Przejdź do zawartości

Larry Hagman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Larry Hagman
Ilustracja
Larry Hagman (2006)
Imię i nazwisko

Larry Martin Hagman

Data i miejsce urodzenia

21 września 1931
Fort Worth, Teksas, USA

Data i miejsce śmierci

23 listopada 2012
Dallas, Teksas, USA

Zawód

aktor, reżyser, producent

Współmałżonek

Maj Axelsson
(1954–2012; jego śmierć)

Lata aktywności

1950–2012

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Larry Martin Hagman (ur. 21 września 1931 w Fort Worth, zm. 23 listopada 2012 w Dallas) – amerykański aktor, reżyser i producent telewizyjny i filmowy. Występował w roli Anthony’ego Majora Nelsona, pana, a później męża tytułowej bohaterki w sitcomie fantasy NBC I Dream of Jeannie, (1965–1970) z Barbarą Eden[1] oraz jako J.R. Ewing w operze mydlanej CBS Dallas[2].

W 1981 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 1560 Hollywood Boulevard[3][4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Fort Worth w Teksasie jako syn Mary Martin (ur. 1 grudnia 1913, zm. 3 listopada 1990 na raka jelita grubego)[5], popularnej broadwayowskiej aktorki[6] i Benjamina Jacka Hagmana (ur. 3 kwietnia 1905, zm. 14 lipca 1965)[7][8][9], prokuratora rejonowego[10]. Jego ojciec był pochodzenia szwedzkiego i niemieckiego, a matka miała pochodzenie angielskie[11]. W 1936, kiedy miał pięć lat, jego rodzice rozwiedli się[12]. Mieszkał ze swoją babcią w Teksasie i Kalifornii[13]. Matka w 1940 roku ponownie wyszła za mąż za Richarda Hallidaya.

Uczęszczał do Black Fox Military Institute. W 1945, w wieku czternastu lat, uzależnił się od alkoholu, co doprowadziło do poważnych problemów zdrowotnych w jego późniejszym okresie życia. W 1946 przeniósł się z powrotem do jego rodzinnych stron w Weatherford, w stanie Teksas, gdzie pracował na ranczo u znajomego ojca. W 1949 ukończył szkołę średnią Weatherford High School w Weatherford, w stanie Teksas, gdy jego matka zasugerowała, by spróbował swoich umiejętności jako aktor. Rozpoczął swoją karierę występując w Dallas, pracując jako asystent produkcji i grając małe role w Theater'50 Margo Jones, a następnie w musicalach z St. John Terrell's Music Circus w St. Petersburg na Florydzie i Lambertville w New Jersey. Przez rok uczęszczał do Bard College[14] w Annandale-on-Hudson w Nowym Jorku. W wieku 20 lat przeniósł się do Londynu jako członek chóru Rodgersa i Hammerstein's South Pacific, gdzie jego matka grała rolę Nellie Forbush, jaką stworzyła na Broadwayu. Hagman i o rok starszy Sean Connery byli jednymi z półnagich żeglarzy, którzy śpiewali „There Is Nothing Like a Dame”[15].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1951 zadebiutował na Broadwayu w komedii szekspirowskiej Poskromienie złośnicy. W 1952 podczas wojny koreańskiej odbył służbę wojskową Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, stacjonujących w Londynie, spędził większość służby w Wielkiej Brytanii oraz w bazach wojskowych w Europie[16]. Po opuszczeniu Sił Powietrznych w 1956, powrócił do Nowego Jorku[17], gdzie pojawił się na scenie Off-Broadwayu w sztuce Jeden raz wokół bloku (Once Around The Block) i otrzymał znakomite recenzje. Później przez prawie rok grał w innym off-broadwayowskim spektaklu Jamesa Lee Kariera (Career)[18]. Jego rola Rory’ego Murphy w broadwayowskiej sztuce Bóg i Kate Murphy (God and Kate Murphy, 1959) została uhonorowana nagrodą Theatre World[19]. Pojawił się jeszcze w czterech innych produkcjach broadwayowskich: Przybywa dzień (Comes a Day, 1958), Nerwowa ustawa (The Nervous Set, 1959), Ogrzewany półwysep (The Warm Peninsula, 1960) i Piękno części (The Beauty Part, 1962/63). Larry Hagman pogodził się ze swoją matką w 1973, wkrótce po śmierci ojczyma, i stał się bliski aż do jej śmierci, siedemnaście lat później.

