Niewola babilońska
Niewola babilońska (hebr. גָּלוּת בָּבֶל) – zwyczajowe określenie wygnania Judejczyków z Judy, trwającego od 586 do 538 roku p.n.e.
Termin
[edytuj | edytuj kod]Termin „niewola" jest historycznie nieadekwatny, gdyż deportowani Żydzi nie byli traktowani jak niewolnicy, a część z nich pełniła wysokie stanowiska urzędnicze zarówno na dworze królów babilońskich, jak i perskich[1].
Wydarzenia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wysiedlenie Żydów do Babilonu nastąpiło w 597 p.n.e.[2], kiedy to Nabuchodonozor II wtargnął do Jerozolimy, zrabował świątynny skarbiec i wysiedlił m.in. króla Jojakina oraz proroka Ezechiela[3].
W lipcu 587/586 p.n.e. wojska babilońskie króla Nabuchodonozora II zdobyły Jerozolimę, tłumiąc tym samym powstanie Żydów z Judy przeciwko państwu nowobabilońskiemu. Według relacji Jeremiasza, 4600 Żydów zostało przesiedlonych do Babilonii[4]. Taką metodę ujarzmiania buntowniczych ludów stosowali wcześniej na masową skalę władcy Asyrii, m.in. w stosunku do Aramejczyków i Izraelitów. Ostatnia deportacja, o której wspomina Księga Jeremiasza, miała miejsce w 582 p.n.e.[5]
Niewola Żydów skończyła się w roku 539/538 p.n.e., gdy Cyrus II Wielki, król Persów, podbił Babilonię i zgodził się na powrót Żydów do Judy, która stała się autonomiczną prowincją perską – Jehud. Uwolnienie nastąpiło w wyniku tolerancyjnej polityki królów perskich[6][7]. Część Żydów należących do plemion Lewiego i Beniamina powróciła do ojczyzny w 537 p.n.e.[8]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ks. Julian Warzecha, Historia dawnego Izraela, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2005, str. 333-334.
- ↑ Francis Joannès: Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007, s. 86.
- ↑ Niewola babilońska. W: Podręczna Encyklopedia Biblijna. Eugeniusz Dąbrowski (red.). T. II. Poznań - Warszawa - Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 159-160.
- ↑ Jer 52,28-30 w przekładach Biblii.
- ↑ Wilfrid J. Harrington: Klucz do Biblii. Wyd. 6. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 2002, s. 102–105. ISBN 83-211-0277-8.
- ↑ Stefan Zawadzki: Ze studiów nad chronologią Babilonii: koniec VII - początek V wieku przed Chr.. Poznań: 1996, s. 57.
- ↑ Nowy komentarz biblijny – Księga Daniela, Edycja św.Pawła 2008, s. 410
- ↑ S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, 1898.
