Przejdź do zawartości

Kim Källström

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kim Källström
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Kim Mikael Källström[1]

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1982
Sandviken

Wzrost

185 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1989 Sandvikens
1990–1996 Partille
1997–1998 BK Häcken
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2001 BK Häcken 69 (14)
2001–2003 Djurgårdens IF 48 (26)
2004–2006 Stade Rennais 83 (20)
2006–2012 Olympique Lyon 199 (17)
2012–2015 Spartak Moskwa 58 (6)
2014 → Arsenal F.C. (wyp.) 4 (1)
2015–2017 Grasshopper Club 49 (1)
2017 Djurgårdens IF 28 (3)
W sumie: 538 (88)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997–1998  Szwecja U-16 32 (12)
1999  Szwecja U-18 2 (0)
2000–2003  Szwecja U-21 21 (5)
2001–2016  Szwecja 131 (16)
W sumie: 186 (33)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kim Mikael Källström (wym. [ˈkɪm ˈɕɛlˈstrœm]; ur. 24 sierpnia 1982 w Sandviken) – szwedzki piłkarz występujący na pozycji pomocnika. W reprezentacji Szwecji zadebiutował w 2001 roku podczas spotkania towarzyskiego z Finlandią. Syn trenera oraz byłego piłkarza, Mikaela Källströma.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1986 roku Källström trafił do młodzieżowej drużyny lokalnego Sandvikens IF. Trzy lata później jego rodzina przeniosła się do Partille, zaś sam Källström rozpoczął treningi w Partille IF[2][3]. Następnie trafił do BK Häcken, w którym zadebiutował w dorosłym futbolu. W 1999 roku, w swoim pierwszym sezonie w pierwszym zespole, awansował wraz z klubem do szwedzkiej ekstraklasy[4]. Dwa lata później Häcken spadło do Superettan, jednak sam Källström, strzelając m.in. osiem bramek[5], zainteresował swoją osobą Djurgårdens IF, gdzie przeszedł ostatecznie za kwotę 5 milionów koron szwedzkich[6].

Djurgårdens

[edytuj | edytuj kod]

W swoim pierwszym sezonie w Djurgården, Källström zdobył wraz z klubem dublet, zwyciężając zarówno w rozgrywkach ligowych, jak i w Pucharze Szewecji. Z dorobkiem 12 bramek został także najlepszym strzelcem zespołu[7]. Rok później Djurgården obroniło mistrzostwo kraju, zaś Källström z 14 golami ponownie został najlepszym strzelcem klubu i wicekrólem strzelców całej ekstraklasy[7]. W sezonie 2002/03 zanotował także dwa trafienia w rozgrywkach o Puchar UEFA podczas spotkań z irlandzkim Shamrock Rovers[8] i duńskim København[9].

Stade Rennais

[edytuj | edytuj kod]

W 2004 roku podczas styczniowego okienka transferowego Källström podpisał kontrakt z francuskim Stade Rennais[10]. W nowych barwach zadebiutował 4 stycznia podczas spotkania Pucharu Francji z Angers. 10 stycznia rozegrał swój pierwszy mecz w Ligue 1, zaś Rennes przegrało 0:2 z Toulouse FC[11]. Tydzień później podczas wygranego 4:0 spotkania z FC Sochaux-Montbéliard zdobył swoją pierwszą bramkę dla nowego klubu[11]. Sezon 2003/04 zakończył z dorobkiem siedmiu bramek w osiemnastu występach[11].

W kolejnych rozgrywkach Källström rozegrał 31 spotkań ligowych, w których zdobył pięć bramek, czym przyczynił się do zajęcia przez Rennes czwartego miejsca, które umożliwiło klubowi grę w Pucharze UEFA[11]. 5 lutego 2005 roku podczas przegranego 1:3 meczu z Olympique Marsylią po raz pierwszy w karierze został ukarany czerwoną kartką, a w konsekwencji wyrzucony z boiska[11].

W sezonie 2005/06 zdobył osiem bramek, co jest jego najlepszym wynikiem podczas gry we Francji[11]. W czerwcu 2006 roku Rennes zaakceptowało ofertę Olympique Lyon, która za kartę zawodniczą Källströma zaoferowała osiem milionów euro[12]. Podczas dwuipółletniego pobytu w Rennes Källström zdobył ostatecznie 20 bramek w 83 ligowych występach[13].

