Kościół Chrystusa Króla w Sibinie
 nr rej. 240 z 22.10.1957
| |||||||||||
| kościół filialny | |||||||||||
 kościół w roku 2009 | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość |
Sibin | ||||||||||
| Adres |
72-400 Sibin | ||||||||||
| Wyznanie |
katolickie | ||||||||||
| Kościół |
rzymskokatolicki | ||||||||||
| parafia | |||||||||||
| Wezwanie |
Chrystusa Króla | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski  | |||||||||||
| 53,905676°N 14,674780°E/53,905676 14,674780 | |||||||||||
Kościół pw. Chrystusa Króla w Sibinie – zabytkowy, kościół filialny pierwotnie z XIII wieku, zniszczony w czasie II wojny światowej, odbudowany w latach 1977–1978[1], położony w Sibinie, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim , w gminie Kamień Pomorski. Wpisany do rejestru zabytków pod numerem 240 z 22.10.1957.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Najstarsze informacje o kościele w Sibinie pochodzą z 1288 roku[1]. Po II wojnie światowej budowla uległa zniszczeniu, jednak została odbudowana w latach 1977–1978[1]. Kościół wzniesiono z cegły i kamienia, a jego bryła ma formę halową, z trójbocznie zamkniętym wschodnim zakończeniem. Dach jest siodłowy, a okna wykończone półokrągłymi łukami[1].
Wnętrze świątyni posiada drewniany, belkowany sufit. W prezbiterium, nieco wyniesionym, znajdują się drewniane mensa oraz pulpit, a centralne miejsce zajmuje duży drewniany krzyż z figurą Chrystusa, otoczony obrazami. Po lewej stronie wisi obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, a po prawej przedstawiono Chrystusa Króla, który w lewej ręce trzyma królewskie jabłko, symbolizujące panowanie nad chrześcijańskim światem, a prawą rękę unosi w górę[1].
W prezbiterium znajduje się również chrzcielnica, pomalowana na biało i zamknięta pokrywą. W kościele można znaleźć figury Matki Boskiej Niepokalanej i Chrystusa Króla, a na ścianach umieszczono płaskorzeźby stacji Drogi Krzyżowej[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012, s. 258. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol. • niem.).