Przejdź do zawartości

Jolanta Fedak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jolanta Fedak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 września 1960
Żary

Data śmierci

31 grudnia 2020

Minister pracy i polityki społecznej
Okres

od 16 listopada 2007
do 18 listopada 2011

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Joanna Kluzik-Rostkowska

Następca

Władysław Kosiniak-Kamysz

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa za Zasługi dla Województwa Lubuskiego
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Jolanta Beata Fedak z domu Pietruńko (ur. 21 września 1960 w Żarach, zm. 31 grudnia 2020[1]) – polska polityk, politolog, w latach 2007–2011 minister pracy i polityki społecznej, posłanka na Sejm IX kadencji (2019–2020).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Jana i Wiktorii Pietruńko. Absolwentka studiów o specjalności nauczycielskiej w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego (1984). Kształciła się podyplomowo w zakresie administracji na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz zarządzania oświatą na Uniwersytecie Szczecińskim[2]. Od początku lat 90. należała do Polskiego Stronnictwa Ludowego, była zatrudniona jako etatowy pracownik partii w Zielonej Górze. Po reformie samorządowej została powołana na stanowisko wicemarszałka lubuskiego[3]. W rządzie Leszka Millera z rekomendacji PSL objęła funkcję wicewojewody lubuskiego, którą pełniła od 14 listopada 2001[4] do 3 marca 2003. Była następnie sekretarzem gminy Krosno Odrzańskie[3].

Bezskutecznie kandydowała do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2001 i do Senatu w wyborach w 2005. Bez powodzenia ubiegała się także o stanowisko prezydenta Zielonej Góry w wyborach samorządowych w 2006 (otrzymała 704 głosy)[5]. Została jednocześnie powołana w skład zarządu województwa w zawiązanej przez PO, PiS i PSL koalicji.

Od 2005 do 2012 była wiceprezesem Naczelnego Komitetu Wykonawczego PSL, a od 2008 stała na czele lubuskich struktur tej partii.

Kandydowała także do Senatu w wyborach parlamentarnych w 2007 z okręgu zielonogórskiego z ramienia PSL. Nie uzyskała mandatu, zdobywając 45 719 głosów[6]. 16 listopada 2007 została ministrem pracy i polityki społecznej w pierwszym rządzie Donalda Tuska[7].

W wyborach w 2011 kandydowała do Sejmu z 1. miejsca na liście PSL w okręgu zielonogórskim, zdobywając 4692 głosy i nie uzyskując mandatu[8]. 18 listopada 2011 zakończyła urzędowanie na funkcji ministra.

W 2013 została zatrudniona na stanowisku radcy prezesa ZUS[9], zaś od 2015 do 2017 kierowała Wojewódzkim Funduszem Gospodarki Wodnej i Ochrony Środowiska w Zielonej Górze[10]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 kandydowała z okręgu nr 13, nie uzyskując mandatu[11]. W wyborach w 2015 ponownie otwierała lubuską listę kandydatów PSL do Sejmu[12]. W 2019 ubiegała się o mandat europosłanki z listy Koalicji Europejskiej[13], nie została wówczas wybrana.

W wyborach krajowych w tym samym roku z ramienia PSL uzyskała mandat posłanki IX kadencji, otrzymując w okręgu lubuskim 13 792 głosy[14]. Zmarła w trakcie kadencji, mandat po niej objął Łukasz Mejza[15].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jolanta Fedak była mężatką, miała córkę Agatę[3].

Zmagała się z chorobą nowotworową[16]; zmarła 31 grudnia 2020[16]. 7 stycznia 2021 została pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Zielonej Górze[17].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Nie żyje była minister pracy Jolanta Fedak. businessinsider.com.pl, 31 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-31].
  2. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2020-08-27].
  3. ↑ a b c Nota biograficzna na stronie MPiPS. [dostęp 2011-11-19]. (ang.).
  4. ↑ W środę, 14 listopada 2001 r., o godz. 16.00, w sali konferencyjnej odbyła się uroczystość wręczenia nominacji na stanowiska wicewojewodów. mswia.gov.pl, 14 listopada 2001. [dostęp 2011-07-29].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2011-07-29].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2011-07-29].
  7. ↑ Znamy już pełen skład rządu Donalda Tuska. tvn24.pl, 13 listopada 2007. [dostęp 2011-07-29].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-11].
  9. ↑ ZUS zatrudnił byłą minister pracy Jolantę Fedak. wprost.pl, 12 marca 2013. [dostęp 2014-05-31].
  10. ↑ Jolanta Fedak. onet.pl, 14 października 2019. [dostęp 2020-08-27].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-30].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-25].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-28].
  14. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  15. ↑ Łukasz Mejza złożył ślubowanie poselskie: Chcieli mi wręczyć plemienną maczugę. interia.pl, 16 marca 2021. [dostęp 2021-03-16].
  16. ↑ a b Marcin Kozłowski: Jolanta Fedak nie żyje. Posłanka PSL i była minister pracy miała 60 lat. gazeta.pl, 31 grudnia 2020. [dostęp 2020-01-02].
  17. ↑ Leszek Kalinowski, Mariusz Kapała: Pogrzeb Jolanty Fedak, minister pracy, posłanki na Sejm... Spoczęła na cmentarzu w Zielonej Górze. gazetalubuska.pl, 7 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07].
  18. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 239
  19. ↑ Order Odrodzenia Polski dla śp. Jolanty Fedak. prezydent.pl, 7 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07].
  20. ↑ Wykaz Osób, Instytucji i Organizacji, którym przyznano „Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego”. lubuskie.pl. [dostęp 2013-12-12].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Ministrowie pracy III Rzeczypospolitej

Godło Polski

Pierwszy rząd Donalda Tuska (2007–2011)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jolanta_Fedak&oldid=74628577”