Przejdź do zawartości

Jerez de la Frontera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerez de la Frontera
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Andaluzja

Prowincja

Kadyks

Comarca

Campiña de Jerez

Burmistrz

Mamen Sánchez Díaz

Powierzchnia

1188,23 km²

Wysokość

56 m n.p.m.

Populacja (2017)
• liczba ludności
• gęstość


212 915
179 os./km²

Nr kierunkowy

956

Kod pocztowy

11401-11409

Tablice rejestracyjne

CA

Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Jerez de la Frontera”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, w lewym dolnym rogu znajduje się punkt z opisem „Jerez de la Frontera”
Położenie na mapie Andaluzji
Mapa konturowa Andaluzji, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jerez de la Frontera”
Ziemia36°42′N 6°07′W/36,700000 -6,116667
Strona internetowa

Jerez de la Frontera – miasto w południowo-zachodniej Hiszpanii, w Andaluzji, w prowincji Kadyks. Ludność: 215,1 tys. mieszkańców (2013). Miasto jest znane z produkcji sherry oraz ze stadnin koni.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Jerez de la Frontera oraz tor Formuły 1 Circuito Permanente de Jerez, na którym kierowcy często testują bolidy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miasta pochodzi od fenickiej osady Xera, zromanizowanej później jako Ceret oraz Sèrès. Dokładna lokalizacja pierwotnej miejscowości nie jest znana. Po okresie panowania rzymskiego przekształciła się w ośrodek wizygocki, by wraz z najazdem arabskim stać się świadkiem zagłady państwa Wizygotów. W pobliżu Jerez de la Frontera bowiem wojska króla Roderyka poniosły w bitwie nad rzeką Guadelete w 711 roku miażdżącą porażkę w starciu z ponad czterokrotnie mniej liczebnymi oddziałami arabskimi pod dowództwem Tarik ibn Ziyada. Pod panowaniem arabskim miasto było znane jako Scherisch. Miasto ponownie znalazło się w rękach chrześcijan w 1264 roku za sprawą Alfonsa X Mądrego, a jego nazwę sprowadzono do Xeres lub Xerez. Od XVI wieku miasto intensywnie rozwijało się za sprawą wzrostu popularności wytwarzanego tu wina – sherry.

Najważniejsze zabytki i atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
Fasada Colegiata de San Salvador
  • Colegiata de San Salvador, barokowy, największy kościół w mieście, budowany od roku 1695 w miejscu XIII wiecznego kościoła, który z kolei powstał na fundamentach meczetu. Kościół zaprojektowany był przez Diego Moreno Meléndeza, a budowę ukończył Torquato Cayón de la Vega. Wewnątrz można podziwiać Virgen Nina Dormida (Madonna jako śpiące dziecko) Zurbarána i krucyfiks Cristo de la Viga pochodzący z XVII wieku.
  • Iglesia de San Miguel, zbudowany w XV wieku w stylu izabelińskim. Barokowa fasada zbudowana została w latach 16721701 na podstawie projektu Diego Moreno Meléndeza. Wewnątrz zwraca uwagę barokowe retabulum Juana Martineza Montañésa i Joségo de Arce.
  • La Cartuja de Santa María de la Defensión, klasztor kartuzów, położony około 5 km od Jerez, przy drodze w kierunku Medina-Sidonia, założony w 1463 przez Alvaro Obertosa Valero y Morla, szlachcica z Genui. Portal klasztoru według projektu Andrésa Ribery, trzeci jego krużganek został dobudowany przez Juana Martineza Montañésa. Klasztor słynął z hodowli koni i skarbów sztuki, z których najcenniejszy, ołtarz główny zdobiony obrazami Zurbarána, podczas likwidacji klasztoru w XIX wieku został rozebrany a obrazy trafiły do wielu muzeów i galerii.
  • Alkazar, z XII wieku, z kaplicą Santa Maria la Real wzniesioną w 1264 roku przez Alfonsa X i łączącą elementy gotyckie z pozostałościami arabskiego meczetu (m.in. minaretem znajdującym się w północno-wschodnim rogu budowli.
  • Casa de Caildo Viejo, renesansowy pałac, pełniący obecnie funkcję ratusza, zbudowany w 1575 roku przez architektów Andrésa Riberę, Martína de Oliva i Bartolomé Sáncheza. Budowla jest połączeniem loggii w stylu włoskim i fasady w stylu plateresk, przedzieloną jeszcze kolumnami korynckimi i statuami Heraklesa i Cezara.
  • XVIII wieczny Palacio de Pemartin położony przy placu Plaza de San Juan. Aktualnie siedziba Centro Andaluz de Flamenco ośrodka popularyzującego poprzez wystawy i środki audiowizualne kulturę flamenco.
  • Szkoła jazdy konnej Real Escuela Andaluza de Arte Ecuestre, która w każdy czwartek organizuje pokaz umiejętności wyszkolonych koni.

Klimat

[edytuj | edytuj kod]
Średnia temperatura i opady dla port lotniczy Jerez de la Frontera (na dalekich obrzeżach miasta)
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Średnie temperatury w dzień [°C] 16.2 17.8 20.8 22.2 25.5 29.9 33.6 33.5 30.4 25.5 20.2 16.9 24,4
Średnie dobowe temperatury [°C] 10.7 12.1 14.5 16.0 19.0 22.9 25.9 26.1 23.7 19.6 14.9 12.0 18,1
Średnie temperatury w nocy [°C] 5.2 6.4 8.3 9.8 12.5 15.9 18.1 18.7 17.0 13.7 9.5 7.1 11,9
Opady [mm] 78 56 37 49 30 9 1 2 27 72 96 109 570
Średnia liczba dni z opadami 6.4 6.2 5.2 5.7 3.6 1.1 0.3 0.2 2.2 5.8 6.9 8.4 52,5
Wilgotność [%] 77 73 67 64 60 56 52 55 61 69 75 79 66
Średnie usłonecznienie [h] 184 187 224 251 300 318 354 334 250 225 184 158 2965
Źródło: Agencia Estatal de Meteorología[1] (liczba dni z opadami dla wartości 1 mm, wysokość 27 m n.p.m., 26 km od morza, 1981-2010)

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura - Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 188-198. ISBN 978-3-8331-5106-4.
  • Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Sewilla i Andaluzja. Wyd. II. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2008, s. 162. ISBN 978-83-7448-633-0.