Komisja habilitacyjna

Komisja habilitacyjna – organ administracji publicznej określony przez uchyloną ustawę z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. z 2016 r. poz. 882) wykonujący niektóre czynności postępowania habilitacyjnego. W każdym postępowaniu habilitacyjnym powoływana była odrębna komisja habilitacyjna. Możliwość tworzenia komisji powstała z dniem 1 października 2011 r.^[1]

Powołanie i skład Komisji

Komisję powoływała Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów po stwierdzeniu spełniania przez wniosek o wszczęcie postępowania habilitacyjnego wymagań formalnych. Powinno było to nastąpić w terminie 6 tygodni od dnia wpłynięcia poprawnego wniosku^[2].

Skład komisji był następujący:

czterech członków, w tym jej przewodniczący i dwóch recenzentów, powoływanych przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów;
trzech członków, w tym jej sekretarz i jeden recenzent, wyznaczonych przez jednostkę wybraną do przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego^[2].

Postępowanie przed Komisją

Ustawa wymagała, by w terminie nie dłuższym niż sześć tygodni od dnia powołania komisji habilitacyjnej, recenzenci wchodzący w jej skład ocenili w pisemnych recenzjach, czy osiągnięcia naukowe habilitanta spełniały kryteria ustawowe.

Po zapoznaniu się z recenzjami i autoreferatem habilitanta członkowie komisji w jawnym głosowaniu podejmowali uchwałę zawierającą opinię w sprawie nadania lub odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego. Przed podjęciem tej uchwały komisja mogła przeprowadzić z habilitantem rozmowę o jego osiągnięciach i planach naukowych.

W ciągu 21 dni od dnia otrzymania wszystkich recenzji komisja przedkładała radzie jednostki organizacyjnej wybranej do przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego swoją uchwałę w sprawie nadania lub odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego wraz z uzasadnieniem i pełną dokumentacją sprawy^[3].

Dalsze czynności postępowania habilitacyjnego należały do rady jednostki organizacyjnej przeprowadzającej to postępowanie.

Bibliografia

Hubert Izdebski, Jan Michał Zieliński, Ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym. Komentarz, Warszawa 2013.

Źródła

Tekst ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. Nr 65, poz. 595, z późn. zm.) w Internetowym Systemie Aktów Prawnych (dostęp: 26 kwietnia 2014 r.)

Linki zewnętrzne

Komunikat nr 1/2012 Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów dotyczący toku postępowania habilitacyjnego (dostęp: 26 kwietnia 2014 r.). ck.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].

Przypisy

↑ Zgodnie z art. 38 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r. nr 84, poz. 455).
↑ ^a ^b Zob. art. 18a ust. 5 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.
↑ Zob. art. 18a ust. 7-11 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

[1] Zgodnie z art. 38 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r. nr 84, poz. 455).

[ReferenceA-2] Zob. art. 18a ust. 5 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

[3] Zob. art. 18a ust. 7-11 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

[1]

[2]

[3]