Juan Núñez de Prado

Ten artykuł od 2011-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Juan Núñez de Prado – wielki mistrz zakonu Calatrava w latach 1322–1355.

Był mistrzem wybranym nielegalnie w 1322 r., w wyniku buntu przeciwko prawowitemu wielkiemu mistrzowi, pomimo protestów cystersów z Morimond, duchowych opiekunów zakonu i samego papieża. Jego wybór zalegalizowano w 1329 r.

W 1355 r. król Kastylii Piotr I Okrutny oskarżył go o popieranie buntu przeciwko swojemu poprzednikowi Alfonsowi XI. Prawdziwą przyczyną była jednak bliska przyjaźń, jaka łączyła de Prado z Janem Alfonsem Alburquerque, jednym z przywódców buntu przeciwko rządom Piotra Okrutnego, i królową Blanką de Bourbon, prześladowaną przez męża żoną króla. Mistrz został pojmany w rezydencji mistrzów Calatravy (las Casas Maestrales) w Almagro. Został ścięty z rozkazu króla na zamku Maqueda w Toledo.

Miał syna o tym samym imieniu, który zginął jeszcze przed śmiercią ojca, i drugiego Estebana, właściciela ziemskiego.