Paolo Virzì
 Virzì na premierze filmu Ella i John (2017) podczas MFF w Toronto. | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1964 |
|---|---|
| Zawód | |
| Współmałżonek |
1) Paola Tiziana Cruciani |
| Lata aktywności |
od 1986 |
Paolo Virzì (ur. 4 marca 1964 w Livorno) – włoski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w toskańskim Livorno jako syn sycylijskiego karabiniera i byłej piosenkarki[1]. Wczesne lata dzieciństwa spędził w Turynie na północy Włoch. Po ponownej przeprowadzce jego rodziców do Livorno dorastał w dzielnicy robotniczej Sorgenti[2].
Studiował literaturę i filozofię na Uniwersytecie w Pizie. Następnie przeniósł się do Rzymu, by studiować scenopisarstwo na prestiżowej uczelni filmowej Centro Sperimentale di Cinematografia. Jego wykładowcami byli tam reżyser Gianni Amelio oraz legendarny scenarzysta Furio Scarpelli, który wkrótce został nie tylko mentorem, ale i współpracownikiem Virzìego[1].
Zadebiutował filmem La bella vita (1994), zaprezentowanym na 51. MFF w Wenecji. Reżysera chwalono za umiejętność prowadzenia aktorów i łączenia tonów komediowych z dramatycznymi[3]. Jeden z kolejnych wczesnych filmów, Ból dorastania (1997), którego współscenarzystą był Scarpelli, zdobył Grand Prix Jury na 54. MFF w Wenecji[4].
Był jak dotychczas dwukrotnie nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej dla najlepszego reżysera za filmy Coś pięknego (2010) i Kapitał ludzki (2013). Dwa obrazy Virzìego otrzymały także nagrodę David di Donatello dla najlepszego włoskiego filmu roku: ponownie Kapitał ludzki i Zwariować ze szczęścia (2016)[5].
Zasiadał w jury konkursu głównego na 76. MFF w Wenecji (2019).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jego pierwszą żoną była poznana na studiach aktorka Paola Tiziana Cruciani, z którą ma córkę Ottavię (ur. 1989). Po rozwodzie z nią, 17 stycznia 2009 reżyser poślubił aktorkę Micaelę Ramazzotti, gwiazdę swoich filmów. Ma z nią dwoje dzieci: syna Jacopo (ur. 1 marca 2010) i córkę Annę (ur. 15 kwietnia 2013)[6].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1994: La bella vita
- 1996: Ferie d’agosto
- 1997: Ból dorastania (Ovosodo)
- 1999: Baci e abbracci
- 2002: My Name is Tanino
- 2003: Caterina w wielkim mieście (Caterina va in città)
- 2006: Napoleon i ja (N (Io e Napoleone))
- 2008: Całe życie przed sobą (Tutta la vita davanti)
- 2010: Coś pięknego (La prima cosa bella)
- 2012: Tutti i santi giorni
- 2013: Kapitał ludzki (Il capitale umano)
- 2016: Zwariować ze szczęścia (La pazza gioia)
- 2017: Ella i John (The Leisure Seeker)
- 2018: Magiczne noce (Notti magiche)[7][8]
- 2022: Susza (Siccità)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b La Pazza Gioia: Biography. EFA. [dostęp 2018-01-07]. (ang.).
- ↑ Paolo Virzì, Film Director. Livorno Now. [dostęp 2018-01-07]. (ang.).
- ↑ Zwariować ze szczęścia: Paolo Virzì. T-Mobile Nowe Horyzonty. [dostęp 2018-01-07]. (pol.).
- ↑ Paolo Virzì. Festival Scope. [dostęp 2018-01-07]. (ang.).
- ↑ Paolo Virzì: Awards. IMDb. [dostęp 2018-01-07]. (ang.).
- ↑ Paolo Virzì. Cinematografo. [dostęp 2018-01-07]. (wł.).
- ↑ Paolo Virzì. IMDb. [dostęp 2019-08-26]. (ang.).
- ↑ Paolo Virzì. Filmweb. [dostęp 2019-08-26]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Paolo Virzì w bazie IMDb (ang.)
| 1990–99 |
|
|---|---|
| 2000–09 |
|
| 2010–19 |
|
| 2020–29 |
|
