Nauzykaa
| królewna Feaków | |
 Odys i Nauzykaa (mal. Jean-Alfred Marioton, 1888) | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Nauzykaa (Ναυσικάα Nausikáa) – w mitologii greckiej królewna Feaków. Jest bohaterką jednego z epizodów Odysei autorstwa Homera[1].
Była córką króla Alkinoosa i Arete. W Odysei Atena posłużyła się dziewczyną, aby pomóc Odyseuszowi w powrocie na Itakę, po tym gdy fale wyrzuciły rozbitka na nieznaną wyspę, którą Homer nazwał Scheria (prawdopodobnie jest to wyspa Kerkyra)[2]. Zesłała sen Nauzykai, w którym koleżanka nakłaniała ją, by szła nad rzekę, aby wyprać bieliznę rodzinie. Na drugi dzień wraz ze służebnymi rzeczywiście pojechała nad rzekę i dziewczęta wyprały odzież, rozłożyły ją na trawie, żeby wyschła, a same zaczęły grać w piłkę. Piłka wpadła do wody. Krzyki dziewcząt obudziły śpiącego Odyseusza.
Nauzykaa po rozmowie z przybyszem pomogła mu. Nakarmiła go, użyczyła mu szat, zaprosiła go do pałacu, gdzie ojciec i matka wyprawili ucztę, aby ugościć Odyseusza. Wzruszona opowiadaniem o tułaczce i urzeczona jego urodą była gotowa go poślubić, ale Odyseusz miał już żonę i musiał odjechać. Alkinoos dał mu okręt, aby mógł powrócić do domu[2].
Mit o Nauzykai wykorzystał Sofokles w niezachowanej do dziś tragedii Nausikaa[3]. Temat ten podjęli inni twórcy (np. Johann Wolfgang von Goethe w literaturze[3], w malarstwie Peter Paul Rubens w[3], Jacek Kaczmarski w poezji[4], Hayao Miyazaki w filmie animowanym)[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z (red. Zdzisław Piszczek), Warszawa: PWN, 1988, ISBN 83-01-03529-3.
- ↑ a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław: Ossolineum, 1990, ISBN 83-04-01069-0.
- ↑ a b c Nowa encyklopedia PWN, tom 4, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, ISBN 83-01-11967-5.
- ↑ Nokturn mitologiczny. [dostęp 2021-06-04].
- ↑ Nausicaä z Doliny Wiatru. [dostęp 2021-06-04].