Występy na małym ekranie zapoczątkował gościnnymi rolami w serialach: Decoy (1957), NBC Goodyear Television Playhouse (1957) i operze mydlanej CBS Search for Tomorrow (1957). Przełomem w karierze telewizyjnej stała się postać majora Anthony’ego Nelsona, chłopaka i podczas ostatniego sezonu męża tytułowej bohaterki w sitcomie fantasy NBC I Dream of Jeannie (Marzę o Jeannie, 1965–1970) z Barbarą Eden. Największą popularność przyniosła mu kreacja biznesmena Johna Rossa 'J.R.' Ewinga Jr. w operze mydlanej CBS Dallas (1978–1991), za którą odebrał pięciokrotnie nagrodę Soap Opera Digest, był czterokrotnie nominowany do nagrody Złotego Globu i dwukrotnie do nagrody Emmy. Jest laureatem szwedzkiej nagrody TV Prize, Bambi i Złotej Kamery. Za rolę Johna Rossa 'J.R.' Ewinga Jr. w telefilmie CBS Dallas: J.R. powraca (Dallas: J.R. Returns, 1996) otrzymał nagrodę Lone Star Film & Television.

Można go było zobaczyć także w jednym z odcinków serialu NBC Sierżant Anderson (Police Woman, 1974) z Angie Dickinson, filmie sci-fi Superman (1978), komediodramacie Mike’a Nicholsa Barwy kampanii (Primary Colors, 1998) z Johnem Travoltą, Emmą Thompson, Billy Bobem Thorntonem i Kathy Bates i serialu Bez skazy (Nip/Tuck, 2006) w roli Burta Landau. Użyczył swojego głosu Wallace Brady w serialu animowanym Simpsonowie (The Simpsons, 2006). Z kolei w roku 2011 wcielił się w postać Franka Kaminsky’ego w serialu Gotowe na wszystko. Ponownie powrócił jako J.R. Ewing, ojciec Johna Rossa Ewinga III (Josh Henderson) w dwóch sezonach kontynuacji Dallas (2012–2013)[20].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

18 grudnia 1954 poślubił urodzoną w Szwecji Maj Axelsson. Mieli dwoje dzieci – córkę Kristinę „Heidi” Marie (ur. 17 lutego 1958) i syna Prestona (ur. 2 maja 1962). Podczas pobytu w Anglii, spotykał się z Joan Collins (1970). W 1967, Peter Fonda dostarczył mu LSD. W sierpniu 1995 przeszedł przeszczepienie wątroby. Był wegetarianinem.

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Zmarł 23 listopada 2012 w szpitalu Medical City Dallas Hospital w Dallas[21][22] wskutek komplikacji będących rezultatem ostrej białaczki szpikowej[23][24]. Cierpiał też na marskość wątroby. Miał 81 lat[25].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Scott D. Pierce (1990-07-03): Barbara Eden is Joining „Dallas” Cast. Deseret News. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  2. ↑ Enid Nemy (2012-11-24): Larry Hagman. The Telegraph. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  3. ↑ Larry Hagman. Walk of Fame. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  4. ↑ Andrew Hanson: Hollywood Star Walk: Larry Hagman. „Los Angeles Times”, 2010-06-30. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  5. ↑ Larry Hagman's Southern Roots. GenealogyMagazine.com. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  6. ↑ Larry Hagman Biography (1931–). Film Reference. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  7. ↑ Benjamin Jackson Hagman (1908–1965). Find A Grave Memorial. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  8. ↑ Benjamin Jack Hagman. MyHeritage. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  9. ↑ Benjamin Jackson Hagman (1908–1965). Geni. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  10. ↑ Benjamin Jack Hagman. OneGreatFamily.com. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  11. ↑ Larry Hagman What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  12. ↑ Larry Hagman – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-11-18]. (rum.).
  13. ↑ Larry Hagman. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  14. ↑ Larry Hagman. ČSFD.cz. [dostęp 2016-11-18]. (cz.).
  15. ↑ Ronald Bergan (2012-11-24): Larry Hagman obituary J.R. ‘Dallas’ – Television & radio. „The Guardian”. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  16. ↑ Anthony Hayward (2012-11-26): Larry Hagman: Actor who will be forever remembered as the villainous JR Ewing in the soap opera ‘Dallas’. „The Washington Post”. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  17. ↑ Larry Hagman (1931–2012). Find A Grave Memorial. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  18. ↑ Larry Hagman. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  19. ↑ Larry Hagman. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  20. ↑ Sophie Schillaci (2013-03-11): 'Dallas' Bids Farewell to Larry Hagman and J.R. Ewing With 'Masterpiece' Episode. hollywoodreporter.com. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  21. ↑ Larry Hagman. MYmovies. [dostęp 2016-11-18]. (wł.).
  22. ↑ Larry Hagman. AdoroCinema. [dostęp 2016-11-18]. (port.).
  23. ↑ Valerie J. Nelson (2012-11-24): Larry Hagman dies at 81. „Los Angeles Times”. [dostęp 2013-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (ang.).
  24. ↑ Enid Nemy (2012-11-24): Larry Hagman, Who Played J.R. Ewing in ‘Dallas,’ Dies at 81. „The New York Times”. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  25. ↑ Valerie J. Nelson (2012-11-24): Larry Hagman dies at 81; TV actor won fame as J.R. Ewing of ‘Dallas’. „The Washington Post”. [dostęp 2013-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-13)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Larry_Hagman&oldid=67863119”