Olympique Lyon

[edytuj | edytuj kod]

Po udanym okresie w Rennes, w czerwcu 2006 roku Källström przeszedł do Lyonu, z którym to klubem zdobył w kolejnych latach szereg trofeów[10]. 30 lipca zadebiutował w barwach Lyonu podczas zremisowanego 1:1 (i wygranego po serii rzutów karnych) spotkania Superpucharu Francji z Paris Saint-Germain. Pięć dni później rozegrał pierwszy mecz ligowych jako gracz Lyonu, który wygrał wówczas 3:1 z FC Nantes[14]. 17 października podczas wygranego 3:0 spotkania Ligi Mistrzów z ukraińskim Dynamem Kijów Källström zdobył swoją pierwszą bramkę dla klubu[15]. Lyon zakończył fazę grupową rozgrywek bez ani jednej porażki, pokonując m.in. Real Madryt[16] i odpadając dopiero w 1/8 finału z włoską Romą[17]. 22 października podczas wygranego 4:1 meczu z Olympique Marsylią zdobył pierwszego gola dla Lyonu w Ligue 1[18]. Zdobywał bramki także w spotkaniach z AS Saint-Étienne[19] oraz AS Nancy[20], czym przyczynił się do zdobycia przez Lyon szóstego tytułu mistrza Francji z rzędu[21]. 31 marca 2007 roku pojawił się na boisku w 68. minucie przegranego 0:1 meczu finałowym Pucharu Ligi Francuskiej z Girondins Bordeaux[22].

Källström w barwach Lyonu w 2010 roku

Przed sezonem 2007/08 zainteresowanie Källströmem wyraziła hiszpańska Valencia CF, jednak oferta w wysokości 13 milionów euro została odrzucona przez Lyon[23]. Szwed pozostał w klubie, jednak podczas przegranego 0:1 spotkania 2. kolejki Ligue 1 opluł bocznego arbitra, za co otrzymał karę jednego meczu zawieszenia[24]. 29 września w wygrany 3:0 meczu z RC Lens zdobył pierwszą bramkę w sezonie[25]. Tydzień później, podczas wygranego 3:1 spotkania z Bordeaux, trafił do siatki ponownie[26]. 8 listopada zdobył bramkę w wygranym 4:2 meczu Ligi Mistrzów z niemieckim VfB Stuttgart[27]. Jednakże ponownie w tych rozgrywkach Lyon doszedł tylko do 1/8 finału, gdzie został wyeliminowany przez Manchester United[28]. 2 grudnia 2007 roku zdobył dwie bramki i zanotował asystę w wygranym 5:0 spotkaniu ze Strasbourgiem[29]. W wygranym 3:1 meczu ostatniej kolejki sezonu z AJ Auxerre Källström zdobył kolejną bramkę, zaś Lyon zakończył sezon siódmym tytułem mistrzowskim z rzędu[30]. 24 maja 2008 roku Källström wyszedł w podstawowym składzie Lyonu na finał pucharu kraju, podczas którego Olympique wygrało 1:0 z Paris Saint-Germain[31].

Källström oraz Cristiano Ronaldo podczas spotkania Ligi Mistrzów 18 października 2011 roku

16 listopada 2008 roku Källström zdobył swoją pierwszą bramkę w sezonie 2008/09. Stało się to w wygranym 2:1 spotkaniu z Bordeaux, po którym Lyon umocnił się na pierwszym miejscu w tabeli z siedmiopunktową przewagą[32]. Drugiego i ostatniego w tych rozgrywkach gola zdobył 1 marca 2009 roku podczas zremisowanego 1:1 meczu z Rennes[33]. Słaba końcówka sezonu sprawiła jednak, że Lyon spadł na trzecie miejsce, zaś mistrzostwo kraju zdobyło ostatecznie Bordeaux[34].

