Przejdź do zawartości

Lars Løkke Rasmussen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lars Løkke Rasmussen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1964
Vejle

Minister spraw zagranicznych Danii
Okres

od 15 grudnia 2022

Przynależność polityczna

Moderaterne

Poprzednik

Jeppe Kofod

Premier Danii
Okres

od 28 czerwca 2015
do 27 czerwca 2019

Przynależność polityczna

Venstre

Poprzednik

Helle Thorning-Schmidt

Następca

Mette Frederiksen

Premier Danii
Okres

od 5 kwietnia 2009
do 3 października 2011

Przynależność polityczna

Venstre

Poprzednik

Anders Fogh Rasmussen

Następca

Helle Thorning-Schmidt

Minister finansów Danii
Okres

od 23 listopada 2007
do 7 kwietnia 2009

Przynależność polityczna

Venstre

Poprzednik

Thor Pedersen

Następca

Claus Hjort Frederiksen

Minister spraw wewnętrznych Danii
Okres

od 27 listopada 2001
do 23 listopada 2007

Przynależność polityczna

Venstre

Poprzednik

Arne Rolighed

Następca

Jakob Axel Nielsen

Odznaczenia
Komandor 1. Stopnia Orderu Danebroga (Dania) Komandor Orderu Danebroga (Dania) Krzyż Wielki Orderu Feniksa (Grecja) Wielki Krzyż Orderu Korony (Belgia) Krzyż Wielki Orderu Sokoła (Islandia) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Zasługi (Francja)
Spotkanie Larsa Løkke Rasmussena ze Zbigniewem Rauem podczas wizyty w Polsce (2023)

Lars Løkke Rasmussen (wym. [lɑːs ˈløɡ̊ə ˈʁɑsmusn̩]; ur. 15 maja 1964 w Vejle) – duński polityk. Lider Venstre (2009–2019) i Moderaterne (od 2022), parlamentarzysta. Minister spraw wewnętrznych w latach 2001–2007, minister finansów od 2007 do 2009, premier Danii w latach 2009–2011 oraz 2015–2019, minister spraw zagranicznych od 2022.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec był księgowym, a matka gospodynią domową. W 1983 ukończył szkołę średnią w Helsinge. W 1992 został absolwentem prawa na Uniwersytecie Kopenhaskim. W latach 1990–1995 pracował jako doradca prawny[1].

Działalność polityczna do 2009

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1986–1989 był przewodniczącym Venstres Ungdom, młodzieżówki partii Venstre. Od 1986 do 1990 zasiadał w radzie generalnej Venstre, a w latach 1990–1994 w radzie generalnej Duńskiego Stowarzyszenia Bibliotekarskiego[1].

W 1994 wszedł po raz pierwszy do Folketingetu (duńskiego parlamentu) z ramienia Venstre, reprezentując okręg Frederiksborg. Od tego czasu skutecznie ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1998, 2001, 2005 i 2007.

Od 1986 do 1997 wchodził w skład rady gminy Græsted-Gilleleje. W latach 1994–1997 pełnił funkcję wiceburmistrza tej gminy, był przewodniczącym jej komitetu ds. dzieci i kultury, a także lokalnej komisji handlu i przemysłu oraz komisji zdrowia. W okresie 1998–2001 stał na czele administracji regionu Frederiksborg Amt[1]. W 1998 Lars Løkke Rasmussen został wybrany na wiceprzewodniczącego partii liberalnej.

Od 27 listopada 2001 do 23 listopada 2007 zajmował stanowisko ministra spraw wewnętrznych w pierwszym i drugim gabinecie Andersa Fogh Rasmussena[1]. Jako minister spraw wewnętrznych przeprowadził w Danii reformę administracyjną, która zredukowała liczbę gmin z 271 do 98 oraz zlikwidowała 14 województw, wprowadzając w ich miejsce 5 regionów. 23 listopada 2007 objął urząd ministra finansów w trzecim gabinecie dotychczasowego premiera. W lutym 2009 negocjował projekt reformy podatkowej obniżającej podatek dochodowy, a podwyższającej podatek od zanieczyszczeń[2].

Działalność polityczna w latach 2009–2019

[edytuj | edytuj kod]

4 kwietnia 2009 podczas szczytu NATO przywódcy tej organizacji na nowego sekretarza generalnego wybrali Andersa Fogh Rasmussena[3][4]. Następnego dnia duński premier zrezygnował z dotąd zajmowanego stanowiska[5]. Następnego dnia Lars Løkke Rasmussen został mianowany na nowego premiera Danii, a jego nominację zatwierdziła królowa Małgorzata II[6]. 7 kwietnia 2009 przedstawił skład swojego gabinetu (składający się z liberałów z Venstre i przedstawicieli Konserwatywnej Partii Ludowej), rezygnując jednocześnie ze stanowiska ministra finansów[7]. W maju 2009 wybrano go również na przewodniczącego Venstre. 23 lutego 2010 dokonał rekonstrukcji swojego gabinetu, kolejne zmiany personalne w rządzie przeprowadził 8 marca 2011.

