Ludmiła Storożkowa
| Pełne imię i nazwisko |
Ludmiła Wasiljewna Storożkowa | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 listopada 1955 | |||||||||||||||||||||||||||
| Data śmierci |
23 listopada 2022 | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Ludmiła Wasiljewna Storożkowa (ros. Людмила Васильевна Сторожкова, ur. 19 listopada 1955 w Czyrczyku[1][2], zm. 23 listopada 2022[3]) – radziecka lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni Europy z 1978.
Zdobyła srebrny medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, przegrywając jedynie z Marlies Oelsner z NRD[4]. Zajęła 2. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów w finale Pucharu Europy w 1977 w Helsinkach. Zajęła 3. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów oraz 4. miejsce w biegu na 100 metrów w zawodach Pucharu Świata w 1977 w Düsseldorfie[5].
Zwyciężyła w biegu na 100 metrów na letniej uniwersjadzie w 1977 w Sofii[6]. Zdobyła brązowy medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie[7].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze (radziecka sztafeta biegła w składzie: Wiera Anisimowa, Ludmiła Masłakowa, Ludmiła Kondratjewa i Storożkowa). Storożkowa wystąpiła również w indywidualnym biegu na 100 metrów, w którym zajęła 5. miejsce[8]. Zdobyła brązowy medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu[9].
Była mistrzynią ZSRR w biegu na 100 metrów w 1978 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1977 i 1978, wicemistrzynią w biegu na 100 metrów w 1977, a także brązową medalistką mistrzostw ZSRR w biegu na 200 metrów w 1977. W hali była mistrzynią ZSRR w biegu na 60 metrów w latach 1976–1979[1][10][11].
Dwukrotnie ustanawiała rekord ZSRR w biegu na 100 metrów (czasem 11,28 s i 11,21 s, oba razy 20 sierpnia 1977 w Sofii) oraz dwukrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów (czasem 42,88 s 25 czerwca 1977 w Karl-Marx-Stadt i 42,54 s 3 września 1978 w Pradze)[12].
W 1978 uzyskała tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR. Po zakończeniu kariery zawodniczej była trenerką.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 2: О–Я. Moskwa: Человек, 2013, s. 330. ISBN 978-5-904885-81-6. (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 462 [dostęp 2018-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Скончалась чемпионка Европы 1978 года в эстафете легкоатлетка Сторожкова
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 449–450 [dostęp 2021-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Cup 1977 [online], Track and Field Statistics [dostęp 2018-12-07] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2018-12-07] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 453–454 [dostęp 2021-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 558, 560 [dostęp 2018-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 457–458 [dostęp 2021-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2018-12-07] (ang.).
- ↑ Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2018-12-07] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912–2012. Zamość: 2013, s. 216, 366. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
|
