989 został mianowany pułkownikiem. Zmarł w 1993 w Warszawie. Został pochowany grobowcu rodzinnym w Świlczy[15].

Józef Kokoszka w lutym 1922 we Lwowie zawarł związek małżeński ze Stanisławą Węgrzynowską (1896–1995), córką Hipolita i bratanicą ks. prałata Ignacego Węgrzynowskiego. Świadkami na ich ślubie byli dr Lesław Węgrzynowski – kuzyn Stanisławy i Emil Biedrzycki – mąż jej młodszej siostry Józefy[16]. 28 maja 1924 urodziła się córka Hania (Anna)[6].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Płk Józef Kokoszka (cz. I) 2016 ↓, s. 19.
  2. Sprawozdanie 1913 ↓, s. 97.
  3. Żołnierze Niepodległości ↓.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 53.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 284, 412.
  6. a b Płk Józef Kokoszka (cz. II) 2016 ↓, s. 17.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 119.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 144.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 70, 180.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 191.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 311.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 438.
  13. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 338.
  14. Płk Józef Kokoszka (cz. II) 2016 ↓, s. 19.
  15. Płk Józef Kokoszka (cz. III) 2016 ↓, s. 63.
  16. Płk Józef Kokoszka (cz. II) 2016 ↓, s. 16-17.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923 roku, s. 6.
  18. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  19. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30.
  20. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 406.
  22. a b Płk Józef Kokoszka (cz. II) 2016 ↓, s. 18 foto..

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]