Przejdź do zawartości

Parafia Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie
Парафія імя Найсвяцейшай Панны Марыі y Параф’янаве
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Parafianowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

witebska

Dekanat

Dokszyce

Kościół

Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie

Administrator

ks. Roman Murzicz[1]

Wezwanie

Najświętszego Imienia Maryi

Wspomnienie liturgiczne

12 września

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie”
Ziemia54°53′09,1″N 27°34′33,2″E/54,885861 27,575889

Parafia Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie (biał. Парафія імя Найсвяцейшай Панны Марыі y Параф’янаве) – parafia rzymskokatolicka w Parafianowie. Należy do dekanatu dokszyckiego diecezji witebskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1630 roku kościół ufundował archidiakon wileński Melchior Gilaszkiewicz. Według wielu monografii dawny kościół w Parafianowie miał wezwanie św. Jana Chrzciciela. W 1744 roku parafia leżała w dekanacie połockim diecezji wileńskiej[2]. W latach 1908–1913 (według innych źródeł (1903–1904) za środki parafian i pod kierunkiem proboszcza ks. Bolesława Kornia wybudowano nowy kościół w stylu neobarokowym.

Ks. Bolesław Korń, proboszcz parafii w latach 1898–1903, w latach 1908–1910 był na wygnaniu w Kałudze, a w 1933 roku został proboszczem parafii w Mikielewszczyźnie koło Mostów. Ks. Korń miewał w tej parafii zatargi z niektórymi mieszkańcami z sąsiedniej wsi Daszkowce za wypasanie na ziemi plebańskiej. Po wkroczeniu wojsk sowieckich, jeden z nich, czując się skrzywdzonym przez proboszcza, w dniu 23 września 1939 r. przyszedł do kapłana z kilkoma żołnierzami sowieckimi. Księdza wyprowadzono i rozstrzelano. Ciało swego duszpasterza parafianie pochowali koło kościoła[3].

Ks. Władysław Wieczorek SDB, proboszcz parafii od 1941 roku, został aresztowany przez Niemców, po denuncjacji przez miejscowych Białorusinów. Został przewieziony do Dokszyc, a stamtąd do więzienia w Berezweczu. Następnie przewieziony do lasu Borek i rozstrzelany z czterema innymi księżmi 4 lipca 1942 roku[4].

W latach 1947–1958 proboszczem parafii był ks. Jan Zawistowski. Ponieważ został aresztowany przez władze sowieckie, w latach 1951–1953 w parafii posługiwali proboszcz parafii w Wołkołatej ks. Stanisław Górski oraz proboszcz z Dzierkowszczyzny.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Liczba katolików, wiernych parafii, w poszczególnych latach.

Proboszczowie parafii[5]

[edytuj | edytuj kod]
imię i nazwisko daty urzędowania
Ks. Kazimierz Antoni Maciejewski 1675
Ks. Dominik Krotulski 1681
Ks. Stefan Milewski 17231744
Ks. Antoni Michał Borowicki 1750
Ks. Kazimierz Wilczyński 17701782
Ks. Marcin Wincenty Mordas 17821795
Ks. Antoni Jasiński 17951826
Ks. Klemens Kulwanowski 18261842
Ks. Tadeusz Darguz 18421845
Ks. Klemens Kulwanowski 18461851
Ks. Albin Domaszewicz 18511865
Ks. Aleksander Szafkowski 18661867
Ks. Abdon Domaszewicz 18671885
Ks. Feliks Wojniusz 18851886
Ks. Leon Narkiewicz 18871891
Ks. Adolf Moczulski 18921894
Ks. Kazimierz Stalewski 18951897
Ks. Bolesław Korń 18981903
Ks. Antoni Wiskont 19031906
Ks. Stefan Romanowski 19061914
Ks. Anicet Butkiewicz 19141917
Ks. Stanisław Szyroki 19171924
Ks. Bolesław Teżyk 19241941
Ks. Władysław Wieczorek SDB 19411942
Ks. Ryszard Stohandel SDB 19421947
Ks. Jan Zawistowski 19471951
Ks. Proboszcz z Dzierkowszczyzny 19511953
Ks. Jan Zawistowski 19531958
O. Piotr Jasiewicz OFMCap 19881992
O. Tadeusz Kowalski OFMCap 19921994
O. Jan Fibek OFMCap 19941996
O. Tadeusz Kowalski 19962003
ks. Jerzy Zygmuntowski 2003
ks. Marat Kozłowski 20032009
ks. Roman Murzicz (administrator)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Докшыцкі дэканат | Віцебская дыяцэзія рыма-каталіцкага касцёла ў Беларусі [online], catholicvitebsk.by [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-30] (ros.).
  2. Pawet: Diecezja Wileńska, 1744 [online], pawet.net [dostęp 2016-06-09].
  3. Tadeusz Krahel, Zginęli we wrześniu 1939 roku [online], instrukcja.opoka.org.pl [dostęp 2017-06-17].
  4. GTKRK, WŁADYSŁAW WIECZOREK — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2017-06-17] (pol.).
  5. Jan Fibek OFMCap, Wskrzeszenia na pograniczu dwóch światów, Nowe Miasto n/Pilicą 2011.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]