Przejdź do zawartości

Oslo, 31 sierpnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oslo, 31 sierpnia
Oslo, 31. august
Gatunek

dramat

Rok produkcji

2011

Data premiery

18 maja 2011 (świat)
13 stycznia 2012 (PL)

Kraj produkcji

Norwegia
Dania
Szwecja

Język

norweski

Czas trwania

95 minut

Reżyseria

Joachim Trier

Scenariusz

Joachim Trier
Eskil Vogt

Główne role

Anders Danielsen Lie
Hans Olav Brenner
Ingrid Olava

Muzyka

Torgny Amdam
Ola Fløttum

Zdjęcia

Jakob Ihre

Scenografia

Jørgen Stangebye Larsen
Solfrid Kjetså

Kostiumy

Ellen Dæhli Ystehede

Montaż

Olivier Bugge Coutté
Gisle Tveito

Produkcja

Hans-Jørgen Osnes
Yngve Sæther

Wytwórnia

Don't Look Now
Motlys

Dystrybucja

Aurora Films (Polska)

Nagrody
Amanda (najlepsza reżyseria i montaż); Boston Online Film Critics Association (najlepszy film obcojęzyczny)
Cytaty w Wikicytatach

Oslo, 31 sierpnia (norw. Oslo, 31. august) − norwesko-duńsko-szwedzki dramat filmowy z 2011 roku w reżyserii Joachima Triera. Zdjęcia kręcono w Oslo. Film miał swoją premierę w konkursie głównym podczas 64. MFF w Cannes[1][2].

Obraz został wyróżniony nagrodami dla najlepszego filmu oraz za najlepsze zdjęcia na MFF w Sztokholmie[3] (gdzie przedstawiciel jury Whit Stillman nazwał go „idealnie namalowanym portretem pokolenia”[4]) oraz był norweskim kandydatem do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego w 2012[5]. W 2012 zdobył główną nagrodę, Transilvania Trophy, podczas MFF Transilvania w Rumunii[6]. Otrzymał także dwie statuetki Amandy dla najlepszego reżysera i montażysty[7].

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Pomysł na film o narkomanie powstał kiedy Joachim Trier i współscenarzysta Eskil Vogt przeczytali francuską powieść Błędny ognik napisaną przez Pierre’a Drieu la Rochelle w 1931[8][9]. Do inspiracji stylu filmu należą też dzieła Roberta Bressona[8]. Reżyser chciał pokazać realnie upływający czas i użyć pewnych aspektów dokumentalnych. Film został więc nakręcony Stedicamem, bez statystów – występowali w nim tylko prawdziwi ludzie[8].

Scenariusz został napisany z myślą o Andersie Danielsenie Lie[9]. Główny aktor (wówczas studiował medycynę), musiał do roli nabrać ciała i zainteresować się środowiskiem narkomanów[8]; przeprowadził wywiady z terapeutami, byłymi i aktywnymi narkomanami (w tym z przyjacielem reżysera[9]), uczęszczał na spotkania Anonimowych Narkomanów oraz pracował jako lekarz w klinice dla uzależnionych[10]. Żaden z norweskich aktorów nie pasował do roli przyjaciela Andersa, Thomasa, więc reżyser wybrał do niej dziennikarza, Hansa Olava Brennera[9].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Anders jest leczącym się narkomanem w szpitalu rehabilitacyjnym w Oslo. Przy pierwszej możliwości wyjazdu na noc z centrum rehabilitacji spotyka dawną dziewczynę, a następnie próbuje popełnić samobójstwo, wypełniając kieszenie i wchodząc do rzeki. Niezdolny do tego, wraca do ośrodka rehabilitacyjnego, gdzie nie wspomina o samobójczej próbie w terapii grupowej.

