Przejdź do zawartości

Michał Rusinek (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Rusinek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 października 1978
Przemyśl

Doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo karne, postępowanie karne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

2006 – prawo
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

2020 – prawo
Uniwersytet Jagielloński

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Jagielloński; Wydział Prawa i Administracji; Katedra Postępowania Karnego

Okres zatrudn.

od 2006

Michał Rusinek (ur. 29 października 1978 w Przemyślu)[1]– polski prawnik, karnista, radca prawny, specjalista w zakresie postępowania karnego, nauczyciel akademicki w Katedrze Postępowania Karnego UJ, Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. 26 czerwca 2006 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Ochrona tajemnicy zawodowej w polskim procesie karnym” (promotorka: Marianna Korcyl-Wolska). 22 czerwca 2020 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie monografii pt. „Z problematyki zakazów dowodowych w postępowaniu karnym”[4].

W latach 2002–2005 odbył aplikację sądową przy Sądzie Okręgowym w Krakowie i zdał egzamin sędziowski[1].

W latach 2006–2008 zatrudniony w Katedrze Postępowania Karnego na stanowisku asystenta, a w okresie 2008–2018 na stanowisku adiunkta. W okresie 2004–2015 zatrudniony jako wykładowca w Krakowskiej Akademii im. Frycza Modrzewskiego w Krakowie. Od października 2018 pracuje na stanowisku starszego wykładowcy na Uniwersytecie Jagiellońskim[5]. od czerwca 2012 do sierpnia 2018 pracował jako asystent sędziego w Sądzie Najwyższym[5][3]. W 2019 wpisany na listę radców prawnych w okręgowej izbie radców prawnych w Krakowie[6].

Wykładowca na studiach prawa karnego materialnego i prawa karnego procesowego[7]. Ekspert za zakresu postępowania dowodowego, tajemnic zawodowych polskiego systemu prawa oraz dozoru elektronicznego[8].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Autor bądź współautor ponad 100 publikacji z różnych dziedzin prawa ochrony informacji, postępowania karnego, prawa bankowego[1]

  • Tajemnica zawodowa i jej ochrona w procesie karnym, wyd. Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007 s. 262, ISBN 978-83-7526-193-6.
  • Ustawa o dozorze elektronicznym. Komentarz, Warszawa, wyd. Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010, s. 256, ISBN 978-83-264-0172-5.
  • Proces karny w diagramach, Bielsko-Biała 2014 (współautor z Krzysztof Nowicki i Marcin Warchoł).
  • Wniosek w poszukiwaniu dowodów – artykuł 367a k.p.k., Palestra 2015, nr 7–8, s. 176.
  • Przepisy karne w ustawie o kredycie hipotecznym, Monitor Prawa Bankowego 2018, nr 7–8, s. 116.
  • Z problematyki zakazów dowodowych w postępowaniu karnym, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2019, s. 560.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Dr hab. Michał Rusinek [online], Katedra Postępowania Karnego, 14 października 2014 [dostęp 2021-01-13] (pol.).
  2. Michał Rusinek [online], Profinfo [dostęp 2021-01-13] (pol.).
  3. a b Sprawy karne – prowadzenie spraw karnych w Krakowie – kancelaria – Michał Rusinek [online], Michał Rusinek Radca prawny [dostęp 2021-01-13] (pol.).
  4. Habilitacja doktora Michała Rusinka [online], Katedra Postępowania Karnego, 22 czerwca 2020 [dostęp 2021-01-13] (pol.).
  5. a b https://www.ck.gov.pl/promotion/id/31557/type/l.html.
  6. Rejestrradcow.pl [online], rejestrradcow.pl [dostęp 2021-01-13].
  7. Strona Studiów Podyplomowych Prawo Karne Materialne i Procesowe – Wykłady 18-19 [online], law.uj.edu.pl [dostęp 2021-01-13].
  8. Michał Rusinek – Studenci, pracownicy – Uniwersytet Jagielloński w Krakowie [online], usosweb.uj.edu.pl [dostęp 2021-01-13].