W kolejnych rozgrywkach Källström zdobył cztery bramki w spotkaniach ligowych Lyonu[11]. Pierwsza padła 3 października 2009 roku w wygranym 2:0 meczu z Lens[35]. 20 stycznia 2010 roku podczas wygranego 3:1 spotkania z FC Lorient strzelił z kolei dwa gole[36]. Ostatnia bramka została przez niego zdobyta w przedostatniej kolejce sezonu, w zremisowanym 2:2 meczu z Valenciennes FC[37]. Ostatecznie Lyon zakończył sezon na drugim miejscu z sześcioma punktami straty do pierwszej Marsylii[38], z którą w trakcie rozgrywek zremisował 5:5[39]. Lepiej poszło klubowi w Lidze Mistrzów, gdzie zanotował on swój najlepszy występ w historii[40]. Sam Källström zdobył bramkę w wygranym 4:0 meczu z węgierskim Debreceni VSC[41] oraz rozegrał w sumie jedenaście spotkań, pomagając dojść Lyonowi do półfinału, gdzie klub odpadł po dwumeczu z Bayernem Monachium[7].

W sezonie 2010/11, poza grą w linii pomocy, okazjonalnie Källström ustawiany był także na pozycji lewego obrońcy[42][43]. W trakcie cały rozgrywek strzelił trzy gole[11], m.in. w zremisowanym 1:1 spotkaniu z późniejszym mistrzem kraju Lille OSC[44].

Sezon 2011/12 był dla Källströma ostatnim w barwach Lyonu. W jego trakcie rozegrał 32 spotkania ligowego, nie zdobywając przy tym żadnej bramki[11]. W Pucharze Francji strzelił gola oraz zanotował asystę w wygranym 3:1 ćwierćfinałowym meczu z Paris Saint-Germain[45]. W półfinale Lyon zwyciężył 4:0 z Gazélec Ajaccio, dzięki czemu awansował do finału rozgrywek[46], w którym Källström rozegrał pełne 90 minut, zaś jego klub wygrał 1:0 z Quevilly[47]. Lyon dotarł także do finału pucharu ligi, po drodze pokonując Lille m.in. dzięki bramce Källstroma[48]. Mimo to, Lyon nie zdobył dubletu i w finale przegrał 0:1 po dogrywce z Marsylią[49]. W sierpniu 2012 roku Källström po sześciu sezonach opuścił Lyon, rozgrywając w sumie 283 spotkania, zdobywając dwa tytuły mistrzowskie, dwa puchary kraju oraz dwa superpuchary[50], a także dwukrotnie docierając z klubem do finału pucharu ligi[11].

Spartak Moskwa

[edytuj | edytuj kod]

28 lipca 2012 roku Källström za kwotę 3 milionów euro (oraz 600 tysięcy zmiennych) przeszedł do rosyjskiego Spartaka Moskwa[51][52]. 15 września zadebiutował w rozgrywkach Priemjer-Ligi podczas zremisowanego 2:2 spotkania z Kubaniem Krasnodar[53]. 29 września w wygranym 3:1 meczu z Amkarem Perm zdobył swoją pierwszą bramkę dla Spartaka[54]. Källström wystąpił także we wszystkich spotkaniach Spartaka podczas fazy grupowej Ligi Mistrzów, będąc m.in. ukaranym czerwoną kartką 5 grudnia w przegranym 1:2 spotkaniu ze szkockim Celtikiem[55].

Wypożyczenie do Arsenalu

[edytuj | edytuj kod]

31 stycznia 2014 Källström trafił na zasadzie półrocznego wypożyczenia do angielskiego Arsenalu[56]. Na wypożyczenie zdecydowano się pomimo kontuzji pleców, która została wykryta podczas testów medycznych[57]. 25 marca Källström rozegrał pierwszy mecz w barwach Arsenalu, zastępując na boisku Tomáša Rosickiego w 79. minucie ligowego spotkania ze Swansea City[58]. Kolejny jego występ miał miejsce dwa tygodnie później, podczas półfinału Pucharu Anglii z broniącym tytułu Wigan Athletic. Källström pojawił się na boisku w dogrywce, by później wykorzystać jedenastkę podczas wygranej przez Arsenal 4:2 serii rzutów karnych[59]. Trzy dni później po raz pierwszy pojawił się w wyjściowym składzie Arsenalu, który wygrał wówczas 3:1 z West Hamem United[60]. Sezon zakończył z dorobkiem czterech spotkań, a także sięgnął z klubem po Puchar Anglii.

