Kultura prądnicka
Kultura prądnicka – jedna z kultur środkowego paleolitu charakteryzująca się specyficznymi narzędziami tzw. nożami-zgrzebłami.
Chronologia, geneza, zanik
[edytuj | edytuj kod]Kultura prądnicka rozwija się w okresie 70 – 48 tys. lat temu tj. we wczesnym okresie zlodowacenia północnopolskiego na bazie środkowoeuropejskiej kultury aszelskiej. Nazwa pochodzi od specyficznych narzędzi – noży-zgrzebeł określanych mianem prądników.
Obszar występowania
[edytuj | edytuj kod]Jest znana głównie z terenów południowej Polski m.in. w schronisku Wylotnym i w Oborzysku (obok wejścia do jaskini Ciemnej) w Ojcowskim Parku Narodowym.
Charakterystyczne wytwory kulturowe
[edytuj | edytuj kod]Do charakterystycznych wyrobów kulturowych należą pięściaki o formie trójkątnej sercowatej lub pod trójkątnej, które występują łącznie z nożami-zgrzebłami mającymi tylec oraz zaostrzony wierzchołek. Prądniki mają wielokrotnie odnawianą naprawianą krawędź pracującą. Naprawa polegała na odbijaniu wzdłuż krawędzi cienkich odłupków.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, wyd. Fogra, Kraków 2004.
- Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, Część I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
- Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski, t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), wyd. Fogra, Kraków 1998.
- Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata: tom I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
- Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu, wydanie trzecie. Wyd. PWN, Warszawa 1990.
- J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, wyd. PWN, Warszawa 1978.