Michał Piróg
 Michał Piróg (2017) | |
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Michał Paweł Piróg[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 maja 1979 |
| Zawód |
tancerz, choreograf, prezenter telewizyjny, aktor |
| Lata aktywności |
od 1998 |
Michał Paweł Piróg[1] (ur. 28 maja 1979 w Kielcach) – polski tancerz, choreograf i nauczyciel tańca w technikach: jazz, modern jazz, afro jazz, taniec współczesny, funky jazz i broadway jazz; także prezenter telewizyjny, aktor, aktywista społeczny i celebryta. Współpracował z teatrami w Polsce, Francji, Belgii i Szwajcarii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Kielcach[2][3]. Jego matka, Anna[4], jest położną[5]. Jego rodzina ze strony matki była pochodzenia żydowskiego[6][7]. Jego starszy o cztery lata brat Sebastian został właścicielem kieleckiego Pośrednictwa Finansowego, Semper Fit Strefa Zdrowia i Urody[8]. Kiedy miał półtora roku, w wyniku przyjęcia zbyt dużej dawki szczepionki miał poważne problemy zdrowotne i mógł już nigdy nie stanąć na nogi, jednak pokonał chorobę[9].
W wieku 15 lat ujawnił matce, że jest gejem[10][11]. Publicznego coming outu dokonał w 2007 na łamach „Super Expressu”. W dorosłym życiu związał się z Gminą Wyznaniową Żydowską w Warszawie[12].
W 1998 ukończył kieleckie III Liceum Ogólnokształcącego im. C.K. Norwida, gdzie uczęszczał do klasy o profilu humanistyczno-teatralnym[10]. Pracował jako kelner w knajpie, był barmanem, rozdawał ulotki dla ludzi otyłych w Kieleckim Klubie Kwadransowych Grubasów i prowadził zajęcia fitness[10]. Studiował dziennikarstwo[13], a także filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]
Gdy miał 16 lat, zafascynował się tańcem[9]. Jako samouk uczył się tańca z kaset VHS[10]. W wieku 19 lat zaczął tańczyć w grupie działającej przy Kieleckim Teatrze Tańca, a po kilku miesiącach dostał propozycję, żeby przejść do grupy adeptów teatru, w której ćwiczyło się układy do repertuaru[10]. 15 listopada 1998 zadebiutował na scenie jako tancerz rolą narkomana w spektaklu baletowym Być albo brać w reżyserii Piotra Galińskiego. W 2000 wystąpił w widowisku-pieśni Negro spirituals Dla Ciebie, Panie. W latach 2001–2002 pracował jako choreograf i tancerz w programie TVN Droga do gwiazd[10]. Występował m.in. w musicalach Chicago (2002) w Teatrze Komedia i Koty (2004) w Teatrze Muzycznym Roma[14]. W 2006 uczył układów choreograficznych w programie MTV Polska W rytmie MTV oraz wystąpił w roli młodego Araba w sztuce Madryt 03 (reż. Dariusz Lewandowski)[15]. W 2007 wystąpił w teledysku do piosenki zespołu IRA „Trochę wolniej” oraz był odpowiedzialny za ruch sceniczny w przedstawieniu Neila LaBute’a Gruba świnia w Teatrze Powszechnym i współtworzył choreografię do spektaklu Po godzinach[16].
Ogólnopolską popularność przyniosło mu jurorowanie w programie rozrywkowym TVN You Can Dance – Po prostu tańcz (2007–2012, 2015–2016). W 2008 współprowadził program Twój prywatny instruktor tańca dla TVN Style. Był instruktorem w Autorskiej Szkole Musicalowej Macieja Pawłowskiego w Olsztynie. W 2009 pojawił się gościnnie w filmie Zamiana i serialu Niania. Od 2010 współprowadzi program TVN Top Model. W latach 2010–2012 prowadził szkołę taneczną Horn Dance Company, dzięki której chciał wspierać utalentowanych tancerzy z biednych rodzin[17]. W 2011 wystąpił w filmie edukacyjnym z serii SOS dla świata realizowanym przez TVN na zlecenie fundacji WWF[18]. W 2014 zagrał w filmie Wkręceni 2. W 2016 wystąpił gościnnie w serialu Druga szansa, a w latach 2016–2017 grał postać Zibiego Dola w serialu Wmiksowani.pl.
