Obsza
50°18′48″N 22°57′42″E/50,313333 22,961667| wieś | |
 Zabudowa usługowa w centrum wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
23-413[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LBL |
| SIMC |
0896137[5] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego  | |
Położenie na mapie gminy Obsza  | |
| 50°18′48″N 22°57′42″E/50,313333 22,961667[1]
| |
Obsza (pierwotnie Psza lub Psze) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Obsza[5][6]. Leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim.
Wieś jest sołectwem, siedzibą w gminy Obsza[7] oraz rzymskokatolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 794 mieszkańców i była trzecią co do liczby ludności miejscowością gminy[9].
Gmina Obsza jest najdalej wysuniętą na południe gminą woj. lubelskiego. Równolegle do wsi przebiega droga wojewódzka nr 863 w relacji Tarnogród – Cieszanów.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obsza była siedzibą ruskiego rodu Kustrów i leżała w ziemi przemyskiej (województwo ruskie). Od XV wieku Obsza stała się wsią królewską, w 1515 wzmiankowana jako należąca do grodu w Leżajsku[10], a potem w starostwie Zamch, z którym w 1588 znalazła się w dobrach Jana Zamoyskiego (później Ordynacji Zamojskiej). W 1867 Obsza została siedzibą gminy Babice w nowo utworzonym powiecie biłgorajskim. Podczas okupacji hitlerowskiej wieś została wysiedlona przez Niemców, a gospodarstwa polskie objęli Ukraińcy.
W latach 1954–1972 wieś była siedzibą gromady Obsza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Zabytki i atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]W Obszy znajduje się zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zbudowany w 1860 jako cerkiew unicka, następnie użytkowany przez parafię prawosławną[11]. Znajdują się tu również trzy cmentarze: unicko-prawosławny z XIX w., zachowany szczątkowo, prawosławny z XIX w. oraz rzymskokatolicki ze zbiorowymi mogiłami żołnierzy Wojska Polskiego z września 1939 roku[12].
Przez Obszę przebiega czerwony szlak rowerowy. Prowadzi on do Puszczy Solskiej (gdzie łączy się z innym szlakiem rowerowym i pieszymi tzw.szlak ziemi Józefowskiej) i wraca do Obszy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 90941
- ↑ Wieś Obsza w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-15], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 853 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ BIP gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-12]
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XV cz.2 [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2019-07-11] (pol.).
- ↑ Paulina Cynalewska-Kuczma, Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 144, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580.
- ↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 167-169.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Obsza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 398.