W dniu 30 sierpnia otrzymuje jednodniowy urlop na rozmowę kwalifikacyjną w centrum miasta. Kieruje się najpierw do swego przyjaciela, Thomasa. Wymieniają swoje spostrzeżenia na temat życia, po czym Anders otrzymuje zaproszenie na imprezę prowadzoną przez ich wspólną przyjaciółkę Mirjam. Anders idzie na rozmowę kwalifikacyjną, ta jednak się nie powodzi. Anders planuje spotkać się z siostrą, Niną, ale jest zaskoczony i zły, gdy okazuje się, że zamiast niej pojawia się inna dziewczyna, Tove. Ma ona odprowadzić do domu rodzinnego, ale Anders odmawia jej towarzystwa i zostawia kobietę samą. Idzie do Mirjam na spotkanie z Thomasem. Tam, pomimo swego odwyku, zaczyna pić. Po rozmowie o życiu z gospodynią, Anders kradnie pieniądze biesiadników i ucieka. Anders udaje się do swojego dawnego dealera narkotyków, gdzie kupuje heroinę. Spotyka pewną grupę, z którą imprezują do rana, a następnie pływają w miejskim basenie.

Anders w końcu udaje się do domu rodzinnego. Po raz trzeci tego dnia dzwoni do Iselin, swojej dziewczyny, i przeprasza za kłopoty. Wraca do swojej dziecięcej sypialni, gdzie popełnia samobójstwo[11][12][13].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]
Recenzje
Publikacja Ocena
Gazeta Prawna 4/6 gwiazdek[14]
Filmweb 6/10 gwiazdek[15]
View London 4/5 gwiazdek[16]
Cinema em Cena 5/5 gwiazdek[17]
Film Threat 3/5 gwiazdek[18]
Chicago Sun-Times 4/4 gwiazdek[19]
Chicago Sun-Times 4/4 gwiazdek[19]
Roger Erbert 4/4 gwiazdek[20]
The Guardian 4/5 gwiazdek[21]
The Star 3.5/4 gwiazdek[22]
Movies 4.5/5 gwiazdek[23]
The Globe and Mail 3.5/4 gwiazdek[24]
Philly 3.5/4 gwiazdek[25]
Paste Magazine 8.5/10 gwiazdek[26]
Time Out 4/5 gwiazdek[27]
Slant Magazine 3.5/4 gwiazdek[28]
Scotsman 4/4 gwiazdek[29]
The Telegraph 4/5 gwiazdek[30]
Empire 4/5 gwiazdek[31]
Radio Times 4/5 gwiazdek[32]