W wyborach w 2011 ponownie uzyskał mandat posła, a jego partia zajęła pierwsze miejsce. Większość parlamentarną uzyskały jednak ugrupowania lewicowej opozycji. 3 października 2011 na urzędzie premiera Danii zastąpiła go Helle Thorning-Schmidt. Lars Løkke Rasmussen pozostał na czele swojego ugrupowania. W 2015 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję do Folketingetu[8]. Venstre straciło w tych wyborach 13 mandatów, zajmując trzecie miejsce. Ugrupowania centroprawicy uzyskały jednak większość w parlamencie, co pozwoliło liderowi liberałów podjąć rozmowy o utworzeniu gabinetu[9]. Ostatecznie zdecydował się na mniejszościowy rząd tworzony wyłącznie przez Venstre – gabinet ten został zaprzysiężony 28 czerwca 2015[10].

28 listopada 2016 Lars Løkke Rasmussen powołał swój trzeci gabinet, w skład którego weszli tym razem obok przedstawicieli Venstre także reprezentanci Sojuszu Liberalnego i konserwatystów[11].

Działalność polityczna od 2019

[edytuj | edytuj kod]

W wyborach w 2019 został wybrany kolejny raz na posła[12], wspierające go ugrupowania utraciły jednak większość w parlamencie. 27 czerwca 2019 Lars Løkke Rasmussen zakończył pełnienie funkcji premiera. W sierpniu tegoż roku ustąpił z funkcji przewodniczącego partii[13]. W styczniu 2021, na skutek konfliktów wewnątrz Venstre, zrezygnował z członkostwa w tym ugrupowaniu[14]. W tym samym roku ogłosił powołanie nowej partii pod nazwą Moderaterne[15].

W wyborach w 2022 jego formacja, niewchodząca w skład żadnego z głównych bloków, zajęła trzecie miejsce, uzyskując 16 mandatów w parlamencie. Jeden z nich przypadł byłemu premierowi[16]. Jego partia dołączyła do nowej koalicji z socjaldemokratami i Venstre. 15 grudnia 2022 Lars Løkke Rasmussen objął urząd ministra spraw zagranicznych w drugim gabinecie Mette Frederiksen[17].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest mężem Sólrun Løkke Rasmussen, ma troje dzieci[1], w tym syna Bergura[18].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Foreningshåndbogen, 1994
  • Hvis jeg bli’r gammel, 1997
  • Løkkeland, 2006[1]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f CV Prime Minister of Denmark Lars Løkke Rasmussen. stm.dk. [dostęp 2010-04-06]. (ang.).
  2. Nu er skattereformen på plads. politiken.dk, 1 marca 2009. [dostęp 2010-04-06]. (duń.).
  3. NATO Allies select new Secretary General. nato.int, 4 kwietnia 2009. [dostęp 2010-04-06]. (ang.).
  4. Rasmussen nowym szefem NATO. newsweek.pl, 4 kwietnia 2009. [dostęp 2010-04-06].
  5. Nowy sekretarz NATO ustąpił ze stanowiska premiera Danii. gazeta.pl, 5 kwietnia 2009. [dostęp 2010-04-06].
  6. Another Rasmussen becomes Denmark’s new PM. people.com.cn, 6 kwietnia 2009. [dostęp 2010-04-06]. (ang.).
  7. Løkke’s first cabinet. politiken.dk, 7 kwietnia 2009. [dostęp 2010-04-06]. (ang.).
  8. FAKTA: Her er de 179 medlemmer af Folketinget. information.dk, 20 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-20]. (duń.).
  9. Danish election: PM concedes defeat and resigns. theguardian.com, 18 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-28]. (ang.).
  10. Her er hele Lars Løkkes ministerhold. jyllands-posten.dk, 28 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-28]. (duń.).
  11. Rządowa rewolucja w Danii. euractiv.pl, 28 listopada 2016. [dostęp 2016-12-31].
  12. Alle stemmer er optalt: Her er det nye Folketing. jyllands-posten.dk, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (duń.).
  13. Lars Løkke Rasmussen steps down as head of Venstre. cphpost.dk, 31 sierpnia 2019. [dostęp 2019-09-01]. (ang.).
  14. Lars Løkke melder sig ud af Venstre. berlingske.dk, 1 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-18]. (duń.).
  15. Lars Løkke: Mit nye parti skal hedde Moderaterne. politiken.dk, 5 czerwca 2021. [dostęp 2021-07-28]. (duń.).
  16. Mathias Madsen: Nu er det afgjort: Folketinget kommer til at bestå af disse mennesker. dagens.dk, 2 listopada 2022. [dostęp 2022-11-02]. (duń.).
  17. Emil Eller: Ellemann bliver forsvarsminister og Løkke bliver udenrigsminister: Se hele listen her. dr.dk, 15 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-15]. (duń.).
  18. Skiftedag i Bruxelles: Bergur Løkke tager over for Søren Gade. berlingske.dk, 3 listopada 2022. [dostęp 2022-11-06]. (duń.).
  19. a b c d e f Modtagere af danske dekorationer. kongehuset.dk. [dostęp 2018-10-17]. (duń.).
  20. Kongelig resolution af 3. oktober 2011. stm.dk, 3 października 2011. [dostęp 2015-07-03]. (duń.).
  21. Kongelig resolution af 5. april 2009. stm.dk, 5 kwietnia 2009. [dostęp 2015-07-03]. (duń.).
  22. GGGI Chair Rasmussen Receives Diplomatic Medal from Outgoing Korean President Lee. gggi.org. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]