Małgorzata Borowska

Małgorzata Borowska
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1951 ; Warszawa
	profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: filologia klasyczna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1984
Habilitacja	25 marca 1996
Profesura	30 grudnia 2009
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Okres zatrudn.	od 1974

Małgorzata Borowska (ur. 26 czerwca 1951 w Warszawie^[1]) – filolożka klasyczna, neohelenistka, bizantynolożka. Profesorka doktor habilitowana nauk humanistycznych, profesorka Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Jest córką Tadeusza Borowskiego i Marii z domu Rundo. W 1969 ukończyła Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej w Warszawie, w 1974 studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim^[1]. W 1974 podjęła pracę na macierzystej uczelni, w Instytucie Filologii Klasycznej^[2]. Tam w 1984 obroniła pracę doktorską, w 1996 otrzymała stopień doktor habilitowanej na podstawie dzieła OIKEIA PRAGMATA. Z dziejów dramatis personae rodzinnej komedii greckiej następców Arystofanesa^[1]^[3]. W 2009 uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych^[3].

W latach 1999–2003 była kierowniczką Katedry Literatury Greckiej, Bizantyńskiej i Nowogreckiej w Instytucie Filologii Klasycznej UW. Od 1997 jest kierowniczką Pracowni Studiów Helleńskich Instytutu Badań Interdyscyplinarnych Artes Liberales, dziś Wydziału „Artes Liberales” UW.

Jest członkinią Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN, Komisji Bizantynologicznej PAN oraz Collegium Invisibile^[4].

Zajmuje się teatrem greckim i łacińskim, literaturą demotyczną, językiem staro- i nowogreckim. Skupia się też na przekładach i pracach badawczych z literatury nowogreckiej: Adamandios Korais, Janis Makrijanis(inne języki), Nikos Kazandzakis. Przełożyła na język polski epos bizantyński Dijenis Akritas.

Publikacje

Le théâtre politique d’ Euripide. Problèmes choisis, Warszawa 1989.
OIKEIA PRAGMATA. Z dziejów dramatis personae greckiej komedii rodzinnej następców Arystofanesa, Warszawa 1995.
Mormolyke. Książka do nauki języka starogreckiego, Warszawa 1996.
Barbajorgos. Książka do nauki języka nowogreckiego, Warszawa 2000.
(wstęp i tłumaczenie) Dijenis Akritas. Opowieść z kresów bizantyńskich, Warszawa 1998.
Poliajnos: Podstępy wojenne (Polyaenus: Strategemata), Warszawa 2003.
Arcydzieła literatury nowogreckiej I–V, Warszawa od 2004.
(wybór, przekład, wstęp i komentarz) Gminna pieśń Greków. Antologia, Warszawa 2004.
(przekład) Andreas Kalwos, Ody, Warszawa 2004.
Klaudiusz Elian, Opowiastki rozmaite. Listy wieśniaków, Warszawa 2005.
(wybór, przekład, wstęp) Bajki, baśnie i bajdy ludu greckiego. Antologia, Warszawa 2006.
(redakcja) Filhellenizm w Polsce: rekonesans, pod red. Małgorzaty Borowskiej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007.
(redakcja) Filhellenizm w Polsce: wybrane tematy, pod red. Małgorzaty Borowskiej, Marii Kalinowskiej i Katarzyny Tomaszuk, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2012

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
↑ RAD-on: RAPORTY, ANALIZY, DANE [online], radon.nauka.gov.pl [dostęp 2023-12-31] .
↑ ^a ^b Prof. dr hab. Małgorzata Borowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-25] .
↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].

Bibliografia

Dr hab. Małgorzata Borowska, Profesor UW – IBI AL. [dostęp 2010-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-29)].
Prof. dr hab. Małgorzata Borowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-25] .

[who-1] Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).

[2] RAD-on: RAPORTY, ANALIZY, DANE [online], radon.nauka.gov.pl [dostęp 2023-12-31] .

[:0-3] Prof. dr hab. Małgorzata Borowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-25] .

[4] Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].

[1]

[2]

[3]

[4]