NGC 1316

NGC 1316
	; Galaktyka soczewkowata NGC 1316 i sąsiednia galaktyka spiralna NGC 1317 (ESO)
Odkrywca	James Dunlop
Data odkrycia	2 września 1826
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Piec
Typ	soczewkowata (R')SAB(s)0^0
Rektascensja	03h 22m 41,7s
Deklinacja	–37° 12′ 28,0″
Odległość	67,8 mln ly (20,8 Mpc)
Przesunięcie ku czerwieni	0,005911
Jasność obserwowana	9,4m
Rozmiary kątowe	12' × 8,5'
	Charakterystyka fizyczna
Wymiary	ok. 225 000 ly
	Alternatywne oznaczenia
	Fornax A, PGC 12651, MCG -6-8-8, IRAS 03208-3723, ESO 357-22, FCC 21, AM 0320-372, Arp 154, Dun 548, h 2527, GC 697
	Multimedia w Wikimedia Commons

NGC 1316 (również Fornax A^[3], PGC 12651 lub Arp 154) – galaktyka soczewkowata znajdująca się w gwiazdozbiorze Pieca w odległości około 68 milionów lat świetlnych. Została odkryta 2 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa^[4]. Jest najjaśniejszą galaktyką Gromady w Piecu^[2].

Zbliżenie centrum galaktyki i znajdujących się w nim pasm pyłu (HST)

NGC 1316 jest olbrzymią galaktyką o masie równej masie 3100 miliardów mas Słońca. Galaktyka ta ma jasność 9,4^m. Jest ona również silnym źródłem promieniowania radiowego – czwartym pod względem jasności na ziemskim niebie w paśmie 1400 MHz^[5].

Obiekt posiada liczne, chaotycznie ułożone pasma pyłowe, co sugeruje, że powstał w wyniku zlania się wielu mniejszych galaktyk^[6].

Do tej pory w galaktyce wykryto cztery supernowe^[7]:

SN 1980N typ Ia
SN 1981D typ Ia
SN 2006dd (19 czerwca 2006)
SN 2006mr (5 listopada 2006)

Zobacz też

Lista obiektów NGC

Przypisy

↑ NGC 1316 w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b M. Cantiello et al.. The distance to NGC 1316 (Fornax A): yet another curious case. „Astronomy & Astrophysics”. 552 (A106), kwiecień 2013. DOI: 10.1051/0004-6361/201220756. (ang.).
↑ Katalog NGC. W: Substyk: Atlas nieba 2000.0. Warszawa: AstroCD, Sylwia Substyk, s. 24. ISBN 978-83-932019-3-8.
↑ Courtney Seligman: NGC 1316. Celestial Atlas. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).
↑ F. Schweizer. An optical study of the giant radio galaxy NGC 1316 (Fornax A). „The Astrophysical Journal”. 237 (1), s. 303-318, 1980-04-01. DOI: 10.1086/157870. (ang.).
↑ Kamil Złoczewski: Kosmos. Przewodnik obserwatora.. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 20-22. ISBN 978-83-252-2128-7.
↑ List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

NGC 1316 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
NGC 1316 w bazie SIMBAD (ang.)
NGC 1316 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
NGC 1316 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

[simbad-1] NGC 1316 w bazie SIMBAD (ang.)

[cantiello-2] M. Cantiello et al.. The distance to NGC 1316 (Fornax A): yet another curious case. „Astronomy & Astrophysics”. 552 (A106), kwiecień 2013. DOI: 10.1051/0004-6361/201220756. (ang.).

[atlas-3] Katalog NGC. W: Substyk: Atlas nieba 2000.0. Warszawa: AstroCD, Sylwia Substyk, s. 24. ISBN 978-83-932019-3-8.

[cseligman-4] Courtney Seligman: NGC 1316. Celestial Atlas. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).

[schweizer-5] F. Schweizer. An optical study of the giant radio galaxy NGC 1316 (Fornax A). „The Astrophysical Journal”. 237 (1), s. 303-318, 1980-04-01. DOI: 10.1086/157870. (ang.).

[kosmos-6] Kamil Złoczewski: Kosmos. Przewodnik obserwatora.. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 20-22. ISBN 978-83-252-2128-7.

[cbat-7] List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]