Powrót do Spartaka

[edytuj | edytuj kod]

Latem 2014 roku Källström powrócił do zespołu Spartaka. 2 listopada tego samego roku zrobił dwie bramki w zremisowanym 3:3 meczu z Kubaniem Krasnodar.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Källström zadebiutował w reprezentacji Szwecji w 2001 roku podczas spotkania z Finlandią. Wraz z kadrą brał udział w Mistrzostwach Europy 2004[61], Mistrzostwach Świata 2006[62], Mistrzostwach Europy 2008[63] oraz Mistrzostwach Europy 2012. Podczas eliminacji do tego ostatniego turnieju zdobył pierwszą bramkę w wygranym 3:2 meczu z Holandią, które to zwycięstwo dało Szwecji awans do mistrzostw[64]. Podczas spotkania eliminacyjnego do Mistrzostw Świata 2014 z Niemcami, Källström wszedł na boisko w drugiej połowie i pomógł Szwecji odrobić czterobramkową stratę i doprowadzić do remisu 4:4[65].

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Källström jest środkowym pomocnikiem, jednak potrafi także grać po lewej stronie środkowej formacji. Może pełnić rolę głęboko osadzonego rozgrywającego lub też zawodnika z zadaniami bardziej ofensywnymi. Znany jest także z umiejętności precyzyjnego wykonywania rzutów wolnych lewą nogą[66].

Statystyki kariery klubowej

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Häcken 1999 Superettan 22 4 2 1 – – 24 5
2000 Allsvenskan 23 2 3 1 – – 26 3
2001 Allsvenskan 24 8 1 0 – – 25 8
Ogólnie 69 14 6 2 0 0 0 0 75 16
Djurgårdens 2002 Allsvenskan 24 12 6 3 – 6 1 36 16
2003 Allsvenskan 24 14 3 1 – 2 0 29 15
Ogólnie 48 26 9 4 0 0 8 1 65 31
Stade Rennais 2003/04 Ligue 1 18 7 3 0 0 0 – 21 7
2004/05 Ligue 1 31 5 1 0 1 1 – 33 6
2005/06 Ligue 1 34 8 5 1 0 0 4 0 43 9
Ogólnie 83 20 9 1 1 1 4 0 97 22
Olympique Lyon 2006/07 Ligue 1 33 3 3 0 4 0 6 1 46 4
2007/08 Ligue 1 37 5 6 0 2 0 8 1 53 6
2008/09 Ligue 1 32 2 2 0 1 0 6 0 41 2
2009/10 Ligue 1 32 4 2 0 0 0 13 1 47 5
2010/11 Ligue 1 33 3 2 0 1 0 6 0 42 3
2011/12 Ligue 1 32 0 6 1 4 1 9 0 51 2
Ogólnie 199 17 21 1 12 1 48 3 280 22
Spartak Moskwa 2012/13 Priemjer-Liga 20 2 1 0 – 6 0 27 2
2013/14 Priemjer-Liga 10 1 1 0 – 1 0 12 1
Arsenal (wyp.) 2013/14 Premier League 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Ogólnie 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Spartak Moskwa 2014/15 Priemjer-Liga 28 2 0 0 – 0 0 28 3
Ogólnie 58 6 2 0 0 0 7 0 67 6
Grasshoppers 2015/16 Swiss Super League 33 1 2 0 – 0 0 35 1
2016/17 Swiss Super League 16 0 1 0 – 4 0 21 0
Ogólnie 49 1 3 0 0 0 4 0 56 1
Djurgårdens 2017 Allsvenskan 28 3 3 0 – 0 0 31 3
Ogólnie 28 3 3 0 0 0 0 0 31 3
Ogólnie w karierze 466 83 52 8 12 2 63 5 590 96

