Kościół św. Galli w Rzymie
Kościół tytularny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Rzym | ||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Rzymu | |||||||||||||||
Położenie na mapie Włoch | |||||||||||||||
Położenie na mapie Lacjum | |||||||||||||||
41,86768°N 12,48958°E/41,867680 12,489580 | |||||||||||||||
Strona internetowa |
Kościół św. Galli w Rzymie (wł. Chiesa di Santa Galla) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.
Świątynia ta jest kościołem parafialnym parafii św. Galli w Rzymie oraz kościołem tytularnym[1].
Lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]Kościół znajduje się w X dzielnicy Rzymu – Ostiense (Q X) przy Circonvallazione Ostiense 195[1].
Patronka
[edytuj | edytuj kod]Patronką świątyni jest św. Galla – rzymska patrycjuszka żyjąca w VI wieku, która po owdowieniu poświęciła się modlitwie oraz opiece nad chorymi i ubogimi. Mężem jej siostry był św. Seweryn Boecjusz[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kościół wybudowano w 1940 roku pod kierunkiem Tullio Rossi[2].
Architektura i sztuka
[edytuj | edytuj kod]Kościół zbudowano z cegły z detalami architektonicznymi z trawertynu[2].
Dzwonnica zlokalizowana jest po lewej stronie fasady. Ma ona postać ceglanej kwadratowej wieży z dużymi pionowymi prostokątnymi otworami[2].
Nad drzwiami kościoła znajduje się tympanon z mozaiką przedstawiającą dwa pijące pawie kąsane przez dwa węże, poniżej znajdują się dwie przepiórki. Nad tympanonem we wnęce jest pionowe prostokątne okno, a nad nim herb papieski. Pozioma kamienna belka biegnie z przodu na całej długości fasady, wsparta jest na zewnętrznych narożach oraz pomiędzy frontami nawy głównej i naw bocznych podwójnymi kwadratowymi pilastrami, przed frontem nawy głównej wspiera ją para pojedynczych pilastrów. Belka opatrzona jest dedykacyjnym napisem: D[eo] O[ptimo] M[aximo], in honorem S[anctae] Gallae Vid[uae], A[nno] D[omini] MCMXL[2].
Kościół jest trójnawowy, z półkolistą apsydą. Nawy boczne na końcach mają kaplice[2].
Ołtarz główny jest bardzo mały. W rzeczywistości jest to pogański ołtarz pogrzebowy z I wieku, który został poświęcony przez papieża Grzegorza VII w 1073 roku, o czym informuje inskrypcja po prawej stronie ołtarza. Został sprowadzony w 1988 roku z kościoła św. Jerzego na Velabrum[2].
W apsydzie za ołtarzem umieszczono organy[2].
Kardynałowie prezbiterzy
[edytuj | edytuj kod]Kościół św. Galli jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sancti Gallae)[3]. Tytuł ten został ustanowiony 14 lutego 2015 roku przez papieża Franciszka[3].
- Daniel Sturla (2015-nadal)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Parrocchia santa Galla. Diocesi di Roma. [dostęp 2019-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-23)]. (wł.).
- ↑ a b c d e f g Santa Galla. Churches of Rome. [dostęp 2019-08-07]. (ang.).
- ↑ a b Kościół św. Galli w Rzymie [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-08-07] (ang.).