Przejdź do zawartości

Manuela Schwesig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuela Schwesig
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1974
Frankfurt nad Odrą

Premier Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Okres

od 4 lipca 2017

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Poprzednik

Erwin Sellering

Minister ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży Niemiec
Okres

od 17 grudnia 2013
do 2 czerwca 2017

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Poprzednik

Kristina Schröder

Następca

Katarina Barley

Manuela Schwesig (ur. 23 maja 1974 we Frankfurcie nad Odrą[1]) – niemiecka polityk i samorządowiec, wiceprzewodnicząca Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), od 2013 do 2017 minister do spraw rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży, od 2017 premier Meklemburgii-Pomorza Przedniego, przewodnicząca Bundesratu w kadencji 2023–2024.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia finansistka, w 1995 ukończyła Fachhochschule für Finanzen Brandenburg w Königs Wusterhausen. Pracowała jako urzędniczka w administracji finansowej we Frankfurcie nad Odrą (1992–2000) i w Schwerinie (2000–2002), następnie w ministerstwie finansów Meklemburgii-Pomorza Przedniego[1].

W 2003 wstąpiła do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec[2]. Była radną miejską w Schwerinie, wiceprzewodniczącą i przewodniczącą frakcji radnych socjaldemokratów. W latach 2008–2011 w regionalnym rządzie sprawowała urząd ministra do spraw społecznych i zdrowia, następnie w rządzie Meklemburgii-Pomorza Przedniego do 2013 była ministrem pracy, równouprawnienia i spraw społecznych. Od 2011 do 2014 jednocześnie wchodziła w skład landtagu. Awansowała także w partii – w 2009 została wiceprzewodniczącą federalnych struktur SPD[1][2].

W grudniu 2013 objęła stanowisko ministra do spraw rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży w trzecim rządzie Angeli Merkel[1]. Zakończyła urzędowanie w czerwcu 2017 w związku z planami powołania jej na premiera Meklemburgii-Pomorza Przedniego[3]. Na funkcję tę została wybrana 4 lipca 2017[4].

W czerwcu 2019 została jednym z trzech tymczasowych przewodniczących SPD, gdy z kierowania partią zrezygnowała Andrea Nahles. Ustąpiła z tej funkcji we wrześniu, motywując to zdiagnozowaniem u niej raka piersi[5]. W 2021 kierowani przez nią socjaldemokraci zwyciężyli w wyborach krajowych. Manuela Schwesig ponownie uzyskała wówczas mandat posłanki do landtagu[6]. Zawarła następnie koalicję rządową z Die Linke[7], pozostając na stanowisku premiera landu.

W 2023 została przewodniczącą Bundesratu na okres jednorocznej kadencji[8].

Uznawana za polityka o poglądach prorosyjskich. W 2021 wsparła powstanie powiązanej z Gazpromem fundacji Stiftung Klima- und Umweltschutz MV[9]. W trakcie inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 politycy CDU określili ją jako lobbystkę Władimira Putina[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest mężatką[1], ma dwoje dzieci – syna Juliana i córkę Julię, którą urodziła w okresie pełnienia funkcji ministra w 2016[11]. Należy do Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Północnych Niemiec[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Lebenslauf von Manuela Schwesig, Bundesministerin für Familie, Senioren, Frauen und Jugend. bmfsfj.de, 14 marca 2016. [dostęp 2016-11-01]. (niem.).
  2. a b Zur Person. manuela-schwesig.de. [dostęp 2016-11-01]. (niem.).
  3. Schwesig will sich weiter in Bundespolitik einschalten. ndr.de, 2 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-08]. (niem.).
  4. Schwesig zur Ministerpräsidentin gewählt. deutschlandfunk.de, 4 lipca 2017. [dostęp 2017-07-05]. (niem.).
  5. German Social Democrat leader to resign after breast cancer diagnosis. politico.eu, 10 września 2019. [dostęp 2019-12-01]. (ang.).
  6. Wahlen zum Landtag Mecklenburg-Vorpommern. ostseewelle.de, 27 września 2021. [dostęp 2021-11-11]. (niem.).
  7. Andreas Becker: Das sind die Mitglieder der neuen Schwesig-Regierung. nordkurier.de, 11 listopada 2021. [dostęp 2021-11-11]. (niem.).
  8. Schwesig für ein Jahr zur Bundesratspräsidentin gewählt. ndr.de, 20 października 2023. [dostęp 2023-11-02]. (niem.).
  9. Martin Machowecz, Martin Nejezchleba: Nord Stream 2: Welchen Zweck hat die Stiftung?. zeit.de, 14 stycznia 2021. [dostęp 2022-06-22]. (niem.).
  10. Marcus Giebel: Schwesig als Putin-Lobbyistin? CDU fordert Aufklärung über Nord-Stream-2-Stiftung – und sitzt mit im Boot. merkur.de, 19 kwietnia 2022. [dostęp 2022-06-22]. (niem.).
  11. Schwesigs Baby kam ausgerechnet am Weltfrauentag. welt.de, 8 marca 2016. [dostęp 2016-11-01]. (niem.).
  12. Tomasz Otocki: Niemiecki Kościół Północny ma nową biskupkę. przegladbaltycki.pl, 11 czerwca 2019. [dostęp 2021-12-08].