Jan Wallah-Daszkiewicz

Jan Wallah-Daszkiewicz
	; Jan Wallah-Daszkiewicz w mundurze oficera Związku Strzeleckiego
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1897 ; Petersburg
Zawód, zajęcie	komornik sądowy
Pracodawca	Sąd Grodzki w Łunińcu
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Wallah-Daszkiewicz (ur. 19 kwietnia 1897 w Petersburgu) – polski działacz społeczny, komornik sądowy, chorąży rezerwy Wojska Polskiego i kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 19 kwietnia 1897 w Petersburgu, w rodzinie Jana i Albertyny z domu Deszko^[1]^[2]. W 1915 ukończył pięć klas w gimnazjum realnym w Tartu i został wcielony do armii rosyjskiej. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 13 pułku dragonów^[1]. Był dwukrotnie ranny (w 1916 i 1917)^[1]. Po rewolucji październikowej wstąpił do oddziałów atamana Aleksieja Kaledina, a następnie do Armii Ochotniczej generała Ławra Korniłowa^[1]. Dostał się do niewoli bolszewickiej i był więziony w Twierdzy Pietropawłowskiej^[1]. W kwietniu 1918, po uwolnieniu, wrócił do rodziny w Pińsku^[1].

6 marca 1919 wstąpił jako ochotnik do 4 szwadronu 2 pułku ułanów^[1]. Walczył z bolszewikami na froncie podlaskim i poleskim^[3]. Awansuje kolejno na kaprala, plutonowego, a po Bitwie Warszawskiej na stopień podchorążego^[1]. 10 września 1920 został przydzielony do 115 pułku ułanów^[1]. Wyróżnił się 17 września 1920 w bitwie pod Klewaniem^[1]^[4]. Trzy dni później rotmistrz Witold Radecki-Mikulicz sporządził wniosek o odznaczenie go orderem „Virtuti Militari”^[1]. 24 września 1920 wrócił do 2 pułku ułanów, a 22 grudnia 1921 został zdemobilizowany^[1]. W rezerwie został zweryfikowany w stopniu chorążego^[1].

1 maja 1922 został zatrudniony w Sądzie Okręgowym w Pińsku, w charakterze kancelisty. 1 stycznia 1923 został awansowany w tym sądzie na stanowisko podsekretarza^[1]. 1 lutego 1924 został mianowany komornikiem przy Sądzie Grodzkim w Łunińcu^[1]^[5]. 1 lipca 1930 powierzono mu I rewir egzekucyjny, który obejmował miasto Łuniniec i gminę Łuniniec^[6]. Od 1 kwietnia 1933 do 1939 pracował w tym samym sądzie na stanowisku prowizorycznego komornika^[1]^[7]. Obowiązki zawodowe łączył z działalnością społeczną w Związku Strzeleckim, w stopniu podchorążego i funkcji wiceprezesa zarządu oddziału, w Federacji Międzysojuszniczej Byłych Kombatantów jako skarbnik zarządu powiatu, w Powiatowym Komitecie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego jako członek zarządu oraz Polskiej Macierzy Szkolnej jako członek zarządu powiatu^[1]^[8].

Był żonaty, miał syna Eligiusza Jerzego (ur. 1927) i córkę Halinę Stellę (ur. 1928)^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 2394^[9]^[1]^[10]^[11]^[12]^[13]^[14]
Krzyż Walecznych czterokrotnie^[1]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[1]
Odznaka za Rany i Kontuzje z dwiema gwiazdkami^[1]

2 marca 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”^[15].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w Wallah-Daszkiewicz (Wałłach) Jan. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.42-3288 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12].
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12]., tu urodzony 6 kwietnia 1897.
↑ Herkner 1929 ↓, s. 18–19.
↑ Gocel 1929 ↓, s. 13, jako pchor. Jan Wallach.
↑ Kirkiczenko i Kraczkiewicz 1927 ↓, s. 124.
↑ Komunikat w sprawie ustanowienia rewirów egzekucyjnych w okręgu sądu okręgowego w pińsku. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. 12, s. 330, 1930-06-15. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości. , jako Jan Wallach-Daszkiewicz.
↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1939 ↓, s. 256.
↑ I Lista Oficerów 1936 ↓, s. 82, tu urodzony 6 kwietnia 1897.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921, s. 1450, jako pchor. Jan Wałłach.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12].
↑ Gocel 1929 ↓, s. 18, jako pchor. Jan Wallach.
↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 423, jako pchor. Jan Wałłach.
↑ Błasiński 1995 ↓, s. 20, jako pchor. Jan Walach.
↑ Herkner 1929 ↓, s. 39, jako pchor. Jan Wałłach.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12].

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
I Lista Oficerów Związku Strzeleckiego. Warszawa: Komenda Główna Związku Strzeleckiego, lipiec 1936.
Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
Jan Błasiński: 25 Pułk Ułanów Wielkopolskich. Pruszków: 1995, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 51. ISBN 83-85621-72-5.
Władysław Gocel: Zarys historji wojennej 25-go pułku ułanów wielkopolskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Władysław Seweryn Herkner: Zarys historji wojennej 2-go pułku ułanów grochowskich im. gen. Józefa Dwernickiego. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz: Kalendarz sądowy na rok 1928. Warszawa: 1928.
Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz informator sądowy na 1939 rok. Warszawa: Wydawnictwo „Biblioteka Prawnicza”, 1939.

[Kolekcja-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w Wallah-Daszkiewicz (Wałłach) Jan. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.42-3288 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12].

[2] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12]., tu urodzony 6 kwietnia 1897.

[CITEREFHerkner192918–19-3] Herkner 1929 ↓, s. 18–19.

[CITEREFGocel192913,_jako_pchor._Jan_Wallach-4] Gocel 1929 ↓, s. 13, jako pchor. Jan Wallach.

[CITEREFKirkiczenkoKraczkiewicz1927124-5] Kirkiczenko i Kraczkiewicz 1927 ↓, s. 124.

[6] Komunikat w sprawie ustanowienia rewirów egzekucyjnych w okręgu sądu okręgowego w pińsku. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. 12, s. 330, 1930-06-15. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości. , jako Jan Wallach-Daszkiewicz.

[CITEREFKirkiczenkoKraczkiewiczRudzisz1939256-7] Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1939 ↓, s. 256.

[CITEREFI_Lista_Oficerów193682,_tu_urodzony_6_kwietnia_1897-8] I Lista Oficerów 1936 ↓, s. 82, tu urodzony 6 kwietnia 1897.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_39_z_29_października_1921,_s._1450,_jako_pchor._Jan_Wałłach-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921, s. 1450, jako pchor. Jan Wałłach.

[10] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12].

[CITEREFGocel192918,_jako_pchor._Jan_Wallach-11] Gocel 1929 ↓, s. 18, jako pchor. Jan Wallach.

[CITEREFKsięga_Jazdy_Polskiej1938423,_jako_pchor._Jan_Wałłach-12] Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 423, jako pchor. Jan Wałłach.

[CITEREFBłasiński199520,_jako_pchor._Jan_Walach-13] Błasiński 1995 ↓, s. 20, jako pchor. Jan Walach.

[CITEREFHerkner192939,_jako_pchor._Jan_Wałłach-14] Herkner 1929 ↓, s. 39, jako pchor. Jan Wałłach.

[15] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-12].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]