Koralicowiec czerwony
| Anthochaera carunculata[1] | |||
| (Shaw, 1790) | |||
 Koralicowiec czerwony na gałęzi wiśni, Wiktoria, Australia | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
koralicowiec czerwony | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Koralicowiec czerwony[4] (Anthochaera carunculata) – gatunek ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae), zamieszkujący południową część Australii. Nie jest zagrożony.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy ptak został opisany w roku 1790 w Dzienniku podróży do Nowej Południowej Walii Johna White’a[5], choć za autora taksonomicznych opisów tego i niektórych innych gatunków w tej książce uznaje się George’a Shawa[6].
Wyróżnia się trzy podgatunki A. carunculata[7][2]:
- A. c. carunculata (Shaw, 1790) – południowo-wschodnia Australia
- A. c. clelandi (Mathews, 1923) – Wyspa Kangura (u południowych wybrzeży Australii)
- A. c. woodwardi Mathews, 1912 – południowo-zachodnia i południowo-środkowa Australia
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Występuje w południowo-wschodnim Queenslandzie, Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Australii Południowej oraz w południowej i południowo-zachodniej części Australii Zachodniej.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]
Koralicowiec czerwony jest dużym (do 35 cm), szaro-brązowym miodojadem o czerwono-brązowych oczach, charakterystycznych czerwonych koralikach po obu stronach szyi i białych plamkach na piersi i brzuchu, przechodzących w jasnożółtą plamę w okolicach ogona. Młode osobniki są mniej okazałe, mają mniejsze koraliki i brązowe oczy[8].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten występuje w otwartych lasach, zadrzewieniach oraz blisko siedzib ludzkich. Gniazdo zbudowane jest z patyków i liści, wyścielone włosiem i korą, umiejscowione 2 do 16 metrów nad ziemią, zwykle w rozwidleniach gałęzi drzewa lub krzewu. Ptaki składają 2–3 bladoróżowe, brązowo cętkowane jaja[8].
Oprócz nektaru, który jest głównym pożywieniem koralicowców, ptaki jedzą jagody oraz inne owoce, a także łapią owady.
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje koralicowca czerwonego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anthochaera carunculata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Red Wattlebird (Anthochaera carunculata). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Anthochaera carunculata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2014.3 [dostęp 2015-04-04] (ang.).
- ↑ Nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady - Honeyeaters (wersja: 2021-01-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ John White: Journal of a Voyage to New South Wales with Sixty-five Plates of Non-descript Animals, Birds, Lizards, Serpents, Curious Cones of Trees and Other Natural Productions. Londyn: J. Debrett, 1790, s. 144, 260.
- ↑ J. H. Calaby: Shaw, George (1751–1813). [w:] Australian Dictionary of Biography [on-line]. National Centre of Biography, Australian National University. [dostęp 2021-01-29]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-01-29]. (ang.).
- ↑ a b Red Wattlebird (Anthochaera carunculata). [w:] OzAnimals.com [on-line]. [dostęp 2021-01-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania audio i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).