Latarnia morska Kiipsaare
Latarnia w 2010 roku | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość wieży |
25 m |
Wysokość światła |
25 m n.p.m. |
Zasięg światła |
15 Mm |
Charakterystyka światła |
biały błysk co 15 s.[1] |
Data budowy |
1933 |
Data uruchomienia |
1933 |
Położenie na mapie Estonii | |
58°29′45″N 21°50′28″E/58,495833 21,841111 |
Latarnia morska Kiipsaare – latarnia, zbudowana w 1933 roku, znajdująca się na półwyspie Harilaid na północno-zachodnim wybrzeżu wyspy Sarema, na terenie Parku Narodowego Vilsandi.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Latarnia znajduje się na północno-zachodnim krańcu półwyspu Harilaid w północno-zachodniej części wybrzeża wyspy Sarema[2] na terenie Parku Narodowego Vilsandi[3].
Pierwotnie, w północnej części półwyspu, stała zbudowana w czasie I wojny światowej drewniana latarnia piramidalna o wysokości światła 27 m[3]. Wkrótce jednak podjęto decyzję o budowie latarni po drugiej stronie półwyspu[3]. Po jej ukończeniu pierwsza latarnia została zburzona w 1937 roku[3].
Druga latarnia została wykonana z betonu w 1933 roku[3][2]. Ma wysokość 25 metrów i taką samą wysokość światła. W momencie budowy była usytuowana około 100–150 metrów od brzegu morza[4].
Erozja brzegu spowodowała, że latarnia jest obmywana przez fale morskie (stoi w morzu w odległości ok. 50 m od brzegu[2]), co doprowadziło do jej przechylenia. W latach 1992–2008 latarnia nazywana była „Krzywą wieżą z Pizy w Saaremaa”[4]. Półwysep Harilaid narażony jest na erozyjną działalność fal morskich z południowego zachodu, zachodu, z północy i północnego zachodu[2]. Tempa erozji w latach 1933–1955 nie można określić[2], natomiast w okresie 1955–1981 przebiegała w średnim tempie ok. 2 m na rok[2]. Po 1981 roku procesy abrazyjne uległy przyspieszeniu: do 1995 roku ubyło 30 m lądu, a w latach 2001–2010 kolejne 50 m[2]. Od 2008 roku działanie fal morskich spowodowało wyprostowanie latarni[3][4].
W latach 50. XX wieku latarnia została wyłączona z całodobowego użytku i pełni rolę dziennego punktu orientacyjnego[3].
Latarnia znalazła się w filmie Suleva Keedusa Somnambuul z 2003 roku[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Name: Kiipsaare Light. Lighthouse Explorer. [dostęp 2014-06-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Enzo Pranzini, Allan Thomas Williams: Coastal Erosion and Protection in Europe. Routledge, 2013, s. 54. ISBN 978-1-84971-339-9. [dostęp 2019-06-23]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Kiipsaare. Estonian Lighthouse Society (ELS). [dostęp 2019-06-23]. (est.).
- ↑ a b c Kiipsaaree. Saaremaa loodusturism. [dostęp 2014-06-06]. (ang.).