Medresa Dwóch Minaretów (Erzurum)
 Elewacja frontowa (2006) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Inwestor |
dynastia Seldżukidów |
| Wysokość całkowita |
30 |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
1253 |
Położenie na mapie Turcji  | |
 39°54′20,3″N 41°16′42,4″E/39,905639 41,278444
| |
Medresa Dwóch Minaretów[1] (tur. Çifte Minareli Medrese[1]) – medresa z XIII wieku w Erzurum w Turcji, jedna z najważniejszych atrakcji turystycznych miasta.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Medresa została wzniesiona w 1253 roku za czasów panowania dynastii Seldżukidów[1]. Jedna z koncepcji zakłada, że fundatorką budowli była Hüdavent Hatun, córka sułtana Kajkubada II[2]. Na owe czasy była to największa islamska akademia teologiczna, nie została jednak w pełni ukończona[2].
Na jej terenie wzniesiono w 1255 roku grobowiec dla Hundi Hatun[3], córki sułtana[1]. Rosjanie zrabowali inskrypcję fundacyjną w 1829 roku[1]. Górne części minaretów prawdopodobnie uległy zniszczeniu na skutek trzęsienia ziemi[1] lub nie zostały ukończone[3].
Obiekt jest bardzo popularną atrakcją turystyczną[2]. Na początku XXI wieku rozpoczęto rewitalizację obiektu, zakończenie prac przewidziano na 2017 rok[2].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Wejście prowadzi przez kamienny portal oflankowany dwoma minaretami o wysokości 30 m[2] pokrytymi niebieskimi kafelkami[1]. Na panelach po obu stronach portalu wejściowego znajdują się płaskorzeźby przedstawiające Drzewo Życia (z lewej, być może niedokończona) i dwugłowego orła (z prawej)[1]. Prostokątny dziedziniec o wymiarach 26x11 m jest otoczony przez dwukondygnacyjne arkady[1]. Cztery symetrycznie umieszczone ejwany przylegają do dziedzińca, z południowego ejwanu przechodzi się do dwunastobocznego mauzoleum[3] – türbe[1]. Pomieszczenia na parterze i piętrze były przeznaczone dla uczniów, a pomieszczenie po prawej stronie od wejścia było wykorzystywane jako sala modlitwy[1]. Na kolumnach i ścianach znajdują się wysokiej klasy ornamenty roślinne[1].
Wokół medresy znajdują się jeszcze trzy inne grobowce[3].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Mozaika u podstawy minaretu (2022) -
Mukarnas nad głównym wejściem (2022) -
Dziedziniec, widok z północy (2022) -
Dziedziniec, widok z południa (2022) -
Ornament roślinny przy wejściu (2006) -
Mauzoleum (2022) -
Wnętrze mauzoleum, kondygnacja nadziemna (2022) -
Wnętrze mauzoleum, kondygnacja podziemna (2011)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l Erzurum [online], turystyka.wp.pl, 18 kwietnia 2008 [dostęp 2024-03-21] (pol.).
- ↑ a b c d e Rough Guides, The Rough Guide to Turkey (Travel Guide eBook), Apa Publications (UK) Limited, 1 czerwca 2016, s. 546, ISBN 978-0-241-27982-3 [dostęp 2024-03-21] (ang.).
- ↑ a b c d Wschodnia Turcja: Erzurum-Kars-Ani [online], Lepiej Dalej, 11 listopada 2021 [dostęp 2024-03-21] (pol.).