Pavle Jurišić Šturm

Pavle Jurišić Šturm
Paul Sturm
	generał armii
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1848 ; Görlitz
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1922 ; Belgrad
	Przebieg służby
Lata służby	1876–1921
Siły zbrojne	Armia Pruska; Królewskie Wojska Serbskie; Królewskie Wojska Jugosłowiańskie
Główne wojny i bitwy	wojna francusko-pruska,; wojny bałkańskie,; I wojna światowa
	Odznaczenia

Ten artykuł od 2023-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pavle Jurišić Šturm (właściwie Paul Sturm, ur. 22 sierpnia 1848 w Görlitz, zm. 14 stycznia 1922 w Belgradzie) – serbski generał pochodzenia łużyckiego.

Życiorys

W szeregach armii pruskiej walczył przeciwko Francji w wojnie 1870–1871. Do wojska serbskiego wstąpił jako ochotnik po wybuchu wojny serbsko-tureckiej (1876–1878 r.). W czasie I wojny bałkańskiej (1912 r.) dowodził Drińską Dywizją. W wyniku odniesionego zwycięstwa nad wojskami tureckimi w bitwie pod Kumanowem został awansowany na generała. Podczas II wojny bałkańskiej dowodził Dunajską Dywizją. W 1914 r. objął dowództwo nad 3 Armią. Na jej czele powstrzymywał ataki austro-węgierskie na Drinie, pozwalając armii serbskiej na skoncentrowanie sił. Ze swoimi oddziałami walczył w bitwie na górze Cer (pierwsze zwycięstwo Ententy w I wojnie światowej) oraz bitwie nad Kolubarą (w jej wyniku wojska austro-węgierskie wycofały się z Serbii). W 1915 r. nastąpiła wspólna ofensywa Austro-Węgier, Niemiec i Bułgarii na Serbię, która doprowadziła do jej załamania. Armia serbska wycofała się z kraju i przy pomocy sojuszników została przewieziona na grecką wyspę Korfu. Po reorganizacji wojsko serbskie zostało przerzucone do Grecji, gdzie obsadziło część nowo powstałego frontu. W 1916 r. 3 Armia została rozwiązana, a jej oddziały posłużyły do uzupełnienia strat armii 1 i 2.

W latach 1908–1917 piastował stanowisko I Adiutanta Króla.