Niżny Groń
 Widok oz polany Sosnów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
605 m n.p.m. |
Położenie na mapie Pienin  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°25′22,5″N 20°28′31,0″E/49,422917 20,475278
| |
Niżny Groń (605 m) – porośnięty lasem, mało wybitny szczyt w obrębie miasta Szczawnica w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Wznosi się w Małych Pieninach na północnych, stromo opadających do doliny Grajcarka stokach Palenicy i Gronia. Jest porośnięty lasem o nazwie Hulina[1].
Pomiędzy Niżnym Groniem a położonymi wyżej i również porośniętym lasem Groniem i Palenicą ciągnie się równoleżnikowo pas łąk. Są na nim dwa domy należące do osiedla Hulina (część Szczawnicy). W dolnej, zachodniej części tych łąk wypływa niewielki potok uchodzący do Grajcarka[1]
Dawniej północny stok Niżnego Gronia nazywano Huliną. W miejscowej gwarze słowo hulina oznaczało wąski żleb lub rynnę, którymi spuszczano drzewo w dół stoku. Na Hulinę często wychodzili kuracjusze szczawnickich uzdrowisk „dla widoku na Pieniny”. Budują go wapienie pstre i wapienie warstwy jarmuckiej. W 1935 r. ziemianin Adam Stadnicki na obszarze 52 ha utworzył leśny rezerwat przyrody. W latach 1937–1938 na dużą skalę jednak wyrębywano tu las, a w 1943 i 44 katastrofalna wichura wyłamała pozostałe drzewa[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-11].
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.