Przejdź do zawartości

Malcolm McDowell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malcolm McDowell
Ilustracja
Malcolm McDowell w 2007 roku
Imię i nazwisko

Malcolm John Taylor

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1943
Horsforth, West Yorkshire, Anglia

Zawód

aktor, producent

Współmałżonek

Margot Bennett (1975–1980; rozwód)
Mary Steenburgen (1980–1990; rozwód)
Kelley Kuhr (od 1991)

Lata aktywności

od 1964

Malcolm McDowell, właściwie Malcolm John Taylor[1] (ur. 13 czerwca 1943 w Horsforth[2][3]) – brytyjski aktor i producent filmowy i telewizyjny[4].

16 marca 2012 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6714 Hollywood Boulevard[5][6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Horsforth[7][8][9] (niektóre źródła podają Leeds[10][11][12]) w hrabstwie ceremonialnym West Yorkshire jako drugie z trójki dzieci Edny (z domu McDowell), hotelarki, i Charlesa Taylora, oficera Royal Air Force, a potem właściciela pubu. Miał dwie siostry: starszą Glorię i młodszą Judy. Wychowywał się w Yorkshire[13][14][15].

Jego rodzina przeniosła się później do Bridlington, gdzie jego ojciec stacjonował w pobliskim lotnisku RAF Carnaby(inne języki). Dorastał w Liverpoolu i pracował w fabryce orzechów Planters w Aintree, a także w pubie ojca w Burscough w Lancashire. Stał się wielkim fanem drużyny piłkarskiej Premier League z Liverpoolu i spędził większość swojego dzieciństwa na Kopie. Po ukończeniu Cannock House School w Cannock[16], studiował aktorstwo w London Academy of Music and Dramatic Art (LAMDA)[17][18]. Sprzedawał kawę wokół Yorkshire[19], zanim w latach 60. dołączył do Royal Shakespeare Company.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1967 zadebiutował na dużym ekranie w pierwszym pełnometrażowym filmie Kena Loacha Czekając na życie (Poor Cow). Po przeprowadzce do Nowego Jorku, poznał reżysera Lindsaya Andersona i zagrał rolę zbuntowanego ucznia szkoły z internatem Micka Travisa w jego filmach uważanych za trylogię: Jeżeli... (if..., 1968), Szczęśliwy człowiek (O Lucky Man!, 1973) i Szpital Britannia (Britannia Hospital, 1982). Wystąpił także w produkcji teatralnej reżyserowanej przez Andersona na scenie off-Broadwayu Miłość i gniew (Look Back in Anger), a rolę wściekłego młodego Jimmy’ego Portera zagrał ponownie w roku 1980 w wersji filmowej. Międzynarodową sławę przyniosła mu rola Aleksa DeLarge'a w Kubrickowskiej ekranizacji Mechanicznej pomarańczy (1971). Stał się jednym z najmroczniejszych aktorów europejskich, który wciąż potrafił zaskakiwać, zaś zwieńczeniem jego największych ról w latach 70. była postać Kaliguli w półpornograficznym dramacie historycznym Tinto Brassa Kaligula (1979), który nawet w czasach powszechnego libertynizmu wciąż może szokować.

Lata 80. i 90. to bardzo słaby okres jego kariery. Był obsadzany w B-klasowym kinie, czego najlepszym przykładem była rola Lorda Talona w filmie wydanym na rynku wideo Cyborg 3 (1994), a także występował w produkcjach telewizyjnych, m.in. w sitcomie CBS Perła (1996–1997).

Jego triumfalny powrót na duże ekrany związany był z udziałem w komediodramacie Hugh Hudsona Pierwsze oczarowanie (1999), filmie sensacyjnym rozgrywającym się w londyńskim światku przestępczym w latach 70. Gangster numer jeden (2000) oraz dramacie Roberta Altmana The Company (2003). Rola w filmie Mike’a Hodgesa Odpoczniesz po śmierci (2004), gdzie McDowell wciela się w postać Boada, inkarnującego zło w postaci najczystszej i przez to przerażającej, przywołuje postać Aleksa DeLarge'a, która trwale naznaczyła karierę aktorską artysty. W filmie W doborowym towarzystwie (2004) zagrał tajemniczego szefa międzynarodowego koncernu, Teddy’ego K.

Zebrał pozytywne recenzje za rolę doktora Samuela Loomisa w remake'u i sequelu filmu Roba Zombie Halloween (2007), a krytycy okrzyknęli go aktorem stworzonym do tej roli. Zagrał też w Księdze Ocalenia (2010) jako Lombardi i pojawił się w roli lokaja w oscarowym Artyście (2011).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

21 kwietnia 1975 ożenił się z publicystką Margot Bennett, z którą po pięciu latach 15 września 1980 się rozwiódł. 29 września 1980 poślubił aktorkę Mary Steenburgen, z którą ma córkę Lilly Amandę (ur. 21 stycznia 1981) i syna Charlesa Malcolma (ur. 10 lipca 1983). Jednak 1 października 1990 doszło do rozwodu. 12 listopada 1991 ożenił się z Kelley Kuhr. Mają trzech synów: Becketta Taylora (ur. 29 stycznia 2004), Finniana Andersona (ur. 23 grudnia 2006) i Seamusa Hudsona (ur. 7 stycznia 2009).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Malcolm McDowell. Listal. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  2. Malcolm McDowell. ČSFD.cz. [dostęp 2016-11-23]. (cz.).
  3. Malcolm McDowell. AdoroCinema. [dostęp 2016-11-23]. (port.).
  4. Malcolm McDowell. AllMovie. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  5. Malcolm McDowell. Walk of Fame, 16 marca 2012. [dostęp 2024-09-26]. (ang.).
  6. Geoff Boucher, Gina McIntyre, Hollywood Star Walk: Malcolm McDowell, „Los Angeles Times”, 12 marca 2012 [dostęp 2024-09-26] (ang.).
  7. Malcolm McDowell – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  8. Malcolm McDowell – Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2016-11-23]. (węg.).
  9. Malcolm McDowell. SensaCine.com. [dostęp 2016-11-23]. (hiszp.).
  10. Malcolm McDowell Actor, Director. TVGuide.com. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  11. Malcolm McDowell. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  12. Malcolm McDowell Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  13. It’s about time! Movie veteran Malcolm McDowell finally awarded a star on the Hollywood Walk of Fame. Daily Mail. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  14. Malcolm McDowell Biography (1943-). Filmreference.com. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  15. Suzie MacKenzie (2004-04-24): What if. The Guardian. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  16. Malcolm McDowell – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-11-23]. (rum.).
  17. Malcolm McDowell. MYmovies. [dostęp 2016-11-23]. (wł.).
  18. One on One with Malcolm McDowell. HoboTrashcan. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  19. Malcolm McDowell. TCM Movie Database. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  20. A Run Cycle Through Time!. Frank Welker, Grey Griffin, Matthew Lillard, Kate Micucci Warner Bros. Animation. 2020-04-29. [dostęp 2020-12-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]