Przejdź do zawartości

Katastrofa promu Sewol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa promu Sewol
Ilustracja
Prom Sewol. Zdjęcie wykonano w porcie w Inczon, na miesiąc przed katastrofą.
Państwo

 Korea Południowa

Data

16 kwietnia 2014

Godzina

11:18

Ofiary śmiertelne

306 osób (304 pasażerów, 2 ratowników)

Ranni

172 osoby

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia34°13′05,2″N 125°57′00,0″E/34,218100 125,950000
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Prom Sewol w porcie w Mokpo po podniesieniu

Katastrofa promu Sewol – katastrofa morska, która miała miejsce 16 kwietnia 2014 roku u wybrzeży Korei Południowej. W wyniku zatonięcia promu pasażerskiego, śmierć poniosło 306 osób, w tym 2 ratowników, a 172 osoby zostały ranne.

Pasażerowie i załoga

[edytuj | edytuj kod]

Wśród 476 pasażerów i członków załogi byli uczniowie szkół średnich z Inczon, którzy płynęli w ramach szkolnej wycieczki na położoną w Cieśninie Koreańskiej wyspę Czedżu[1]. Kapitanem statku był 69-letni Lee Joon-seok, który dowodził statkiem w ramach zastępstwa[2][3].

Przebieg wydarzeń

[edytuj | edytuj kod]

Prom Sewol wypłynął z Inczon we wtorek 15 kwietnia 2014 roku, o godzinie 21:00.

Prom MV Sewol, płynący z Inczon do Czedżu, wywrócił się do góry dnem podczas zwrotu o 45° w prawo[4]. Przypuszcza się, że pod wpływem nagłego manewru przesunął się ładunek na pokładzie, pozbawiając jednostkę stateczności[5]. Doszło do przechylenia na burtę, a następnie zatonięcia statku. Okręt przewrócił się kompletnie około godziny 10:39, nad wodą pozostawała wtedy tylko rufa[6].

Podczas katastrofy wielu pasażerów kontaktowało się ze swoimi bliskimi, ostatnia wiadomość została wysłana o 10:17[7]

Utrata stateczności i zatonięcie jest prawdopodobnie kolejnym przykładem zadziałania efektu powierzchni swobodnej[8][9].

Akcja ratunkowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy telefon na numer ratunkowy wykonał jeden z uczniów o godzinie 8:52, a pierwszy statek ratunkowy wysłano z Mokpo o 8:58[10]. Podczas oczekiwania na ewakuację załoga promu spożywała alkohol, a pasażerom nakazano pozostanie w kajutach[11][12][13].

Pierwsza jednostka ratunkowa przybyła na miejsce około godziny 9:30[10]. Ratownicy przez kilka minut nadawali komunikaty wzywające do opuszczenia promu, a około 9:38 spuścili na wodę ponton, na którym ratownicy podpłynęli do statku[6]. Kapitan Lee Joon-seok i większość załogi jako pierwsi ewakuowali się ze statku, pozostawiając na miejscu jednego z młodszych oficerów[2] i kilku członków załogi, z których przynajmniej 3 zginęło, ratując pasażerów. Wśród zmarłych członków załogi była para narzeczonych – Jung Hyun-seon i Kim Ki-Woong oraz najmłodszy członek załogi – Park Ji-young, która oddała swoją kamizelkę ratunkową jednej z pasażerek[1].

Ratownicy nie podejmowali prób wejścia do wnętrza promu, ratując tylko tych pasażerów, którzy wskoczyli wcześniej do wody lub dotarli na górny pokład[6].

W akcji ratunkowej brało udział 87 jednostek wodnych i 18 samolotów. 17 kwietnia 2014 roku w akcję ratunkową zaangażowanych było aż 555 płetwonurków, w tym żołnierze koreańskiej Marynarki Wojennej(inne języki), straż przybrzeżna oraz cywilni ochotnicy i firmy prywatne[14]. Straż przybrzeżna była później oskarżana o to, że zakazała nurkom Marynarki Wojennej zejścia pod wodę, oczekując przybycia nurków z przedsiębiorstwa Undine Marine Industries[15][16]. 18 kwietnia na miejsce katastrofy przybył żuraw pływający[17]. Poza tym w akcji brał także udział amerykański okręt USS Bonhomme Richard[18], na miejsce wysłano również okręt USNS Safeguard[19].

Według przedstawiciela służb ratunkowych woda w miejscu, gdzie doszło do wypadku, miała temperaturę około 12 stopni Celsjusza. Była na tyle zimna, by spowodować hipotermię po przebywaniu w niej od 1,5 godziny do 2 godzin. Wielu zaginionych odnaleziono w zatopionym wraku. Akcję poszukiwawczą utrudniały wysokie ciśnienie panujące pod wodą, prądy morskie, pogoda oraz same rozmiary statku. Do 25 kwietnia, jak stwierdził dowódca akcji ratunkowej kapitan Kim Jin-hwang, nurkowie przeszukali już wszystkie miejsca, które były stosunkowo łatwo dostępne.

