PZL M-8 Pelikan
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor |
Zdzisław Żok |
Typ | |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
2 |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
16,8 m |
Długość |
7,7 m |
Wysokość |
2,3 m |
Powierzchnia nośna |
16,8 m² |
Profil skrzydła |
NACA 643-618 |
Masa | |
Własna |
270 kg |
Użyteczna |
150 kg |
Startowa |
420 kg |
Osiągi | |
Prędkość minimalna |
63 km/h |
Prędkość dopuszczalna |
250 km/h |
Prędkość min. opadania |
0,69 przy 69 km/h |
Doskonałość maks. |
29,4 przy 81 km/h |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Polska |
PZL M-8 Pelikan – projekt polskiego szybowca o konstrukcji metalowej opracowany w WSK Mielec.
Historia
[edytuj | edytuj kod]2 października 1959 roku Aeroklub PRL ogłosił zapotrzebowanie na uniwersalny szybowiec o konstrukcji metalowej. Miał dawać możliwość wyszkolenia pilota w zakresie szkolenia podstawowego, nauki wyższego pilotażu z pełną akrobacją oraz lotów bez widoczności ziemi. Miał też służyć do wyczynowych lotów falowych i badań meteorologicznych[1].
W Ośrodku Konstrukcji Lotniczych WSK-Mielec, pod kierownictwem inż. Zdzisława Żoka, opracowano projekt szybowca. Doświadczenia związanie z konstruowaniem szybowca PZL M-3 Pliszka pozwoliło na zaprojektowanie konstrukcji dopracowanej pd względem aerodynamicznym. Zastosowano doskonalszy profil laminarny NACA 643-618, chowane podwozie oraz płat o obrysie prostokątno-trapezowym ze skosem. Konstruktor chciał w ten sposób zmniejszyć wrażliwość szybowca na zmiany położenia środka ciężkości[2].
Szybowiec nie został zbudowany, zamiast niego podjęto decyzję o budowie szybowca SZD-27 Kormoran zaprojektowanego przez Szybowcowy Zakład Doświadczalny w Bielsku-Białej.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Dwumiejscowy szybowiec w układzie średniopłata o konstrukcji metalowej[1][2].
Kadłub w przedniej część półskorupowy z wręgami i podłużnicami, przechodzący w tylnej części w skorupową rurę bezpodłużnicową zakończoną statecznikiem. Wyposażony w zaczep przedni i dolny. Kabina w układzie tandem, zakryta.
Skrzydło dwudzielne, o profilu laminarnym. U nasady dwudźwigarowe, keson wzmocniony podłużnicami, żebra co 500 mm. Wyposażone w dwudzielne lotki oraz płytowe hamulce aerodynamiczne.
Usterzenie klasyczne, statecznik poziomy dwudźwigarowy, pionowy jednodźwigarowy.
Podwozie jednotorowe złożone z amortyzowanej płozy przedniej, chowanego koła głównego oraz płozy ogonowej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b PZL M8 "Pelikan", 1960. [dostęp 2018-08-23]. (pol.).
- ↑ a b Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 64-65