Przejdź do zawartości

Papirus 118

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 118 (GA)
Ilustracja
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

(GA)

Zawartość

List do Rzymian 7 †

Język

grecki

Rozmiary

[29] × [26] cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski (?)

Miejsce przechowywania

Uniwersytet w Kolonii

Papirus 118 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Listu do Rzymian.

Zachowały się cztery fragmenty jednej karty Listu do Rzymian (15:26-27,32-33; 16:1,4-7,11-12). Tekst pisany jest w dwóch kolumnach na stronę, 23-24 linijek w kolumnie[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tekst rękopisu opublikował G. Schenke w 2003 roku[2]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 118[1].

Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu na III wiek[1].

Obecnie przechowywany jest w Institut für Altertumskunde Uniwersytetu w Kolonii (Inv. No. 10311)[1][3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d INTF, Papirus 118 (GA), [w:] Liste Handschriften, Münster [dostęp 2011-08-15].
  2. G. Schenke, Kölner Papyri 10 (2003), pp. 33–37
  3. „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • G. Schenke, Kölner Papyri 10 (2003), pp. 33–37.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Liste Handschriften, [w:] Münster Institute, Institute for New Testament Textual Research [dostęp 2011-08-15].
  • Papirus 118 at the Kölner Papyrus-sammlung