Nikołaj Roerich

Nikołaj Roerich
Николай Рерих
Imię i nazwisko	Nikołaj Konstantinowicz Roerich
Data i miejsce urodzenia	9 października 1874 ; Petersburg
Data i miejsce śmierci	13 grudnia 1947 ; Kullu
Narodowość	rosyjska
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Nikołaj Konstantinowicz Roerich, ros. Николай Константинович Рерих (ur. 9 października 1874 w Petersburgu, zm. 13 grudnia 1947 w Kullu w Indiach) – rosyjski artysta malarz, grafik, scenograf, myśliciel, podróżnik, badacz dawnych kultur, pisarz i poeta – związany z ugrupowaniem artystycznym „Mir isskustwa”.

Autor nowatorskich opracowań scenograficznych do inscenizacji dzieł Rimskiego-Korsakowa, Borodina, Lope de Vegi, Wagnera, Strawinskiego i Maeterlincka. Namalował dekoracje i kostiumy, współtwórca libretta do fenomenalnego przedstawienia Święta wiosny Igora Strawinskiego, zrealizowanego przez „Balety Rosyjskie” Siergieja Diagilewa, którego premiera miała miejsce 29 maja 1913 roku w Paryżu.

Autor projektów mozaik w cerkwi Opieki Matki Bożej w Parchomówce^[1].

Pakt Roericha

Idąc za przykładem idei Czerwonego Krzyża i rozwijając hasło „Pokój przez Kulturę” promował ochronę zabytków i dzieł sztuki w czasie działań wojennych. Po wielu staraniach i kilku konferencjach doprowadził do podpisania Paktu Waszyngtońskiego z 15 kwietnia 1935 r. o ochronie instytucji artystycznych i naukowych oraz zabytków historycznych (zwanego Paktem Roericha)^[2]. Według art. 1 Zabytki, muzea, instytucje naukowe, artystyczne, edukacyjne i kulturalne będą uważane za neutralne i jako takie szanowane i chronione przez strony walczące. Ten sam szacunek i ochrona przysługują pracownikom wyżej wymienionych instytucji. Art. 5 zakazuje wykorzystywać chronione obiekty do celów wojskowych pod groźbą utraty ochrony. W nawiązaniu do art. 27 regulaminu wojny lądowej^[3] i art. 5 Konwencji o bombardowaniu przez morskie siły zbrojne w czasie wojny^[4] art. 3 Paktu wprowadził znak ochronny (czerwony okrąg z trzema czerwonymi kołami w środku na białym tle)^[5].

Symbol pokoju według Paktu Roericha z 1935 r.

Przypisy

↑ ПАРХОМОВКА: ОБИТЕЛЬ ДИВНЫХ АНГЕЛОВ.
↑ Treaty on the Protection of Artistic and Scientific Institutions and Historic Monuments (Roerich Pact). Washington, 15 april 1935, przekład polski. Stronami Paktu jest 10 państw należących do Organizacji Państw Amerykańskich, 11 innych podpisało go bez ratyfikacji.
↑ Podczas oblężeń i bombardowań należy zastosować wszelkie niezbędne środki, ażeby w miarę możności oszczędzone zostały świątynie, gmachy, służące celom nauki, sztuki i dobroczynności, pomniki historyczne, szpitale oraz miejsca, gdzie zgromadzeni są chorzy i ranni, pod warunkiem, ażeby te gmachy i miejsca nie służyły jednocześnie celom wojennym. Obowiązkiem oblężonych jest oznaczyć te gmachy i miejsca za pomocą specjalnych widocznych znaków, które będą notyfikowane oblegającym. (Konwencja haska IV (1907) o dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej).
↑ Przy bombardowaniu przez morskie siły zbrojne, dowódca winien przedsięwziąć wszelkie konieczne środki, ażeby zaoszczędzić w miarę możności gmachy, przeznaczone dla obrzędów religijnych i sztuk pięknych, zakłady naukowe i dobroczynne, pomniki historyczne, szpitale i miejsca zbiórek dla chorych lub rannych, pod warunkiem, że nie będą one przeznaczone jednocześnie dla celów wojskowych. Obowiązkiem ludności jest wskazać te pomniki, gmachy lub miejsca zbiórek znakami widocznymi, polegającymi na dużych, czworokątnych, sztywnych blatach, podzielonych przekątną na dwa trójkąty, z których górny winien być czarny, dolny zaś biały. (Konwencja haska IX (1907) o bombardowaniu przez morskie siły zbrojne w czasie wojny). Por. Oznakowanie obiektów.
↑ Konwencja UNESCO o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego podpisana w Hadze 14 maja 1954 r. w art. 16 i 36 wprowadziła znak Błękitnej Tarczy (Dz.U. 1957 nr 46, poz. 212).

Bibliografia

M. Wallis, 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
Biogram artysty na oficjalnej strony Muzeum Roericha

Linki zewnętrzne

Twierdza Szambali. Nikołaj Roerich. The Rosicrucian Digest. April 1944.

[1] ПАРХОМОВКА: ОБИТЕЛЬ ДИВНЫХ АНГЕЛОВ.

[2] Treaty on the Protection of Artistic and Scientific Institutions and Historic Monuments (Roerich Pact). Washington, 15 april 1935, przekład polski. Stronami Paktu jest 10 państw należących do Organizacji Państw Amerykańskich, 11 innych podpisało go bez ratyfikacji.

[3] Podczas oblężeń i bombardowań należy zastosować wszelkie niezbędne środki, ażeby w miarę możności oszczędzone zostały świątynie, gmachy, służące celom nauki, sztuki i dobroczynności, pomniki historyczne, szpitale oraz miejsca, gdzie zgromadzeni są chorzy i ranni, pod warunkiem, ażeby te gmachy i miejsca nie służyły jednocześnie celom wojennym. Obowiązkiem oblężonych jest oznaczyć te gmachy i miejsca za pomocą specjalnych widocznych znaków, które będą notyfikowane oblegającym. (Konwencja haska IV (1907) o dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej).

[4] Przy bombardowaniu przez morskie siły zbrojne, dowódca winien przedsięwziąć wszelkie konieczne środki, ażeby zaoszczędzić w miarę możności gmachy, przeznaczone dla obrzędów religijnych i sztuk pięknych, zakłady naukowe i dobroczynne, pomniki historyczne, szpitale i miejsca zbiórek dla chorych lub rannych, pod warunkiem, że nie będą one przeznaczone jednocześnie dla celów wojskowych. Obowiązkiem ludności jest wskazać te pomniki, gmachy lub miejsca zbiórek znakami widocznymi, polegającymi na dużych, czworokątnych, sztywnych blatach, podzielonych przekątną na dwa trójkąty, z których górny winien być czarny, dolny zaś biały. (Konwencja haska IX (1907) o bombardowaniu przez morskie siły zbrojne w czasie wojny). Por. Oznakowanie obiektów.

[5] Konwencja UNESCO o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego podpisana w Hadze 14 maja 1954 r. w art. 16 i 36 wprowadziła znak Błękitnej Tarczy (Dz.U. 1957 nr 46, poz. 212).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]