Księga ziemiańska
Księga ziemiańska – spis uprawnionych do głosowania na sejmikach ziemskich po reformie przeprowadzonej przez Sejm Czteroletni.
Na sejmikach zapewniono głos szlachcie-dziedzicom wraz z synami i braćmi niedzielnymi, zastawnikom oraz posesorom dożywotnim, pod warunkiem opłacenia podatków. Od zastawników i posesorów dożywotnich wymagano cenzusu opłaty rocznej 100 złotych polskich ofiary dziesiątego grosza. Nieposesjonaci zostali z sejmików usunięci.
Obowiązek zestawienia liczby osób uprawnionych do udziału w sejmikach, osobno dla każdego powiatu i ziemi należał do komisji porządkowych cywilno-wojskowych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz Bardach Bogusław Leśnodorski Zdzisław Kaczmarczyk, Historia państwa i prawa Polski Tom II od połowy XV wieku do r. 1795, Warszawa 1968, s. 535.
- Jacek Sobczak, Sejmiki województwa podlaskiego po reformie w r. 1791, w: Studia Historyczne, r. XXIX, 1986, z. 4 (115), s. 518-519.
- Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 240-241.