Przejdź do zawartości

Maria Wiśniowiecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Wiśniowiecka
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1945
Bytom

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 2017
Ziemięcice

Posłanka IV kadencji Sejmu
Okres

od 26 sierpnia 2003
do 18 października 2005

Przynależność polityczna

Samoobrona
Rzeczpospolitej Polskiej

Maria Wiśniowiecka z domu Pysik (ur. 2 sierpnia 1945 w Bytomiu, zm. 2 sierpnia 2017[1] w Ziemięcicach[2]) – polska polityk, archiwistka, posłanka na Sejm IV kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła średnią szkołę zawodową. Krótko pracowała jako fryzjerka[3]. Pełniła funkcję dyrektora zakładu usług archiwistycznych w Bytomiu, a następnie przeszła na emeryturę[4].

W 1993 wstąpiła do partii Przymierze Samoobrona (działającej następnie pod nazwą Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej). W wyborach w 2001 bez powodzenia kandydowała z jej listy do Sejmu w okręgu rybnickim (uzyskała 2087 głosów). W sierpniu 2003 zastąpiła w Sejmie zmarłego posła Józefa Stasiewskiego. Zasiadała w Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych oraz w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

W wyborach w 2005 nie została ponownie wybrana (otrzymała 1119 głosów). Następnie wystąpiła z Samoobrony RP. W wyborach samorządowych rok później bezskutecznie kandydowała do sejmiku śląskiego z ramienia komitetu „Konfederacja – Godność i Praca”, jednej z inicjatyw Adama Słomki.

W 2007 wstąpiła do Polskiego Stronnictwa Ludowego, w którym objęła funkcję wiceprezesa zarządu powiatowego w Gliwicach. W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydowała z listy tego ugrupowania na radną sejmiku wojewódzkiego[5].

Pochowana na cmentarzu parafialnym w Ziemięcicach[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Córka Wiktora i Elżbiety[2]. Była rodowitą Ślązaczką. Mieszkała w Ziemięcicach. Udzielała się jako wolontariuszka w Fundacji Pomocy Dzieciom „Nadzieja”[6], występowała w zespole ludowym „Wesołe Kumoszki”[7]. Była mężatką, miała troje dzieci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ś.P. Maria Wiśniowiecka. ziemiecice.pl. [dostęp 2017-08-06].
  2. a b Maria Wiśniowiecka. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  3. Misja wesołej kumoszki. polityka.pl, 23 sierpnia 2003. [dostęp 2017-08-05].
  4. Emerytka zastąpi zmarłego posła Samoobrony. wp.pl, 4 sierpnia 2003. [dostęp 2017-08-05].
  5. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2017-08-05].
  6. Agata Pustułka, Życie po byciu posłanki Marii Wiśniowieckiej, „Dziennik Zachodni” z 23 czerwca 2006.
  7. Teraz niczego się nie boję, „Trybuna Śląska” z 12 września 2003.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]