Jan Kazimierz Kosiński
 Jan Kosińki (przed 1939) | |
| Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 września 1974 |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jan Kazimierz Kosiński (ur. 29 czerwca 1916 w Warszawie, zm. 30 września 1974 tamże) – polski scenograf teatralny, teatrolog, eseista[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Kazimierza, nauczyciela polonisty, literata, historyka literatury, i Aleksandry Eugenii z Chodnikiewiczów. Po ukończeniu gimnazjum, w latach 1934–1937 studiował malarstwo i scenografię w warszawskiej ASP u M. Kotarbińskiego i W. Daszewskiego i równocześnie w PIST (1936–1937). W 1937 na Międzynarodowej Wystawie Sztuki i Techniki w Paryżu otrzymał złoty medal. Był związany z teatrami Warszawy, choć współpracował także z innymi, np. Starym Teatrem za dyrekcji A. Pronaszki; ceniony przez najwybitniejszych inscenizatorów, jak L. Schiller, E. Axer, L. René czy W. Horzyca[potrzebny przypis]; współautor widowisk.
Ważniejsze scenografie:
- Dobry człowiek z Seczuanu B. Brecht (1956)
- Wizyta starszej pani F. Dürrenmatt (1958)
- Kartoteka T. Różewicz (1960)
- Kroniki królewskie S. Wyspiański (1968)
12 sierpnia 1941 ożenił się z Marią Janiną z Łodyńskich (1916–2008), historykiem sztuki[1][2].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A35-4-12)[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1955)[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[4]
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Państwowa Nagroda Artystyczna II stopnia w dziale teatru (zespołowa) za opracowanie plastyczne opery Halka Moniuszki w Państwowej Operze w Poznaniu (29 lipca 1950)[5]
- Nagroda Państwowa III stopnia za projekt i wykonanie w roku 1951 i 1952 dekoracji teatralnych do sztuk: Stefana Żeromskiego Sułkowski w Państwowym Teatrze Narodowym im. Wojska Polskiego w Warszawie i Fryderyka Schillera Intryga i Miłość w Państwowym Teatrze Polskim w Warszawie (1952)[6]
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za scenografię do oper Król Edyp i Persefona Igora Strawińskiego w Operze Warszawskiej oraz przedstawienia Prometeusz skowany Ajschylosa w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1962)
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za całokształt twórczości w dziedzinie scenografii (1969)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za działalność artystyczną i pedagogiczną (1972)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biograficzny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995, s. 266–267. ISBN 83-02-05974-9.
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-12-13].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 1, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-06].
- ↑ Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, Nr 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KC PZPR. [dostęp 2024-08-02].
- Laureaci Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego
- Laureaci Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (Polska Ludowa)
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polscy scenografowie teatralni
- Urodzeni w 1916
- Zmarli w 1974