Od 2017 występuje z warszawskim Teatrem „Fabryka Marzeń”; grał postać policjanta Michała Tomasiaka, asystenta inspektora policji (Krzysztof Ibisz) w interaktywnej komedii kryminalnej niemieckiego dramaturga i poety Paula Pörtnera Szalone nożyczki (od 2017)[19], rolę kreatywnego sąsiada Tristana w farsie Chcesz się bawić? Zadzwoń! (2018)[20] i Marka w sztuce Marca Camolettiego Pomoc domowa (2019) w przekładzie Bartosza Wierzbięty i reż. Rafała Sisickiego[21].
W 2017 był narratorem w programie Comedy Central Drunk History – Pół litra historii oraz uczestniczył w drugiej edycji reality show Azja Express[22]. 16 kwietnia 2019 ukazała się jego autobiografia Chcę żyć[9], we wrześniu zaangażował się w akcję „Głosuję na miłość”, zachęcającą do oddania głosu w wyborach parlamentarnych na partie polityczne wspierające środowisko LGBT[23], w październiku prowadził sześcioodcinkowy program internetowy Onet.pl Zielone gwiazdy, a w grudniu wziął udział w kampanii społecznej „Nie wstydź się” i sesji zdjęciowej do kalendarza magazynu „Replika”[24][25].
Był na okładkach magazynów: „e!stilo” (sierpień 2010), „Viva!” (grudzień 2010, kwiecień 2014), „Mój pies” (wrzesień 2011), „Vege” (luty 2012), „Gala” (lipiec 2012)[26] i „Wprost” (kwiecień 2014). Wziął udział w reklamie H&M (2019)[27] i kampanii reklamowej Żywca Zdrój (2020)[28].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Izabela Bartosz, Michał Piróg: Chcę żyć. Muza, 2014, s. 328. ISBN 978-83-775-8751-5.
- Michał Piróg: Wszystko jest po coś. Czerwone i Czarne, 2016, s. 294. ISBN 978-83-770-0252-0.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 2009: Zamiana jako Joni
- 2009: Niania – obsada aktorska (w odc. 121. wystąpił w roli samego siebie)
- 2014: Wkręceni 2 jako juror
- 2016: Druga szansa w roli samego siebie
- 2016–2017: Wmiksowani.pl jako Zibi Dól
Role teatralne
[edytuj | edytuj kod]| Rok premiery | Tytuł | Autor | Reżyser | Rola | Teatr |
|---|---|---|---|---|---|
| 1998 | Być albo brać | spektakl baletowy/ruchowy | Piotr Galiński | narkoman | Kielecki Teatr Tańca |
| 2000 | Błękitna rapsodia | George Gershwin | Elżbieta Szlufik | ||
| Dla Ciebie Panie | pieśni Negro spirituals | ||||
| 2002 | Chicago | John Kander | Krzysztof Jasiński | lekarz | Teatr Komedia w Warszawie |
| 2004 | Koty | Andrew Lloyd Webber | Wojciech Kępczyński | Klaps, Raptus Zuch | Teatr Muzyczny „Roma” |
| 2005 | Razem możemy więcej | Krzysztof Adamski | przedstawienie impresaryjne | ||
| 2006 | Madryt 03 | spektakl baletowy/ruchowy | Dariusz Lewandowski | Kompania Primavera Warszawa | |
| 2007 | Gruba świnia | Neil LaBute | Krzysztof Rekowski | ruch sceniczny | Teatr Powszechny w Warszawie |
| Po godzinach | spektakl baletowy/ruchowy | zespół | Teatr Tańca Zawirowania | ||
| 2008 | Poczekalnia | Dariusz Lewandowski | Kompania Primavera Warszawa | ||
| 2017 | Szalone nożyczki | Paul Pörtner | Jakub Ehrlich | policjant Michał Tomasiak, asystent inspektora policji | Teatr Fabryka Marzeń/Teatr Palladium Warszawa |
| 2018 | Chcesz się bawić? Zadzwoń! | I. D. Clark, M. Kash | Radosław Dunaszewski | Tristan, sąsiad | |
| 2019 | Pomoc domowa | Marc Camoletti | Rafał Sisicki | Marek | |
| 2023 | Damski biznes[29] | Marcia Kush, Doug Hughes | Marcin Zbyszyński | Bruno Frufferelli | |
| Kolejny wieczór kawalerski, czyli na gorącym uczynku[30] | Robin Hawdon | Maciej Kowalewski | Cindy | Scena Relax/PrisMedia | |
| Superprodukcja, czyli kręcimy Krzyżaków[31] | Michał Paszczyk | Michał Paszczyk | Aktor I | ||
| 2024 | Bóg mordu (Le Dieu du carnage) | Yasmina Reza | Johnny Witty | Michel | |
| Mayday 3 – Bigamistka | Ray Cooney | Maciej Kowalewski | reporter / Bobby Franklin | ||
| Męski interes | Maciej Kowalewski | Klopp |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Piróg Michał Paweł. Krajowa Rada Sądownictwa. [dostęp 2021-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-08)]. (pol.).
