Mistrzostwa Świata Strongman 2000
Wygląd
Mistrzostwa Świata Strongman 2000 – doroczne, indywidualne zawody siłaczy[1].
Rundy kwalifikacyjne
[edytuj | edytuj kod]WYNIKI KWALIFIKACJI[2]
Data: 3, 4, 5, 6 sierpnia 2000 r.[3]
Miejsce: Sun City Południowa Afryka
Do finału kwalifikuje się dwóch najlepszych zawodników z każdej grupy.
Grupa 1
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Hugo Girard | Kanada | 28 |
2. | Rob Dixon | Anglia | 27 |
3. | Derek Boyer | Australia | 25,5 |
4. | Whit Baskin | Stany Zjednoczone | 23 |
5. | Pieter de Bruyn | Południowa Afryka | 16,5 |
6. | Jose Hervas | Hiszpania | 2 (kontuzjowany) |
Grupa 2
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Magnus Samuelsson | Szwecja | 29 |
2. | Regin Vagadal | Wyspy Owcze | 23 |
3. | Glenn Ross | Irlandia Północna | 23 |
4. | Johnny Perry | Stany Zjednoczone | 19 |
5. | Torfi Ólafsson | Islandia | 18 |
6. | Rene Minkwitz | Dania | 14 |
Grupa 3
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Janne Virtanen | Finlandia | 33 |
2. | Gerrit Badenhorst | Południowa Afryka | 23,5 |
3. | Brian Schoonveld | Stany Zjednoczone | 19,5 |
4. | Torbjörn Samuelsson | Szwecja | 19 |
5. | Bernd Kerschbaumer | Austria | 18 |
6. | Brian Bell | Szkocja | 13 |
Grupa 4
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Svend Karlsen | Norwegia | 32 |
2. | Martin Muhr | Niemcy | 30 |
3. | Levi Vaoga | Nowa Zelandia | 20 |
4. | Mark Philippi | Stany Zjednoczone | 18 (kontuzjowany) |
5. | Graham Mullins | Anglia | 15 |
6. | Jean-Marc Tocaven | Francja | 3 (kontuzjowany) |
Grupa 5
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Mariusz Pudzianowski | Polska | 31 |
2. | Phil Pfister | Stany Zjednoczone | 27 |
3. | Žydrūnas Savickas | Litwa | 27 |
4. | Peter Baltus | Holandia | 22,5 |
5. | Adrian Rollinson | Anglia | 12,5 |
6. | László Fekete | Węgry | 1 (kontuzjowany) |
Finał
[edytuj | edytuj kod]FINAŁ - WYNIKI SZCZEGÓŁOWE[4][5]
Data: 9, 10, 11, 12 sierpnia 2000 r.
Miejsce: Sun City, Pilansberg International Airport Południowa Afryka
Miejsce | Zawodnik | Kraj | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Janne Virtanen | Finlandia | 59 |
2. | Svend Karlsen | Norwegia | 54 |
3. | Magnus Samuelsson | Szwecja | 53 |
4. | Mariusz Pudzianowski | Polska | 49 |
5. | Phil Pfister | Stany Zjednoczone | 42 |
6. | Martin Muhr | Niemcy | 40 |
7. | Gerrit Badenhorst | Południowa Afryka | 34 |
8. | Regin Vagadal | Wyspy Owcze | 26 |
9. | Hugo Girard | Kanada | 8 (kontuzjowany) |
10. | Rob Dixon | Anglia | 5 (kontuzjowany) |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The World's Strongest Man [online], www.theworldsstrongestman.com/wsm/history/athletes00.html [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-18] .
- ↑ The World's Strongest Man [online], www.theworldsstrongestman.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-04] .
- ↑ The World's Strongest Man [online], www.theworldsstrongestman.com/wsm/history/events00.html [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-04] .
- ↑ The World's Strongest Man [online], www.theworldsstrongestman.com/wsm/history/final00.html [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-05-03] .
- ↑ WORLD'S STRONGEST MAN ARCHIVE - World's Strongest Man [online], www.theworldsstrongestman.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-28] (ang.).