Następstwa

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2014 roku w mediach społecznościowych pojawiły się wpisy wzywające do wyrażania nadziei na uratowanie kolejnych pasażerów uwięzionych na promie za pomocą żółtych wstążek[20]. W akcję zaangażował się m.in. papież Franciszek[21] oraz wielu celebrytów[22].

W czerwcu 2014 roku rozpoczął się proces 15 członków załogi promu[3]. Kapitan promu został skazany na 36 lat więzienia, a inni oficerowie zostali skazani na kary 15 i 20 lat więzienia[23]. Starszy mechanik promu został skazany na 30 lat więzienia za pozostawienie na statku dwóch rannych współpracowników[23][24]. Po protestach rodzin ofiar, sąd apelacyjny zmienił kwalifikację czynu na morderstwo oraz podwyższył wyrok kapitanowi Lee na dożywocie. Pozostałym członkom załogi wyroki zostały obniżone do 12 miesiecy - 18 lat, a starszemu mechanikowi wyrok zmieniono na 10 lat więzienia.

Yoo Byung-eun, prezes firmy będącej właścicielem promu, po katastrofie ukrywał się przed organami ścigania, w czerwcu 2014 roku jego ciało odnaleziono na polu w Suncheon[25][26].

Niedługo po zatonięciu promu samobójstwo popełnił 52–letni Kang Min Kyu – wicedyrektor szkoły do której uczęszczali uczniowie, którzy zginęli w katastrofie i jedna z pierwszych osób, która została uratowana z tonącego statku[27].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Sewol disaster: South Korea to pay nearly $400,000 per student killed, „BBC News”, 1 kwietnia 2015 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  2. ↑ a b Jeyup S. Kwaak, South Korean Ferry Official Warned of Stability Issues [online], WSJ [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  3. ↑ a b South Korea Sewol ferry crew go on trial, „BBC News”, 10 czerwca 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  4. ↑ Katastrofa promu w Korei Południowej. Rośnie liczba ofiar. Polskie Radio.
  5. ↑ cyk/ ro/: Korea Południowa: załoga dostała polecenie opuszczenia tonącego promu. PAP, 2014-04-24. [dostęp 2014-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  6. ↑ a b c Footage Reveals Half-Hearted Rescue Efforts in Ferry Disaster [online], english.chosun.com [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  7. ↑ Videos at ferry disaster give glimpses of doom [online], koreajoongangdaily.joins.com, 29 kwietnia 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  8. ↑ Rhonda Shafner, Choi Jung-yoon: Delay in ferry evacuation puzzles maritime experts. AP, 2014-04-20. [dostęp 2014-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-21)]. (ang.).
  9. ↑ Cahit Istikbal: What caused Sewol sinking?. SeaNews Turkey, 2014-04-19. [dostęp 2014-04-24]. (ang.).
  10. ↑ a b Student made first call for rescue from sinking Sewol ferry [online], english.hani.co.kr [dostęp 2022-10-30].
  11. ↑ Crew of doomed South Korea ferry drank beer while awaiting rescue: media, „Reuters”, 3 września 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  12. ↑ Accused South Korea ferry crew say rescue was coastguard's job, „Reuters”, 17 czerwca 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  13. ↑ South Korea ferry: Students 'floated from cabins', „BBC News”, 28 lipca 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  14. ↑ Hundreds missing in tragic ferry sinking [online], english.hani.co.kr [dostęp 2022-10-30].
  15. ↑ Navy’s divers grounded day after ferry accident [online], koreajoongangdaily.joins.com, 1 maja 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  16. ↑ [Newsmaker] Rescue firm blamed for favoritism, slow work [online], The Korea Herald, 30 kwietnia 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  17. ↑ Massive marine cranes arrive to aid rescue efforts [online], koreajoongangdaily.joins.com, 18 kwietnia 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  18. ↑ South Korea Ferry Sinking: U.S. Navy Ship to Join Rescue Effort [online], NBC News [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  19. ↑ Navy recovery vessel USNS Safeguard en route to South Korea [online], Stars and Stripes [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  20. ↑ [Ferry Disaster] Yellow ribbons carry hopes for miracle [online], The Korea Herald, 23 kwietnia 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  21. ↑ Even Sewol families surprised by pope’s yellow ribbon [online], english.hani.co.kr [dostęp 2022-10-30].
  22. ↑ Jethro Mullen, Ferry disaster: Yellow ribbons become symbol of hope, solidarity [online], CNN, 24 kwietnia 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  23. ↑ a b South Korea Sewol ferry trial: Relatives angry at verdict, „BBC News”, 11 listopada 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  24. ↑ Sewol trial: Ferry captain sentenced to 36 years in jail, „BBC News”, 11 listopada 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  25. ↑ Michael Winter, Body believed fugitive owner of sunken ferry [online], USA TODAY [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  26. ↑ S Korea ferry boss Yoo Byung-eun death confirmed, „BBC News”, 21 lipca 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  27. ↑ Kyung Lah, South Korean ferry victims' families ask, 'How are we going to live now?' [online], CNN, 19 kwietnia 2014 [dostęp 2022-10-30] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katastrofa_promu_Sewol&oldid=74928570”