Przejdź do zawartości

Meralgia z parestezjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Meralgia z parestezjami (choroba/zespół Bernhardta(-Rotha), łac. meralgia paresthetica) – zaburzenie czucia w obrębie bocznej powierzchni uda, powstałe na skutek ucisku nerwu skórnego bocznego uda. Zaburzeniom czucia towarzyszą pieczenie i ból. Nasilenie objawów może zmieniać się w zależności od pozycji ciała. Dolegliwości bólowe zwykle ustępują po miejscowym leczeniu zachowawczym (niesteroidowe leki przeciwzapalne).

Zespół objawów opisali jako pierwsi Władimir Roth w 1895[1] i Martin Bernhardt w 1878[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W. K. Roth: Meralgia paraesthetica. Berlin, Karger, 1895
  2. Bernhardt M. Neuropathologische Beobachtungen. Deutsches Archiv für klinische Medicin 22, 362–93 (1878)
  3. Bernhardt-Roth paraesthesia w bazie Who Named It (ang.)