Przejdź do zawartości

Marek Wawrzyniak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Wawrzyniak
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1971
Koło

Przebieg służby
Lata służby

od 1991

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

• 17 batalion saperów Wielkopolskich
• 3 Warszawski pułk pontonowy
• 3 pułk drogowo-mostowy
• Wyższy Kurs Specjalistyczny Dowódców, Szefów Sztabów Batalionu
• PKW Irak

więcej patrz tekst

Stanowiska

• dowódca plutonu saperów
• dowódca kompanii
• szef sztabu batalionu
• szef sekcji – sekcja operacyjna pułku
• starszy oficer w sztabie MND CE

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

stabilizacja Iraku

Odznaczenia
Gwiazda Iraku Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Medal ONZ za misję UNIFIL Medal „Milito Pro Christo” Krzyż XXX-lecia Ordynariatu Polowego
Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych

Marek Wawrzyniak (ur. 6 lipca 1971 w Kole) – generał dywizji Wojska Polskiego, dowódca 2 Inowrocławskiego pułku inżynieryjnego (2013–2016), od 2017 szef Zarządu Inżynierii Wojskowej IRW DG RSZ.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Marek Wawrzyniak urodził się 6 lipca 1971 w Kole. W 1990 podjął studia jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Inżynierii Wojskowej we Wrocławiu. Promowany w 1994 na podporucznika. Służbę zawodową rozpoczął na stanowisku dowódcy plutonu saperów w 17 batalion saperów z 12 Dywizji Zmechanizowanej. Następnie był w 3 Warszawskim pułku pontonowym oraz w 3 pułku drogowo-mostowym na stanowiskach: dowódcy kompanii, szefa sztabu batalionu, szefa sekcji – sekcja operacyjna pułku[1].

W 1997 ukończył Wyższy Kurs Specjalistyczny Dowódców, Szefów Sztabów Batalionu z wynikiem bardzo dobrym. W latach 1997–1999 był słuchaczem Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy, gdzie uzyskał tytuł magistra. W 2005 ukończył studia podyplomowe na Akademii Obrony Narodowej – kierunek Integracja Europejska[2]. Od lipca 2005 do stycznia 2006 pełnił służbę podczas V misji w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Iraku na stanowisku starszego oficera w sztabie MND CE[1]. W 2007 na Akademii Obrony Narodowej ukończył kurs Specjalistyczny Kandydatów na Dowódców Batalionu, Dywizjonu oraz ukończył kurs języka angielskiego. Od 30 kwietnia do 3 grudnia 2009 pełnił służbę podczas misji PKW w Libanie na stanowisku zastępca dowódcy kontyngentu (zastępca dowódcy batalionu)[1]. W 2011 został wyznaczony na dowódcę 3 Włocławskiego batalionu drogowo-mostowego w Chełmnie, którym był do 2013. 9 kwietnia 2013 został służbowo skierowany do Inowrocławia, gdzie objął funkcję zastępcy dowódcy pułku 2 Inowrocławskiego pułku inżynieryjnego[1].

7 października 2013 został wyznaczony na dowódcę 2 pułku inżynieryjnego, którym dowodził do 1 grudnia 2016[3]. Następnie został skierowany do Warszawy, gdzie objął stanowisko służbowe zastępcy Szefa Zarządu Inżynierii Wojskowej IRW DG RSZ. W 2017 objął funkcję szefa Zarządu Inżynierii Wojskowej w DG RSZ[4][5]. Absolwent studiów podyplomowych w Akademii Sztuki Wojennej[6]. Postanowieniem Prezydenta RP Andrzeja Dudy z dnia 25 lutego 2021 został mianowany z dniem 1 marca 2021 na stopień generała brygady[7]. Akt mianowania odebrał 1 marca 2021 z rąk Prezydenta RP w Pałacu Prezydenckim[8]. 14 sierpnia 2024 został mianowany na stopień generała dywizji[9].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[12]

[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Jasiński 2013 ↓, s. 189.
  2. ↑ Poczet dowódców. 3bdm.wp.mil.pl. [dostęp 2023-04-18].
  3. ↑ Przekazanie obowiązków Dowódcy 2. Inowrocławskiego Pułku Inżynieryjnego. 2pinz.wp.mil.pl. [dostęp 2023-04-18].
  4. ↑ Jasiński 2016 ↓, s. 324.
  5. ↑ Saperzy szkolą kolegów z Ukrainy. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-04-19].
  6. ↑ Awanse generalskie. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-04-19].
  7. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 408
  8. ↑ Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2021-03-03] (pol.).
  9. ↑ Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2024-08-11] (pol.).
  10. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 408
  11. ↑ M.P. z 2024 r. poz. 849
  12. ↑ https://www.wojsko-polskie.pl/dgrsz/Teczka personalna DG RSZ/TP/16/2023 gen. bryg. Marek Wawrzyniak
  13. ↑ Nagrody Benemerenti Ordynariatu Polowego dla archidiecezji warszawskiej i Wojsk Inżynieryjnych [online], ordynariat.wp.mil.pl, 12 stycznia 2019 [dostęp 2023-04-19].
  14. ↑ Centralne Obchody Święta Wojsk Inżynieryjnych 2021. saper.com.pl. [dostęp 2023-04-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.): Kronika Wojska Polskiego 2021. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 324. ISSN 1734-2317.
  • dr Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2015. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2016, s. 324. ISSN 1734-2317.
  • dr Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2012. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 189. ISSN 1734-2317.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Wawrzyniak&oldid=75047390”