Przejdź do zawartości

Krzemionki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzemionkowski region prehistorycznego górnictwa krzemienia pasiastego[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Rezerwat archeologiczny Krzemionki
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, IV

Numer ref.

1599

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2019
na 43. sesji

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Krzemionkowski region prehistorycznego górnictwa krzemienia pasiastego”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krzemionkowski region prehistorycznego górnictwa krzemienia pasiastego”
Położenie na mapie powiatu ostrowieckiego
Mapa konturowa powiatu ostrowieckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Krzemionkowski region prehistorycznego górnictwa krzemienia pasiastego”
Położenie na mapie gminy Bodzechów
Mapa konturowa gminy Bodzechów, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krzemionkowski region prehistorycznego górnictwa krzemienia pasiastego”
Ziemia50°58′21,63″N 21°29′47,45″E/50,972675 21,496514

Krzemionki, znane także jako Krzemionki Opatowskierezerwat archeologiczny chroniący zespół neolitycznych kopalń krzemienia pasiastego. Położony pomiędzy wsiami Sudół i Magonie w gminie Bodzechów, w powiecie ostrowieckim, w województwie świętokrzyskim, 5 km na północny wschód od Ostrowca Świętokrzyskiego.

Neolityczny chodnik w kopalni Krzemionki
Krzemień pasiasty na ścianie kopalni Krzemionki

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kopalnie krzemienia pasiastego, eksploatowane w latach ok. 39001600 p.n.e., są jednymi z najważniejszych w Europie. W neolicie minerał ten wydobywany był przez ludność kultury pucharów lejkowatych i kultury amfor kulistych, a w epoce brązukultury mierzanowickiej. Część wydobytego krzemienia była przetwarzana w okolicznych osadach i rozprowadzana na odległość nawet 660 km. Najpopularniejszymi produktami były czworościenne siekiery i dłuta. W sąsiedztwie pola górniczego zrekonstruowano domostwa z końca neolitu i początków epoki brązu.

Kopalnie krzemienia zostały odkryte w 1922 przez geologa Jana Samsonowicza. W obiekcie występują cztery rodzaje kopalń: jamowe, niszowe, filarowo-komorowe oraz komorowe[1]. Zlokalizowano przeszło 2700 szybów połączonych siecią rozchodzących się promieniście chodników. Przeciętna głębokość szybu wynosi 5–6 m, maksymalna 9 m. Maksymalna średnica 4–5 m. Szerokość chodników dochodzi do 0,7, a wysokość waha się w granicach 0,6–1,2 m.

W chodnikach odnaleziono pozostawione filary i ślady stemplowania. Na powierzchni odkryto pozostałości pracowni, w której obrabiano wydobyty krzemień. Na ścianach chodników zachowały się nieliczne rysunki wykonane węglem drzewnym. Podziemia są udostępnione do zwiedzania na trasie turystycznej o długości 465 m.

Po okresie eksploatacji neolitycznej tereny krzemionek zarastał las. Dzięki temu ślady prahistorii nie zostały zniszczone. Dopiero w 1913 roku, gdy powstała wieś Krzemionki, nastąpił wyręb lasów i odkrycie wyrobisk górniczych.

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie kopalni i w jego otoczeniu utworzono rezerwat przyrody Krzemionki Opatowskie, będący częścią Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Kamiennej.

W 1994 roku Krzemionki zostały uznane za pomnik historii Polski[2], w 2013 roku stanowisko zostało wpisane do rejestru zabytków archeologicznych województwa świętokrzyskiego (nr rej. C.1)[3], a w 2019 roku podczas 43. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa podjęto decyzję o wpisaniu Krzemionkowskiego Regionu Prehistorycznego Górnictwa Krzemienia Pasiastego na listę światowego dziedzictwa UNESCO[4].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez rezerwat przechodzi szlak turystyczny niebieski niebieski szlak turystyczny z Łysej Góry do Pętkowic[5].

Dojechać można autobusem linii 110 Trans Katrina[6].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 2012 roku Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monety upamiętniające Krzemionki Opatowskie o nominałach: 20 zł, wykonaną w srebrze z krzemieniem pasiastym, oraz 2 zł, ze stopu Nordic Gold[7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzemionki – neolityczne kopalnie krzemienia pasiastego [online], 26 września 2016 [dostęp 2016-09-26] (pol.).
  2. Zarządzenie Prezydenta RP z dnia 8 września 1994 (M.P. z 1994 r. nr 50, poz. 419).
  3. Projekt planu ochrony parku kulturowego pradziejowego górnictwa krzemienia nad Kamienną, Jelenia Góra – Krzemionki, styczeń 2022, s. 16.
  4. Angelina Kosiek: Krzemionki na Światowej Liście Dziedzictwa Unesco. Wyborcza, 2019-07-06. [dostęp 2019-07-07]. (pol.).
  5. Krukowski 1939 ↓.
  6. Linia 110 - Trans Katrina [online] [dostęp 2021-04-14] (pol.).
  7. Zabytki kultury materialnej w Polsce. Krzemionki Opatowskie. NBP, 2015-02-10. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Tomasz Bąbel, Krzemionki. Prahistoryczne kopalnie krzemienia pasiastego, Ostrowiec Świętokrzyski 2003.
  • Stefan Krukowski, Krzemionki opatowskie, Warszawa 1939.
  • Teresa Węgrzynowicz, Jacek Miśkiewicz, Wędrówki po wykopaliskach, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972.
  • Praca zbiorowa: Polska. Pradzieje – Piastowie. T. 31. Poznań: Polskie Media Amer.Com, s. 18–19. ISBN 978-83-252-0200-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]