Przejdź do zawartości

Leszek Elas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Elas
generał brygady SG generał brygady SG
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1957
Prochowice

Przebieg służby
Lata służby

od 2000

Formacja

Urząd Ochrony Państwa
Straż Graniczna

Stanowiska

komendant główny SG (2008–2012)

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej Złota Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Odznaka Honorowa „Bene Merito” Medal „Pro Memoria”

Leszek Elas (ur. 15 maja 1957 w Prochowicach)[1]generał brygady Straży Granicznej (od 2010 roku), w latach 2008–2012 komendant główny Straży Granicznej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego[2]. W 1986 roku ukończył także aplikację sędziowską[3].

W latach 1984–1991 był pracownikiem naukowym Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego[3]. W latach 1991–2000 był funkcjonariuszem Urzędu Ochrony Państwa, w tym w od 1997 roku – dyrektorem Zarządu Śledczego Urzędu Ochrony Państwa[3].

W lutym i marcu 1993 r., będąc funkcjonariuszem UOP, uczestniczył w przejęciu dokumentów majora Jerzego Frączkowskiego (tzw. "prowokacja uranowa"). Frączkowski, były funkcjonariusz SB, przechowywał w swoim mieszkaniu dokumenty SB na temat Lecha Wałęsy i Lecha Kaczyńskiego, a także Bogdana Borusewicza i Bogdana Lisa. Z Frączkowskim skontaktowały się osoby zainteresowane handlem materiałami radioaktywnymi i dostarczyły substancję, która miała być uranem (nie jest pewne, czy była nim naprawdę). Następnie UOP wszedł do mieszkania Frączkowskiego, uzasadniając to akcją przeciwko handlarzom materiałami radioaktywnymi, i przejął wspomniane dokumenty. Według Janusza Kaczmarka, który nadzorował akcję od strony prokuratury, "wszystko wskazuje na to", że operacja przerzutu uranu została wymyślona przez służby specjalne; Kaczmarek stwierdził, że sam padł wtedy ofiarą prowokacji służb[4][5].

Później, jako członek czteroosobowej komisji, Leszek Elas uczestniczył w otwarciu tzw. szafy Lesiaka[6][7].

W latach 2000–2002 był dyrektorem Biura Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Głównej Straży Granicznej[3]. W późniejszym okresie pracował w przedsiębiorstwach telekomunikacyjnych, w tym w TP Internet sp. z o.o. oraz w Polkomtelu S.A.[8] W styczniu 2008 roku został powołany na funkcję komendanta głównego Straży Granicznej[3]. Z funkcji tej został odwołany z dniem 10 kwietnia 2012 roku.

10 listopada 2010 roku otrzymał nominację na stopień generała brygady Straży Granicznej[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oświadczenie majątkowe za 2008 rok. bip.mswia.gov.pl. [dostęp 2010-12-20].
  2. Nowy Komendant Główny Straży Granicznej. mswia.gov.pl. [dostęp 2010-11-15].
  3. a b c d e f Nominacje generalskie wręczone. mswia.gov.pl. [dostęp 2010-11-15].
  4. Dorota Kania, Marcin Dzierżanowski, Uran za teczki. Artykuł we: Wprost, 7/2007. Online
  5. D. Kania, J. Targalski, M. Marosz, Resortowe dzieci. Służby, s. 34-35. Fronda, Warszawa 2015. ​ISBN 978-83-64095-71-9
  6. D. Kania, J. Targalski, M. Marosz, Resortowe dzieci. Służby, s. 455. Fronda, Warszawa 2015. ​ISBN 978-83-64095-71-9
  7. Przejmował szafę Lesiaka, stracił fotel szefa SG – Wprost [online], wprost.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  8. Awanse generalskie z okazji Narodowego Święta Niepodległości. bbn.gov.pl, 9 listopada 2010. [dostęp 2011-02-25].
  9. M.P. z 1998 r. nr 45, poz. 633 – pkt 105.
  10. Dz. Urz. Min. Spraw Wew. i Ad. z 2010 r. Nr 6, poz. 23.. e-dziennik.mswia.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. – pkt 1.
  11. Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej. msz.gov.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 2010-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].
  12. Komendant Główny SG wyróżniony medalem „Pro Memoria”. strazgraniczna.pl, 27 marca 2012. [dostęp 2012-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].