Film Oslo, 31 sierpnia, spotkał się z szerokim uznaniem zarówno krytyków filmowych, jak i od publiczności. Według Rotten Tomatoes 98% krytyków oceniło film pozytywnie. Metacritic informuje, że film ma 84 na 100 punktów. Roger Ebert z „Chicago Sun-Times” dał filmowi cztery z czterech gwiazdek i stwierdził, że film jest „cichym, głębokim, jednym z najbardziej uważnych i współczujących filmów”, jakie widział[12]. Ebert uznał go także za dziewiąty najlepszy film roku[33].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Oslo, 31. August – Festival de Cannes [online], Festival de Cannes [dostęp 2018-01-27] (ang.).
  2. ↑ Cannes film festival 2011: The full lineup [online], the Guardian, 14 kwietnia 2011 [dostęp 2018-01-27] (ang.).
  3. ↑ Dawtrey, Adam (2011-11-20). "'Oslo' tops Stockholm fest. Joachim Trier pic wins for best film, cinematography". Variety. (ang.) [dostęp 2012-02-29]
  4. ↑ Aleksandar Popovic, OSLO tops Stockholm Festival, „FilmoFilia”, 21 listopada 2011 [dostęp 2018-01-27] (ang.).
  5. ↑ "Norway names three Oscar candidates". norwegianfilms. (ang.) [dostęp 2012-02-29]
  6. ↑ TIFF Awards. TIFF. [dostęp 2018-02-19]. (ang.).
  7. ↑ Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Rozdano nagrody norweskiego przemysłu filmowego [online], www.sfp.org.pl [dostęp 2018-03-02].
  8. ↑ a b c d "Oslo, 31 sierpnia": Reżyser o filmie [online], interia.pl [dostęp 2018-01-27] (pol.).
  9. ↑ a b c d Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Mówi reżyser "Oslo, 31 sierpnia" [online], www.sfp.org.pl [dostęp 2018-03-02].
  10. ↑ Anders Danielsen Lie, „1883 Magazine” [dostęp 2018-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-29] (ang.).
  11. ↑ Oslo, August 31st – The Match Factory [online], www.the-match-factory.com [dostęp 2018-03-02] (ang.).
  12. ↑ a b Roger Ebert, Oslo, August 31 Movie Review & Film Summary (2012) | Roger Ebert [online], www.rogerebert.com [dostęp 2018-01-27] (ang.).
  13. ↑ ‘Oslo, August 31st’, Directed by Joachim Trier, „The New York Times”, 24 maja 2012, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-03-02] (ang.).
  14. ↑ "Oslo, 31 sierpnia" DVD - recenzja, „kultura.gazetaprawna.pl” [dostęp 2018-11-30].
  15. ↑ Droga do kresu dni - Recenzja filmu Oslo, 31 sierpnia (2011) - Filmweb, „Filmweb” [dostęp 2018-11-30] (pol.).
  16. ↑ Oslo, August 31st [online], ViewLondon [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  17. ↑ Cinema em Cena, Oslo, 31 de Agosto | Cinema em Cena - www.cinemaemcena.com.br, „Pablo Villaça - Cinema em Cena” [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  18. ↑ OSLO, AUGUST 31ST, „Film Threat”, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  19. ↑ a b Reviewed in brief: 'Nuit #1,' 'Compliance' and 'Oslo, August 31', „Star Tribune” [dostęp 2018-11-30].
  20. ↑ Roger Ebert, Oslo, August 31 Movie Review & Film Summary (2012) | Roger Ebert [online], www.rogerebert.com [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  21. ↑ Peter Bradshaw, Oslo August 31st – review [online], the Guardian, 3 listopada 2011 [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  22. ↑ Oslo, August 31st review: One day at a time | The Star, „thestar.com” [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  23. ↑ Review of Oslo, August 31st by Dave White, „Movies.com” [dostęp 2018-11-30].
  24. ↑ It’s a beautiful day in Oslo. What will Anders do? [online] [dostęp 2018-11-30].
  25. ↑ Tirdad Derakhshani, Raw despair that's truly moving [online], www2.philly.com [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  26. ↑ Oslo, August 31st, „pastemagazine.com” [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  27. ↑ Oslo, August 31st | Movie review, „Time Out New York” [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  28. ↑ Oslo, August 31st | Film Review | Slant Magazine, „Slant Magazine” [dostęp 2018-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-10] (ang.).
  29. ↑ Film reviews: Breaking Dawn: Part 1 | Snowtown | Oslo, August 31st | Sleeping Beauty | The Future [online] [dostęp 2018-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-01] (ang.).
  30. ↑ Tim Robey, Oslo, August 31st: review, 3 listopada 2011, ISSN 0307-1235 [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  31. ↑ Damon Wise, Oslo, August 31st [online], Empire [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  32. ↑ Oslo, August 31st – review | cast and crew, movie star rating and where to watch film on TV and online [online], Radio Times [dostęp 2018-11-30] (ang.).
  33. ↑ Roger Ebert, Ebert's Top Movies of 2012 | Roger Ebert's Journal | Roger Ebert [online], www.rogerebert.com [dostęp 2018-01-27] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Filmy w reżyserii Joachima Triera
2000–09
2010–19
2020–29
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oslo,_31_sierpnia&oldid=72857307”