Perkoz złotoczuby
| Podiceps occipitalis[1] | |||
| Garnot, 1826 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
perkoz złotoczuby | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Perkoz złotoczuby (Podiceps occipitalis) – opisany w 1826 roku gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae). Zamieszkuje rozległe tereny Ameryki Południowej od górzystych terenów Andów do południowych krańców Patagonii, a ponadto Falklandy.
Podgatunki i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się dwa podgatunki P. occipitalis[3][4]:
- perkoz złotoczuby[5] (P. occipitalis occipitalis) Garnot, 1826 – spotykany na terenach od środkowego i południowego Chile poprzez Argentynę, aż po Falklandy. W czasie migracji wędruje na północ od zasięgu letniego.
- perkoz srebrnoczuby[5] (P. occipitalis juninensis) Berlepsch & Stolzmann, 1894 – zamieszkuje jeziora w wysokich partiach Andów – w Kolumbii i Ekwadorze oraz od Peru do północnego Chile i północno-zachodniej Argentyny.
W niektórych ujęciach systematycznych taksony te traktowane są jako odrębne gatunki[2][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 23–28 cm. Masa ciała 340–400 g[7].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Zasiedla rozległe jeziora porośnięte trzcinami, obfitujące w makrozooplankton. Preferuje płytkie jeziora, lekko alkaliczne lub słone. Rozmnaża się w koloniach wśród trzcinowisk lub na pływającej roślinności wodnej. Biologia tego gatunku perkoza jest mało poznana. W ciągu roku gniazduje tylko raz. W zniesieniu 1–4 jaj[7] (zazwyczaj dwa). Inkubacja trwa około 18 dni[7]. Podobnie jak u innych perkozów pisklęta są często wożone przez rodziców na grzbiecie[7].
Perkoz złotoczuby żywi się głównie owadami i ich larwami oraz małymi skorupiakami, takimi jak słodkowodne krewetki, ponadto rybami i materią roślinną[7].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN od 2014 roku dzieli ten takson na dwa gatunki i klasyfikuje je następująco:
- perkoz złotoczuby (P. occipitalis) – gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[2]. Liczebność populacji pod koniec XX wieku oceniano na około 100 000 osobników[8]. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy, choć niektóre populacje są stabilne lub ich trend jest nieznany[2].
- perkoz srebrnoczuby (P. juninensis) – gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale jej trend uznawany jest za spadkowy[6].
Zagrożeniem może być osuszanie terenów zasiedlanych przez ten gatunek (dotyczy głównie podgatunku P. o. juninensis) oraz rolnictwo prowadzące do zamulenia jezior. Ponadto wprowadzenie obcych gatunków ryb do jezior prowadzi często do zmniejszenia ilości makrozooplanktonu, głównego pożywienia perkoza złotoczubego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podiceps occipitalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d BirdLife International, Podiceps occipitalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-1 [dostęp 2021-03-25] (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Grebes, flamingos. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-25]. (ang.).
- ↑ Silvery Grebe (Podiceps occipitalis). IBC The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-07)]. (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Podicipedidae Bonaparte, 1831 - perkozy - Grebes (wersja: 2016-07-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-25].
- ↑ a b BirdLife International, Podiceps juninensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-1 [dostęp 2021-03-25] (ang.).
- ↑ a b c d e N. Bouglouan: Silvery Grebe. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-03-25]. (ang.).
- ↑ wynik wyszukiwania: Podiceps occipitalis. Wetlands International. [dostęp 2021-03-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).