Moritz Adolf Karl z Saksonii-Zeitz
| Biskup ordynariusz litomierzycki | ||
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
1725 | |
| Nominacja biskupia |
8 lutego 1730 | |
| Sakra biskupia |
27 sierpnia 1730 | |
| Data konsekracji |
27 sierpnia 1730 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
| |||||||
Moritz Adolf Karl z Saksonii-Zeitz, niem. Moritz Adolf Karl von Sachsen-Zeitz, O.Melit. (ur. 1 grudnia 1702 w Neustadt nad Orlą, zm. 20 czerwca 1759 w Pöltenberg, obecnie Znojmo) – saski duchowny katolicki, biskup ordynariusz hradecki w latach 1732–1733, a następnie ordynariusz litomierzycki od 1733 roku, kanonik katedralny w Kolonii; książę Saksonii-Zeitz-Pegau-Neustadt od 1713 roku z dynastii Wettynów[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1702 roku na zamku Moritzburg w pobliżu Neustadt an der Orla jako syn księcia saskiego Fryderyka Henryka z Saksonii-Zeitz i jego żony Anny Friederiki Philippiny ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburg-Wiesenburg. Pochodził ze starego luterańskiego rodu, mimo to za namową swego stryja, arcybiskupa ostrzyhomskiego Christiana Augusta z Saksonii-Zeitz dokonał konwersji na katolicyzm w 1716 roku.
W 1722 roku za jego sprawą został proboszczem parafii św. Filipa i św. Jakuba w Altötting w Bawarii. W 1719 roku został ponadto członkiem kapituły katedralnej w Kolonii. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1725 roku, a trzy lata później mianowano go biskupem tytularnym Farsali w Tesalii. Konsekracja biskupia Moritza Adolfa miała miejsce 27 sierpnia 1730 roku w archikatedrze św. Wita w Pradze, a głównym konsekratorem był abp Franz Ferdinand von Kuenburg[2].
Będąc protegowanym panującego rodu Habsburgów, przymierzany był do objęcia jednej z diecezji w cesarstwie. W 1731 roku objął rządy w wakującej diecezji hradeckiej jako jej ordynariusz. Niedługo potem na własną prośbę został prekonizowany ordynariuszem litomierzyckim[3]. W Litomierzycach utworzył własną kolekcję sztuki, przez co zadłużył diecezję. Często podróżując, bardzo rzadko przebywał na terenie diecezji, w związku z czym rządy w biskupstwie faktycznie sprawowali za niego wikariusze generalni: Regner, Fischer i Jarschel. Z ich inicjatywy utworzono w 1738 roku seminarium duchowne[4]. Moritz Adolf Karl z Saksonii-Zeitz zmarł w 1759 roku w wieku 56 lat w Pöltenbergu koło Znojma[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sylwetka Moritza Adolfa Karla z Saksonii-Zeitz w bazie „Catholic-Hierarchy” [on-line] [dostęp 2014-12-21].
- ↑ a b Alfred A. Strnad, Moritz Adolph, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 18, Duncker & Humblot, Berlin 1997, ISBN 3-428-00199-0, s. 144 f] [on-line] [dostęp 2014-12-21].
- ↑ Jochen Vötsch, Moritz Adolf (Adolph) Karl (Carl), Herzog von Sachsen-Zeitz (Neustadt), [w: „Sächsische Biografie”, pod red. Martiny Schattkowsky von Institut für Sächsische Geschichte und Volkskunde] [on-line] [dostęp 2014-12-21].
- ↑ Václav Bartunek, Od proboštství k biskupství (1057-1957), in 900 let litoměřické kapituly, Česká katolická charita, Praha, 1959, s. 50.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka Moritza Adolfa Karla z Saksonii-Zeitz w bazie „Catholic-Hierarchy”
- Alfred A. Strnad, Moritz Adolph, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 18, Duncker & Humblot, Berlin 1997, ISBN 3-428-00199-0, s. 144 f]
- Jochen Vötsch, Moritz Adolf (Adolph) Karl (Carl), Herzog von Sachsen-Zeitz (Neustadt), [w: „Sächsische Biografie”, pod red. Martiny Schattkowsky z Institut für Sächsische Geschichte und Volkskunde]