Przejdź do zawartości

Ołeksandr Szudryk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeksandr Szudryk
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ołeksandr Mychajłowycz Szudryk

Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1954
Iskitim

Wzrost

169 cm

Pozycja

obrońca/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
SKA Nowosybirsk
Dzierżyniec Nowosybirsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1972 Czkałowiec Nowosybirsk ? (?)
1973–1974 SKA Czyta ? (?)
1974–1977 Łokomotiw Czyta ? (?)
1978–1979 Zwiezda Irkuck ? (?)
1980–1982 Tawrija Symferopol 43 (0)
1983 Atłantyka Sewastopol ? (?)
1984 Tawrija Symferopol 36 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1985–1989 Meteor Symferopol
1991–1993 Agan Radużny
1994–1995 Zaria Lenińsk Kuźniecki (asystent)
1996 Samotłor-XXI Niżniewartowsk
1996–1997 Ołkom Melitopol
1999–2003 Krymtepłycia Mołodiżne
2004–2007 Chimik Krasnoperekopsk
2007 IhroSerwis Symferopol (asystent)
2007–2009 Ołkom Melitopol (asystent)
2010 Tawrija U-21 Symferopol
2010 Tawrija Symferopol (asystent)
2011 Tawrija Symferopol (p.o.)
2011 Tawrija U-21 Symferopol
2011– Chimik Krasnoperekopsk
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ołeksandr Mychajłowycz Szudryk, ukr. Олександр Михайлович Шудрик, ros. Александр Михайлович Шудрик, Aleksandr Michajłowicz Szudrik (ur. 31 stycznia 1954 w Iskitimu, w obwodzie nowosybirskim, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Grę w piłkę nożną rozpoczął w Szkole Piłkarskiej SKA Nowosybirsk, a potem Dzierżyniec Nowosybirsk. Brał udział w turniejach młodzieżowych, które odbywały się pod patronatem Federacji Futbolu Związku Radzieckiego. Zaczął grać na pozycji napastnika, przy czym często zdobywał tytuły najlepszego strzelca i napastnika na tych zawodach. Wtedy już był kandydatem do kadry narodowej Rosyjskiej FSRR, ale nie zagrał żadnego spotkania. Od 15 lat trenował się z pierwszą drużyną Czkałowca Nowosybirsk, który występował w drugiej lidze radzieckiej.

Potem zaliczył służbę w wojsku, grając w SKA Czyta, która również brała udział w rozgrywkach drugiej ligi radzieckiej. Po służbie, pozostał w Czycie, gdzie powstał klub Łokomotiw Czyta, do którego został zaproszony. Potem były dwa dobre sezony w zespole Zwiezda Irkuck, który trenował Jurij Zubkow, były piłkarz Tawrii Symferopol w latach 60. W tym samym czasie zmienił pozycję na obrońcę. W 1980 roku na zaproszenie trenera Anatolija Zajajewa przeszedł do Tawrii Symferopol, z którą w pierwszym że sezonie zdobył mistrzostwo w pierwszej lidze i po raz pierwszy w swojej historii awansował do Wyższej Ligi ZSSR. W 1983 bronił barw innego krymskiego klubu Atłantyka Sewastopol, a w następnym roku, powrócił do Symferopolu, gdzie w 1984 zakończył karierę piłkarską[1].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarską przez 4 lata trenował Meteor Symferopol. Następnie przez trzy lata pracował w Rosji w zespole Agan Radużny. W pierwszym sezonie wygrał turniej spośród drużyn amatorskich, i w finale zdobył awans do udziału w rozgrywkach wśród profesjonalnych zespołów. Następnie spędził dwa lata jako asystent trenera w Zaria Lenińsk Kuźniecki, która występowała w pierwszej lidze rosyjskiej. Tam rozpoczynało swoją karierę dwóch graczy, którzy potem bronili barw reprezentacji Rosji i Ukrainy. To Aleksiej Smiertin i Serhij Kormilcew. W 1996 prowadził syberyjski Samotłor-XXI Niżniewartowsk.

Potem powrócił do Ukrainy, gdzie praktycznie od zera, rozpoczął pracę w klubie Krymtepłycia Mołodiżne. W ciągu czterech sezonów wygrali praktycznie wszystko, co mogli: dwa razy zdobył mistrzostwo i puchar Krymu, potem klub otrzymał status profesjonalny i zaczął występować w drugiej lidze ukraińskiej. Następnie, na prośbę Serhija Kunicyna stworzył zespół Chimik Krasnoperekopsk, który w swoim pierwszym sezonie zdobył mistrzostwo i puchar Krymu i po pierwszym sezonie zgłosił się do gry w drugiej lidze. Potem był krótki etap pracy w IhroSerwisie Symferopol, gdzie pomagał głównemu trenerowi[2], ale po jego zwolnieniu, także musiał odejść[1]. Od stycznia do września 2010 prowadził młodzieżową drużynę Tawrii Symferopol. Od września do grudnia 2010 pomagał trenować pierwszy zespół Tawrii. 8 maja 2011 po dymisji Wałerija Petrowa przyjął obowiązki głównego trenera Tawrii[3]. Od 9 czerwca 2011 ponownie trenował młodzieżowy skład Tawrii, a w październiku 2011 przeniósł się na stanowisko głównego trenera Chimika Krasnoperekopsk[4].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
  • niejednokrotny mistrz i zdobywca pucharu Krymu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]