Przejdź do zawartości

Krwawa droga do śmierci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krwawa droga do śmierci
Glemt af Gud
Autor

Sven Hassel

Typ utworu

powieść wojenna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Dania

Język

duński

Data wydania

1977

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2006

Wydawca

Polski Instytut Wydawniczy

Przekład

Igor Murawski

poprzednia
Widziałem, jak umierają
następna
Sąd wojenny

Krwawa droga do śmierci (dun. Glemt af Gud) – powieść wojenna duńskiego pisarza Svena Hassela z 1977. Polskie wydanie książki ukazało się w 2006 w tłumaczeniu Igora Murawskiego.

Treść

[edytuj | edytuj kod]
Niemcy na Bałkanach w 1942

Jest jedenastą częścią wojennej serii, opartej w dużym stopniu na osobistych przeżyciach autora z okresu służby na prawie wszystkich frontach II wojny światowej, w tym w jednostkach karnych Wehrmachtu. Bohaterami są członkowie 27. Pułku Pancernego (który w rzeczywistości nigdy nie istniał): Sven (autor, narrator wszystkich powieści Hassela), Joseph Porta (humorystyczny gawędziarz, pochodzący z Berlina), Wolfgang Creutzfeld – Mały (olbrzym z nadanym ironicznie przezwiskiem, hamburczyk), Willie Beier – Stary (doświadczony starszy sierżant), Alfred Kalb – Legionista (były żołnierz Legii Cudzoziemskiej), Julius Heide (doświadczony żołnierz, zatwardziały nazista), Peter Blom – Barcelona (weteran wojny domowej w Hiszpanii) i inni. Ich losy autor przedstawił na różnych frontach II wojny światowej koncentrując się na brutalności i bezsensowności wojny oraz roli pojedynczego żołnierza w konflikcie. Najważniejszym wątkiem tej części są losy bohaterów na Bałkanach oraz froncie wschodnim. Obszerna część powieści to długa podróż Porty i Małego przez Bałkany. Eskortowali oni zdegradowanego feldfebla Carla Schmidta z okolic Koryntu do więzienia w Germersheim (Niemcy), gdzie miał zostać stracony za odmowę wykonania rozkazu strzelania do ludności cywilnej (ironiczne jest stwierdzenie Porty: Uwięziony z niedokonanie morderstwa)[1]. Podczas podróży żołnierze zaprzyjaźniają się, opóźniając chwilę dostarczenia Carla do Germersheim. Odwiedzają restauracje, bary i domy publiczne, trafiając m.in. do Budapesztu, Belgradu, Kukësu w Albanii, na bułgarską prowincję i do Wiednia. W wielu miejscach wszczynają awantury i bójki. Druga obszerna część powieści dotyczy losów całej gruby bohaterów na froncie wschodnim, gdzie wykonują trudne zadania na tyłach Armii Czerwonej, a towarzyszy im zdobyty na Rosjanach niedźwiedź Rasputin, nienawidzący radzieckich żołnierzy i z radością ich rozszarpujący. Organizują też specjalną, trudną akcję wzięcia żywcem do niewoli wojenkoma Oltyna, odpowiedzialnego za torturowanie niemieckich żołnierzy (rejon Olszan)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hassel 2006 ↓, s. 130,226.
  2. Hassel 2006 ↓, s. 361.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]