Jerez de la Frontera
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||
Prowincja | |||||
Comarca | |||||
Burmistrz |
Mamen Sánchez Díaz | ||||
Powierzchnia |
1188,23 km² | ||||
Wysokość |
56 m n.p.m. | ||||
Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
956 | ||||
Kod pocztowy |
11401-11409 | ||||
Tablice rejestracyjne |
CA | ||||
Położenie na mapie Hiszpanii | |||||
Położenie na mapie Europy | |||||
Położenie na mapie Andaluzji | |||||
36°42′N 6°07′W/36,700000 -6,116667 | |||||
Strona internetowa |
Jerez de la Frontera – miasto w południowo-zachodniej Hiszpanii, w Andaluzji, w prowincji Kadyks. Ludność: 215,1 tys. mieszkańców (2013). Miasto jest znane z produkcji sherry oraz ze stadnin koni.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Jerez de la Frontera oraz tor Formuły 1 Circuito Permanente de Jerez, na którym kierowcy często testują bolidy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miasta pochodzi od fenickiej osady Xera, zromanizowanej później jako Ceret oraz Sèrès. Dokładna lokalizacja pierwotnej miejscowości nie jest znana. Po okresie panowania rzymskiego przekształciła się w ośrodek wizygocki, by wraz z najazdem arabskim stać się świadkiem zagłady państwa Wizygotów. W pobliżu Jerez de la Frontera bowiem wojska króla Roderyka poniosły w bitwie nad rzeką Guadelete w 711 roku miażdżącą porażkę w starciu z ponad czterokrotnie mniej liczebnymi oddziałami arabskimi pod dowództwem Tarik ibn Ziyada. Pod panowaniem arabskim miasto było znane jako Scherisch. Miasto ponownie znalazło się w rękach chrześcijan w 1264 roku za sprawą Alfonsa X Mądrego, a jego nazwę sprowadzono do Xeres lub Xerez. Od XVI wieku miasto intensywnie rozwijało się za sprawą wzrostu popularności wytwarzanego tu wina – sherry.
Najważniejsze zabytki i atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Colegiata de San Salvador, barokowy, największy kościół w mieście, budowany od roku 1695 w miejscu XIII wiecznego kościoła, który z kolei powstał na fundamentach meczetu. Kościół zaprojektowany był przez Diego Moreno Meléndeza, a budowę ukończył Torquato Cayón de la Vega. Wewnątrz można podziwiać Virgen Nina Dormida (Madonna jako śpiące dziecko) Zurbarána i krucyfiks Cristo de la Viga pochodzący z XVII wieku.
- Iglesia de San Miguel, zbudowany w XV wieku w stylu izabelińskim. Barokowa fasada zbudowana została w latach 1672–1701 na podstawie projektu Diego Moreno Meléndeza. Wewnątrz zwraca uwagę barokowe retabulum Juana Martineza Montañésa i Joségo de Arce.
- La Cartuja de Santa María de la Defensión, klasztor kartuzów, położony około 5 km od Jerez, przy drodze w kierunku Medina-Sidonia, założony w 1463 przez Alvaro Obertosa Valero y Morla, szlachcica z Genui. Portal klasztoru według projektu Andrésa Ribery, trzeci jego krużganek został dobudowany przez Juana Martineza Montañésa. Klasztor słynął z hodowli koni i skarbów sztuki, z których najcenniejszy, ołtarz główny zdobiony obrazami Zurbarána, podczas likwidacji klasztoru w XIX wieku został rozebrany a obrazy trafiły do wielu muzeów i galerii.
- Alkazar, z XII wieku, z kaplicą Santa Maria la Real wzniesioną w 1264 roku przez Alfonsa X i łączącą elementy gotyckie z pozostałościami arabskiego meczetu (m.in. minaretem znajdującym się w północno-wschodnim rogu budowli.
- Casa de Caildo Viejo, renesansowy pałac, pełniący obecnie funkcję ratusza, zbudowany w 1575 roku przez architektów Andrésa Riberę, Martína de Oliva i Bartolomé Sáncheza. Budowla jest połączeniem loggii w stylu włoskim i fasady w stylu plateresk, przedzieloną jeszcze kolumnami korynckimi i statuami Heraklesa i Cezara.
- XVIII wieczny Palacio de Pemartin położony przy placu Plaza de San Juan. Aktualnie siedziba Centro Andaluz de Flamenco ośrodka popularyzującego poprzez wystawy i środki audiowizualne kulturę flamenco.
- Szkoła jazdy konnej Real Escuela Andaluza de Arte Ecuestre, która w każdy czwartek organizuje pokaz umiejętności wyszkolonych koni.
Klimat
[edytuj | edytuj kod]Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnie temperatury w dzień [°C] | 16.2 | 17.8 | 20.8 | 22.2 | 25.5 | 29.9 | 33.6 | 33.5 | 30.4 | 25.5 | 20.2 | 16.9 | 24,4 |
Średnie dobowe temperatury [°C] | 10.7 | 12.1 | 14.5 | 16.0 | 19.0 | 22.9 | 25.9 | 26.1 | 23.7 | 19.6 | 14.9 | 12.0 | 18,1 |
Średnie temperatury w nocy [°C] | 5.2 | 6.4 | 8.3 | 9.8 | 12.5 | 15.9 | 18.1 | 18.7 | 17.0 | 13.7 | 9.5 | 7.1 | 11,9 |
Opady [mm] | 78 | 56 | 37 | 49 | 30 | 9 | 1 | 2 | 27 | 72 | 96 | 109 | 570 |
Średnia liczba dni z opadami | 6.4 | 6.2 | 5.2 | 5.7 | 3.6 | 1.1 | 0.3 | 0.2 | 2.2 | 5.8 | 6.9 | 8.4 | 52,5 |
Wilgotność [%] | 77 | 73 | 67 | 64 | 60 | 56 | 52 | 55 | 61 | 69 | 75 | 79 | 66 |
Średnie usłonecznienie [h] | 184 | 187 | 224 | 251 | 300 | 318 | 354 | 334 | 250 | 225 | 184 | 158 | 2965 |
Źródło: Agencia Estatal de Meteorología[1] (liczba dni z opadami dla wartości 1 mm, wysokość 27 m n.p.m., 26 km od morza, 1981-2010) |
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]Miejscowości partnerskie:
- Arles, Francja
- Biarritz, Francja
- Jerez de García Salinas, Meksyk
- Kiyosu, Japonia
- Las Palmas de Gran Canaria, Hiszpania
- Lorca, Hiszpania
- Pisco, Peru
- Sewilla, Hiszpania
- Tequila, Meksyk
- Waregem, Belgia
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Valores climatológicos normales. Jerez de la Frontera Aeropuerto – Agencia Estatal de Meteorología.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura - Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 188-198. ISBN 978-3-8331-5106-4.
- Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Sewilla i Andaluzja. Wyd. II. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2008, s. 162. ISBN 978-83-7448-633-0.