Przejdź do zawartości

Kōshō

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kōshō
Imię japońskie
Kanji

孝昭天皇

Transkrypcja Hepburna

Kōshō tennō

Ilustracja
Cesarz Japonii
Okres

od 21 lutego 475 p.n.e.
do 5 września 393 p.n.e.

Poprzednik

Itoku

Następca

Kōan

Dane biograficzne
Data śmierci

5 września 393 p.n.e.

Cesarz Kōshō (jap. 孝昭天皇 Kōshō tennō; pol. "Promieniejący Synowskim Przywiązaniem"; ur. 506 p.n.e., zm. 5 września 393 p.n.e.) – 5. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2].

Późniejsze generacje włączyły to imię do listy władców Japonii, czyniąc go cesarzem pośmiertnie i wyznaczając go jako jednego z wczesnych suwerenów i przodków dynastii.

Kōshō panował od 21 lutego 475 p.n.e. do 5 września 393 p.n.e.[3]

Trudno też określić, jakim obszarem Japonii rządził. Kōshō był prawdopodobnie jednym z wodzów plemiennego społeczeństwa we wczesnym okresie Yamato. Wyznaczenie jakichkolwiek dat okresu jego panowania jest trudne i jest on traktowany przez historyków jako "legendarny cesarz". Był on czwartym z ośmiu cesarzy, o których nie powstały żadne legendy. W Kojiki i Nihon-shoki zostały zapisane tylko jego imię i genealogia. Jego historyczne istnienie określa jedynie tradycja. Współczesne badania nie potwierdzają, aby taka osoba istniała.

Według Kojiki za życia nosił imię Mimatsuhikokaeshine no Mikoto (jap. 御真津日子訶恵志泥命 Święty i Nietykalny Potomek Słońca Dobrotliwy Pan Który Umacniał Potęgę). Po objęciu władzy osiadł we dworze Wakigami w okręgu Kazuraki. Pojął za żonę młodszą siostrę naczelnika okręgu Owari, którą była Yosotahobime no Mikoto (jap. 余曽多本毘売命 Dziewczyna Która Doświadczyła Łask). Miał z nią dwóch synów:

Według Kojiki zmarł w wieku 93 lat, według Nihongi w wieku 113 lat. Mauzoleum cesarza Kōshō znajduje się w Gose, prefektura Nara. Nazywa się ono Wakigami no Hakata no yama no e no misasagi [4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kunaichō: 孝昭天皇 (5)
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 4-5; Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial Family of Japan, p. 30.
  3. Titsingh, p. 4; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.
  4. Ponsonby-Fane, p. 418.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]