Statystyki kariery reprezentacyjnej

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Rok Występy Gole
Szwecja 2001 2 0
2002 5 0
2003 7 1
2004 10 1
2005 7 2
2006 12 2
2007 9 2
2008 10 3
2009 9 2
2010 7 0
2011 11 3
2012 9 0
2013 10 0
2014 8 0
2015 9 0
2016 6 0
Ogólnie 131 16

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Djurgården

[edytuj | edytuj kod]

Olympique Lyon

[edytuj | edytuj kod]

Arsenal

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ List of Players under Written Contract Registered Between 01/02/2014 and 28/02/2014. The Football Association. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  2. ↑ Knatten som blev kung. Gefle Dagblad, 18 października 2012. [dostęp 2014-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (szw.).
  3. ↑ Partille IF. Partille IF. [dostęp 2014-04-28]. (szw.).
  4. ↑ Robbie Thomson: Källström: 'Extremely happy in France’. Ligue 1, 19 kwietnia 2011. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  5. ↑ Kim Källström – Player profile. Olympique Lyon. [dostęp 2014-04-28]. (fr.).
  6. ↑ Benjamin Thorén: Kim Källström klar för Djurgården. Sportbladet, 12 grudnia 2001. [dostęp 2014-04-28]. (szw.).
  7. ↑ a b c Kim Källström. UEFA, 22 maja 2012. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  8. ↑ Rovers made to suffer by Swedes. UEFA, 15 sierpnia 2002. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  9. ↑ Djurgarden down Danes. UEFA, 3 października 2002. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  10. ↑ a b Kim Källström. Stade Rennais Online. [dostęp 2014-04-29]. (fr.).
  11. ↑ a b c d e f g h i j Kim KÄLLSTRÖM. Ligue 1. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  12. ↑ Sweden midfielder Kallstrom joins Lyon. ESPN, 2 czerwca 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  13. ↑ Samuel Stevens: Player profile: Who is Arsenal target Kim Kallstrom?. The Independent, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  14. ↑ Nantes 1-3 Lyon. ESPN, 4 sierpnia 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  15. ↑ Dynamo Kiev 0-3 Lyon. ESPN, 17 października 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  16. ↑ Lyon enjoy repeat performance. UEFA, 14 września 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  17. ↑ Ruthless Roma reach last eight. UEFA, 7 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  18. ↑ Marseille 1-4 Lyon. ESPN, 22 października 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  19. ↑ St Etienne 1-3 Lyon. ESPN, 3 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  20. ↑ Nancy 0-3 Lyon. ESPN, 17 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  21. ↑ John Sinnott: Six-in-a-row Lyon. BBC, 22 kwietnia 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  22. ↑ Lyon 0-1 Bordeaux. L’Équipe, 31 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  23. ↑ Valencia jagar Källström. Sydsvenkan, 19 lipca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (szw.).
  24. ↑ Lyon man Kallstrom gets spit ban. FIFA, 16 sierpnia 2007. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (ang.).
  25. ↑ Lyon 3-0 Lens. ESPN, 29 września 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  26. ↑ Bordeaux 1-3 Lyon. ESPN, 7 października 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  27. ↑ Improving Lyon resist Stuttgart revival. UEFA, 8 listopada 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  28. ↑ Chris Bevan: Man Utd 1-0 Lyon (agg 2-1). BBC, 4 marca 2008. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  29. ↑ Lyon 5-0 Strasbourg. ESPN, 2 grudnia 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  30. ↑ Lyon clinch seventh straight French crown. CNN, 17 maja 2008. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  31. ↑ Lyon 1-0 Paris-SG. L’Équipe, 24 maja 2008. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  32. ↑ Ben Lyttleton: Lyon get by with a little help from a little friend. The Guardian, 17 listopada 2008. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  33. ↑ Lyon 1-1 Rennes. ESPN, 1 marca 2009. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  34. ↑ Ben Lyttleton: Bordeaux claim Ligue 1 title to justify faith in Laurent Blanc. The Guardian, 1 czerwca 2009. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  35. ↑ Lens 0-2 Lyon. ESPN, 3 października 2009. