Pawieł Daciuk

Pawieł Daciuk

Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1978 Jekaterynburg
Obywatelstwo	Rosja
Wzrost	180 cm
Pozycja	napastnik (center)
Uchwyt	lewy
Informacje klubowe
Klub	Awtomobilist Jekaterynburg
Numer w klubie	13
Draft	NHL 1998, numer: 171 (6 runda) Detroit Red Wings
Odznaczenia

Pawieł Walerjewicz Daciuk, ros. Павел Валерьевич Дацюк (ur. 20 lipca 1978 w Swierdłowsku) – rosyjski hokeista, reprezentant Rosji, pięciokrotny olimpijczyk.

Kariera klubowa

• Spartak Jekaterynburg (1996-1997)
• Dinamo-Eniergija Jekaterynburg (1997-2000)
• Ak Bars Kazań (2000-2001)
• Detroit Red Wings (2004-2004)
• Dinamo Moskwa (2004-2005)
• Detroit Red Wings (2005-2016)
  • CSKA Moskwa (2012-2013)
• SKA Sankt Petersburg (2016-2019)
• Awtomobilist Jekaterynburg (2019-)

Przed NHL

Wychowanek klubu Dinamo-Eniergija Jekaterynburg. Na początku swojej zawodowej kariery grał w rosyjskich klubach. Został wybrany przez Detroit Red Wings w drafcie do NHL w 1998 z numerem 171 w 6. rundzie. Skauci tego klubu byli pod wrażeniem umiejętności technicznych zawodnika, lecz obawiali się, że jego niewielki wzrost i waga oraz brak siły fizycznej uniemożliwią mu skuteczną grę w NHL. Okazało się, że Daciuk poprawił swoje warunki fizyczne i na sezon 2001/02 przyjechał do Detroit. Wcześniej, grał w zespołach z Jekaterynburg i Kazania w superlidze rosyjskiej.

Kariera w NHL

Pawieł Daciuk w barwach Detroit Red Wings.

Pawieł Daciuk z Pucharem Stanleya.

Gdy Daciuk zaczynał grę w Detroit jego kolegami z drużyny, i zarazem mentorami, byli, między innymi, legenda rosyjskiego hokeja Igor Łarionow, kapitan Red Wings Steve Yzerman czy rosyjska supergwiazda Siergiej Fiodorow, którzy pomagali mu stawiać pierwsze kroki na amerykańskich lodowiskach. W swoim pierwszym sezonie grał w jednej linii z Brettem Hullem i Boydem Devereaux i nie uzbierał zbyt dużo punktów. Długość sezonu w NHL i intensywność gry spowodowały, że przed końcem sezonu zasadniczego Daciuk dostał kilka meczów przerwy na odpoczynek przed play-off. W pochodzie po Puchar Stanleya Daciuk dołożył od siebie trzy bramki i trzy asysty. Oprócz tego sukcesu Daciuk był częścią reprezentacji olimpijskiej w Salt Lake City, gdzie Rosjanie zdobyli brązowy medal.

Oczekiwania w stosunku do Rosjanina rosły, szczególnie że do klubu dołączył kolejny świetnie zapowiadający się prospekt z Europy – Henrik Zetterberg. Szwed zastąpił Devereaux w linii Daciuka i Hulla, w wyniku czego powstała linia nazywana Dwóch dzieciaków i stary pryk (ang. Two Kids and an Old Goat). Daciuk rozegrał tylko 64 spotkania z powodu kontuzji kolana, lecz skończył sezon zasadniczy z 51 punktami. W play-off zagrał jednak ponownie poniżej oczekiwań, podobnie jak reszta drużyny. Wings przegrali cztery mecze z rzędu z Anaheim Mighty Ducks i odpadli w pierwszej rundzie.

Odejście Fiedorowa latem 2003 roku pozwoliły Daciukowi rozwinąć skrzydła, gdyż zaczął otrzymywać więcej czasu na lodzie. W sezonie 2003/04 wystąpił w Meczu Gwiazd NHL i zdobył w sumie 68 punktów. W play-off jednak znowu nie poszło mu najlepiej i w 12 meczach zapisał na swoim koncie tylko 6 asyst. Wings odpadli w drugiej rundzie. Po tym sezonie Daciuk był ograniczonym wolnym agentem a klubowi nie udało się dojść z młodym graczem do porozumienia, mimo zapewnień agenta Rosjanina o jego chęci pozostania w Detroit. Podczas lokautu w NHL Daciuk wrócił do Rosji, gdzie grał w zespole HC Dinamo Moskwa. 4 września 2005 roku Daciuk podpisał roczny kontrakt z Awangardem Omsk a Dynamo wyrównało ofertę dwa dni później. 19 września komisja arbitrażowa ligi rosyjskiej miała zadecydował który klub ma prawa do zawodnika. Tego samego dnia Daciuk zgodził się na dwuletni kontrakt z Red Wings wart 7.8 miliona dolarów.

