Przejdź do zawartości

ORP Zbyszko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ORP Zbyszko
Ilustracja
Klasa

okręt ratowniczy

Historia
Wodowanie

21 grudnia 1990

 Marynarka Wojenna
Wejście do służby

8 listopada 1991

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

375,14 t

Długość

34,5 m

Szerokość

8 m

Zanurzenie

2,86 m

Napęd
spalinowy wysokoprężny silnik Cegielski-Sulzer(inne języki) 6AL20/24D o mocy 550 kW (750 KM).
Prędkość

11 węzłów

ORP Zbyszko (R-14) – polski okręt ratowniczy należący do 3. Flotylli Okrętów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okręt został zwodowany w stoczni w Ustce w 1990 roku, jako pierwszy z dwóch okrętów ratowniczych projektu 5002. W 2016 roku został zmodernizowany przez Stocznię Marynarki Wojennej. Zamontowano nowoczesny system LARS który składa się między innymi z wyciągarki i dzwonu nurkowego oraz zmodernizowano komory dekompresyjne. Na jednostce przeprowadzono także gruntowny remont silników i urządzeń nawigacyjnych[1].

Przeznaczenie okrętu

[edytuj | edytuj kod]

Okręt jest przeznaczony do wykonywania działań poszukiwawczo-ratowniczych, patrolowania wyznaczonych terenów, zabezpieczania procesu szkolenia nurków i płetwonurków oraz ściągania jednostek pływających z mielizny. Jest wyposażony w dwa działka wodne służące do walki z pożarem. Współpracuje z lotnictwem i innymi jednostkami nawodnymi w celu w poszukiwania i ewakuacji rozbitków. Współdziała w zakresie wspólnego szkolenia z jednostkami SAR. Zabezpiecza siły obrony przeciwminowej oraz załadunek i wyładunek techniki wojskowej. Grupa nurków wchodząca w skład załogi może prowadzić prace podwodne do 80 metrów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Zbyszko” i „Maćko” – prawie jak nowi [online], polska-zbrojna.pl [dostęp 2020-01-07].
  2. Dywizjon Okrętów Wsparcia [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-01-20] (pol.).