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  36. ↑ Lorient 1-3 Lyon. ESPN, 20 stycznia 2010. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  37. ↑ Valenciennes 2-2 Lyon. ESPN, 8 maja 2010. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  38. ↑ Didier Deschamps hails Marseille’s ‘extraordinary’ Ligue 1 title win. The Guardian, 6 maja 2010. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  39. ↑ Lyon manager frustrated after 5-5 draw with Marseille. The Guardian, 9 listopada 2009. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  40. ↑ Jonathan Stevenson: Bordeaux 1 – 0 Lyon (agg 2 – 3). BBC, 7 kwietnia 2010. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  41. ↑ Debrecen floored by early Lyon blitz. UEFA, 29 września 2009. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  42. ↑ Nicolas Lagavardan: L1 : le PSG refroidit l’OM, Lyon à réaction, Saint-Etienne au frigo. TOP Mercato, 8 listopada 2010. [dostęp 2014-04-30]. (fr.).
  43. ↑ L’incontournable Kim Källström. Olympique Lyon, 26 września 2011. [dostęp 2014-04-30]. (fr.).
  44. ↑ Lille creep back on top after Lyon draw. UEFA, 27 lutego 2011. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  45. ↑ PSG 1-3 OL. Paris Saint-Germain, 21 marca 2012. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  46. ↑ GFCO Ajaccio 0-4 Lyon. L’Équipe, 10 kwietnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2013)]. (fr.).
  47. ↑ Lyon 1-0 Quevilly. L’Équipe, 28 kwietnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  48. ↑ Lyon 2-1 Lille. L’Équipe, 11 stycznia 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  49. ↑ Marseille bat Lyon 1-0, remporte la Coupe de la Ligue... et sauve sa saison. Le Parisien, 14 kwietnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. (fr.).
  50. ↑ Kim Källström and OL. Olympique Lyon, 2 sierpnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  51. ↑ «СПАРТАК» И «ЛИОН» ДОСТИГЛИ ДОГОВОРЁННОСТИ О ПЕРЕХОДЕ ЧЕЛЬСТРЁМА. Spartak Moskwa, 28 lipca 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ros.).
  52. ↑ Winner of the Trophée des Champions in New York. Summer 2012 trading window. New sponsors and renewal of sponsorship agreements. Olympique Lyon, 10 września 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  53. ↑ ПЕРВАЯ НИЧЬЯ В ЧЕМПИОНАТЕ. Spartak Moskwa, 15 września 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ros.).
  54. ↑ ВОЛЕВАЯ ПОБЕДА В ПЕРМИ. Spartak Moskwa, 29 września 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ros.).
  55. ↑ Celtic 2-1 Spartak Moscow: Kris Commons spot kick sees Celts into last 16. Scottish Television, 5 grudnia 2012. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (ang.).
  56. ↑ Club agrees loan move for Kim Kallstrom. Arsenal, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  57. ↑ Kim Kallstrom: Arsenal signing injured back in beach game. BBC, 1 lutego 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  58. ↑ Che Thomas: PICTURES: Swedish star finally makes Arsenal debut. HITC Sport, 25 marca 2014. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2014)]. (ang.).
  59. ↑ Phil McNulty: Wigan 1-1 Arsenal. BBC, 12 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  60. ↑ Pete Oliver: Arsenal 3-1 West Ham. BBC, 15 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  61. ↑ Sweden squad. BBC, 3 czerwca 2004. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  62. ↑ Sweden World Cup Squad 2006. 1800-WorldCup.com. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  63. ↑ Sweden Euro 2008 Squad. Soccerlens, 31 maja 2008. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  64. ↑ Sweden 3-2 Netherlands. UEFA, 11 października 2011. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  65. ↑ Germany 4-4 Sweden. FIFA, 16 października 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 maja 2014)]. (ang.).
  66. ↑ Gabrielle Marcotti: Euro 2012 Preview: Sweden. Sports Illustrated, 6 czerwca 2012. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Składy reprezentacji Szwecji
Skład reprezentacji Szwecji na Euro 2004

Szwecja

Skład reprezentacji Szwecji na Mundialu 2006

Szwecja

Skład reprezentacji Szwecji na Euro 2008

Szwecja

Skład reprezentacji Szwecji na Euro 2012

Skład reprezentacji Szwecji na Euro 2016

Szwecja

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kim_Källström&oldid=70761586”