- ↑ Michał Piróg Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Personalidade: Michał Piróg (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-04-06]. (port.).
- ↑ Mama Piróga marzy o kochanku dla syna. Fakt.pl. [dostęp 2019-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-04)]. (pol.).
- ↑ Piróg 2016 ↓, s. 45.
- ↑ Wywiad z Michałem Pirógiem „Synek Madonny”. innastrona.pl. [dostęp 2014-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-03)]. (pol.).
- ↑ Bogna Skarul: Michał Piróg: Z celebryctwa trochę się śmieję. „Nasze Miasto Szczecin”, 19 maja 2014. [dostęp 2021-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-03)]. (pol.).
- ↑ Profil: Sebastian Piróg - Kielce. BiznesFinder.pl. [dostęp 2021-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-03)]. (pol.).
- ↑ a b c „Chcę żyć” – autobiografia Michała Piróga (Będzie wydawniczy HIT?). papilot.pl. [dostęp 2019-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-22)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Michał Piróg: robię swoje. Onet.pl. [dostęp 2017-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-06)]. (pol.).
- ↑ Rzekomy chłopak Edyty Herbuś jest gejem. Onet.pl. [dostęp 2007-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-02)]. (pol.).
- ↑ Michał Piróg postanowił zostać Żydem. Dziennik.pl. [dostęp 2009-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-05)]. (pol.).
- ↑ Piróg 2016 ↓, s. 213.
- ↑ Piróg 2016 ↓, s. 194–195.
- ↑ Piróg 2016 ↓, s. 144–146.
- ↑ Piróg 2016 ↓, s. 90.
- ↑ Piróg 2016 ↓, s. 24.
- ↑ Piróg 2016 ↓, s. 146.
- ↑ Dominika Gwit, Krzysztof Ibisz i Michał Piróg w sztuce "Szalone nożyczki". Onet.pl, 2017-12-06. [dostęp 2018-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-06)]. (pol.).
- ↑ Spektakl Chcesz się bawić? Zadzwoń w Lublinie. Fakt.pl. [dostęp 2019-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-06)]. (pol.).
- ↑ Na kłopoty... Nadia. portalik24.pl. [dostęp 2019-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-22)]. (pol.).
- ↑ Poznajcie uczestników drugiej edycji „Azja Express”. TVN, 2017-03-21. [dostęp 2017-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)]. (pol.).
- ↑ 'Głosuję na miłość' - Piróg, Szczygielski, Szpura i Grabarczyk w akcji Kampanii Przeciw Homofobii. Wirtualnemedia.pl. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-18)]. (pol.).
- ↑ Oskar Netkowski (2019-12-06): Michał Piróg pozował nago! Trudno oderwać wzrok. „Czas się wyzwolić”. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-08)]. (pol.).
- ↑ Oskar Netkowski (2019-12-06): Bohaterowie kalendarza 2020 (styczeń-czerwiec). „Replika”. [dostęp 2019-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-08)]. (pol.).
- ↑ Michał Piróg Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-05-03]. (ang.).
- ↑ Karolina Chibowska: Piróg reklamuje firmę kojarzoną z niewolnictwem. Internauci oburzeni. Skomentowała też Kinga Rusin. Plejada.pl, 30 marca 2019. [dostęp 2021-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-03)]. (pol.).
- ↑ BG: Michał Piróg w kampanii Żywca Zdrój o systemie depozytowym. Wirtualnemedia.pl, 2020-11-18. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-03)]. (pol.).
- ↑ Damski biznes. Scena Relax. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-30)]. (pol.).
- ↑ Kolejny wieczór kawalerski. Scena Relax. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-30)]. (pol.).
- ↑ Superprodukcja, czyli kręcimy Krzyżaków. Scena Relax. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-30)]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Piróg: Wszystko jest po coś. Czerwone i Czarne Sp. z o.o., 2016. ISBN 978-83-7700-252-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Michał Piróg w bazie Filmweb
- Michał Piróg w bazie filmpolski.pl
- Michał Piróg w bazie IMDb (ang.)