W sezonie 2005/06 Daciuk pobił swój rekord punktowy w NHL, zdobywając w 75 meczach 87 oczek (28 bramek i 59 asyst). Ten sam wynik powtórzył rok później, strzelając jedną bramkę mniej i asystując jeden raz więcej. Ponieważ na ławce kar spędził tylko 22 minuty a jego zachowanie na lodzie było nienaganne otrzymał też Lady Byng Trophy. Podobnie jak z punktami, wyczyn ten powtórzył sezon później. Dzięki swojej dobrej grze dostał się do składu rosyjskiej drużyny narodowej na igrzyska olimpijskie w Turynie.

Red Wings ponownie jednak zawiedli w play-off, odpadając w 1. rundzie. W pięciu meczach Daciuk zaliczył tylko 3 asysty, przez co podniosło się dużo głosów krytyki w jego stronę, mówiących że nie jest on kompletnym graczem, gdyż nie jest sobie w stanie poradzić w play-off. Działo się to mimo nowych przepisów wprowadzonych przez NHL, które miały faworyzować mniejszych, lecz bardziej finezyjnych graczy.

Daciuk stawał się nieograniczonym wolnym agentem po sezonie 2006/07 i przez prawie cały ten sezon trwały z nim rozmowy w sprawie nowego kontraktu. W końcu, 6 kwietnia 2007 roku podano do wiadomości, że Rosjanin zostanie w Detroit przez najbliższe siedem lat, będąc związanym kontraktem o wartości 46.9 miliona dolarów. Wiedząc, że jego gra stoi na bardzo wysokim poziomie, wiele ludzi cały czas wątpiło jednak w jego umiejętność przygotowania się do play-off i dla nich kontrakt ten wydawał się trochę przesadzony. Sam Daciuk jednak zmienił ich pogląd, gdy w 18 meczach play-off zdobył po 8 bramek i asyst, będąc jednym z najlepszych zawodników Red Wings w całych rozgrywkach. Skrzydła odpadły jednak z play-off w Finale Konferencji, przegrywając z Anaheim Ducks, którzy ostatecznie sięgnęli po Puchar.

W sezonie 2006/07, jako pierwszy zawodnik, grał nowym kijem firmy RBK, który posiada dziury w trzonie, dzięki czemu jest bardziej aerodynamiczny. Kij nazwany 9KO przypadł Rosjaninowi do gustu.

Od września 2012 do stycznia 2013 na okres lokautu w sezonie NHL (2012/2013) związał się kontraktem z klubem CSKA Moskwa (wraz z nim do zespołu trafił bramkarz Ilja Bryzgałow).

W czerwcu 2013 przedłużył o trzy lata kontrakt z klubem Red Wings. W czerwcu 2016 zdecydował się opuścić Detroit Red Wings deklarując zamiar powrotu do Rosji. Pod koniec czerwca 2016 jego prawa zawodnicze nabył klub Arizona Coyotes.

Powrót do Rosji

Na początku lipca 2016 Daciuk został zawodnikiem SKA Sankt Petersburg w lidze KHL, podpisując dwuletni kontrakt. W czerwcu 2019 przeszedł do Awtomobilista Jekaterynburg, podpisując roczny kontrakt i tym samym po niemalże 20 latach ponownie został zawodnikiem klubu w swoim rodzinnym mieście. W lipcu 2020 przedłużył kontrakt o rok.

Kariera reprezentacyjna

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2001, 2003, 2005, 2010, 2012, 2016, 2018, zimowych igrzysk olimpijskich 2002, 2006, 2010, 2014, Pucharu Świata 2004, 2016. W ramach ekipy olimpijskich sportowców z Rosji brał udział w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2018.

