Przejdź do zawartości

Nastrosz półpawik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nastrosz półpawik
Smerinthus ocellata
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

zawisakowate

Rodzaj

Smerinthus

Gatunek

nastrosz półpawik

Nastrosz półpawik[1], gryzuń półpawik[2] (Smerinthus ocellata syn. Smerinthus ocellatus) – owad z rzędu motyli. Skrzydła o rozpiętości 70–78 mm, od szaro-różowych do brunatno-oliwkowych z rysunkiem mającym formę falistych, załamanych przepasek. Na tylnych skrzydłach tzw. pawie oko na różowym tle.

Gąsienice żerują od lipca do września. Podstawowymi roślinami żywicielskimi są różne gatunki wierzby, dodatkowymi brzoza, jabłoń domowa, czeremcha pospolita, kalina koralowa, grusza pospolita i topola. Na zimę zakopują się w ziemi, gdzie zamieniają się w połyskujące czarnoczerwone poczwarki. Niekiedy pojawia się częściowe drugie pokolenie. Owady dorosłe można spotkać od połowy maja do końca lipca; latają nocą, ale nie pobierają pokarmu.

Typowe biotopy tego motyla to sady, ogrody, lasy liściaste i mieszane, parki oraz nadrzeczne zarośla.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zoltán Mészáros, András Vojnits, Motyle i ćmy, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 283, ISBN 83-01-01078-9.
  2. Stanislaw Czachorowski, O tym jak gryzuń zamieszanie na tarasie wywołał [online], Stare Profesorskie Gadanie, 2 lipca 2015 [dostęp 2024-11-03] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Strojny, Nasze zwierzęta, Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981, ISBN 83-09-00045-6.