Statystyki kariery

Sezon zasadniczy i play-off

				Sezon zasadniczy						Play-off
Sezon	Drużyna	Liga		M	G	A	Pkt	Min		M	G	A	Pkt	Min
1996–97	Spartak Jekaterynburg	RSL		18	2	2	4	4		–	–	–	–	–
1997–98	Dinamo Jekaterynburg	RSL		24	3	5	8	4		–	–	–	–	–
1998–99	Dinamo Jekaterynburg	RSL		22	12	15	27	12		9	3	7	10	10
1999–00	Ak Bars Kazań	RSL		15	1	3	4	4		–	–	–	–	–
2000–01	Ak Bars Kazań	RSL		42	9	17	26	10		4	0	1	1	2
2001–02	Detroit Red Wings	NHL		70	11	24	35	4		21	3	3	6	2
2002–03	Detroit Red Wings	NHL		64	12	39	51	16		4	0	0	0	0
2003–04	Detroit Red Wings	NHL		75	30	38	68	35		12	0	6	6	2
2004–05	Dinamo Moskwa	RSL		47	15	17	32	16		10	6	3	9	4
2005–06	Detroit Red Wings	NHL		75	28	59	87	22		5	0	3	3	0
2006–07	Detroit Red Wings	NHL		79	27	60	87	20		18	8	8	16	8
2007–08	Detroit Red Wings	NHL		82	31	66	97	20		22	10	13	23	6
2008–09	Detroit Red Wings	NHL		81	32	65	97	22		16	1	8	9	5
2009–10	Detroit Red Wings	NHL		80	27	43	70	18		12	6	7	13	8
2010–11	Detroit Red Wings	NHL		56	23	36	59	15		11	4	11	15	8
2011–12	Detroit Red Wings	NHL		70	19	48	67	14		5	1	2	3	2
2012–13	CSKA Moskwa	KHL		31	11	25	36	4		–	–	–	–	–
2012–13	Detroit Red Wings	NHL		47	15	34	49	14		14	3	6	9	4
2013–14	Detroit Red Wings	NHL		45	17	20	37	6		5	3	2	5	0
2014–15	Detroit Red Wings	NHL		63	26	39	65	8		7	3	2	5	2
2015–16	Detroit Red Wings	NHL		66	16	33	49	14		5	0	0	0	4
2016-17	SKA Sankt Petersburg	KHL		44	12	22	34	14		7	3	5	8	27
2017-18	SKA Sankt Petersburg	KHL		37	8	27	35	8		15	4	3	7	0
2018-19	SKA Sankt Petersburg	KHL		54	12	30	42	6		12	1	6	7	4
2019-20	Awtomobilist Jekaterynburg	KHL		43	5	17	22	10		4	2	2	4	2
NHL razem				953	314	604	918	228		157	42	71	113	55
RSL razem				168	42	60	102	50		23	9	11	20	16
KHL razem				209	48	121	169	42		38	10	16	26	33

Międzynarodowe

Rok	Drużyna	Turniej	Wynik	M	G	A	Pkt	Min
2001	Rosja	WC	6	7	0	4	4	0
2002	Rosja	Oly		6	1	2	3	0
2003	Rosja	WC	7	7	1	4	5	0
2004	Rosja	WCH	5	4	1	0	1	0
2005	Rosja	WC		9	3	4	7	0
2006	Rosja	Oly	4	8	1	7	8	10
2010	Rosja	Oly	6	4	1	2	3	2
2010	Rosja	WC		6	6	1	7	0
2012	Rosja	WC		10	3	4	7	2
2014	Rosja	Oly	5	5	2	4	6	0
2016	Rosja	WC		10	1	10	11	0
2016	Rosja	WCH	3	2	0	2	2	0
Seniorskie razem				78	20	44	64	14

Sukcesy

Reprezentacyjne

• Brązowy medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2002
• Brązowy medal mistrzostw świata: 2005
• Złoty medal mistrzostw świata: 2012
• Brązowy medal mistrzostw świata: 2016
• Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2018

Klubowe

• Puchar Stanleya – mistrzostwo NHL: 2002, 2008 z Detroit Red Wings
• Złoty medal mistrzostw Rosji: 2005 z Dinamem Moskwa, 2017 ze SKA
• Puchar Gagarina – mistrzostwo KHL: 2017 ze SKA
• Puchar Kontynentu: 2018 ze SKA
• Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2018, 2019 ze SKA

Indywidualne

• Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2004/2005):
  • Złoty Kij – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) rundy zasadniczej
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 6 goli
  • Nagroda Mistrz Play-off: 8 punktów (6 goli i 2 asysty) w 10 meczach
  • Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2005:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +8 (ex aequo)
• Lady Byng Memorial Trophy: 2006, 2007, 2008, 2009
• Frank J. Selke Trophy: 2008, 2009, 2010
• Trofeum Charłamowa dla najlepszego rosyjskiego zawodnika sezonu w lidze NHL: 2011
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2010/Elita:
  • Skład gwiazd turnieju
• KHL (2012/2013):
  • Mecz Gwiazd KHL
• Channel One Cup 2012:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 3 gole
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 5 asyst
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 3 punkty
  • Skład gwiazd turnieju
• Euro Hockey Tour 2012/2013:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów całego cyklu: 5 asyst
• NHL (2012/2013):
  • Trofeum Charłamowa
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2016/Elita:
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 10 asyst
• Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 – turniej mężczyzn:
  • Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst
  • Drugie miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +8
  • Skład gwiazd turnieju
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2018/Elita:
  • Szóste miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 8 asyst
  • Jeden z trzech najlepszych zawodników reprezentacji w turnieju
• KHL (2017/2018):
  • Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana i ambasadora gry w hokeja)
• Nagroda Syrius (nagroda specjalna dla zawodnika, który zdobył cztery trofea mistrzostwo olimpijskie, mistrzostwo świata, Puchar Stanleya i Puchar Gagarina)
• KHL (2020/2021):
  • Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana i ambasadora gry w hokeja)
  • Nagroda Bezcennej Ligi dla zawodnika

Wyróżnienia

• Zasłużony Mistrz Sportu Rosji w hokeju na lodzie: 2002, 2012
• Triple Gold Club: 25 lutego 2018

Odznaczenie

• Order Przyjaźni (27 lutego 2018)

Bibliografia

• Pawieł Daciuk w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Pawieł Daciuk w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
• Pawieł Daciuk w bazie NHL (ang.)
• Pawieł Daciuk w bazie KHL (ros.)